Τα γλυπτά του Παρθενώνα αποτελούν μέρος της πατριδογνωσίας μας

Τα γλυπτά του Παρθενώνα έχουν εμβληματικό χαρακτήρα, γιατί αντιπροσωπεύουν ένα ολόκληρο έθνος και τις διεκδικήσεις του από την ιστορία, που το ίδιο συνέθεσε.

Η Ελλάδα δικαιωματικά λοιπόν, διεκδικεί την επιστροφή των μαρμάρων στην πατρίδα τους, την ενσωμάτωσή τους στον εθνικό πολιτισμό και κατά συνέπεια την διόρθωση των «ιστορικών αναγραμματισμών», που εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες.

Ο Λόρδος Έλγιν, ένας χρεοκοπημένος διπλωμάτης που έκλεψε τα γλυπτά από την τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, για να βγάλει χρήματα, ενώ δεν είχε κανένα νομικό δικαίωμα, ούτε άδεια να τα αφαιρέσει από την Ακρόπολη και να τα μεταφέρει στην χώρα του, τη Μεγάλη Βρετανία, νομιμοποιήθηκε πολιτικά από την χώρα του, που όχι μόνο του έδωσε ασυλία, αλλά υποστήριξε και συνεχίζει να υποστηρίζει την κλοπή ως νόμιμη πράξη.

Και ενώ το Βρετανικό Μουσείο αρνείται να επιστρέψει τα Γλυπτά, σε ταύτιση απόψεων και δράσεων με τον Βρετανό πρωθυπουργό, το 88% των Βρετανών είναι υπέρ της επιστροφής τους, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναγνωρίζουν πως υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα και η UNESCO έδωσε προθεσμία έξι μηνών στη Βρετανία να διαπραγματευτεί με την Ελλάδα.

Το ζητούμενο είναι όμως, πώς θα βρεθούν τρόποι η υποτιθέμενη διπλωματία να απαιτήσει με ισχυρά νομικά επιχειρήματα την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και όχι να κρατήσει ισορροπίες, που θα διαιωνίζουν την υπόθεση στο μέλλον.

Αυτή η χώρα έχει υποστεί πολλές λεηλασίες κρυφές και φανερές, οικονομικές, πολιτικές, πολιτισμικές αλλά δεν το έβαζε κάτω, παρά μόνο όταν αλωνόταν εκ των έσω, όταν το ενδογενές πολιτικό της σύστημα λειτουργούσε ως Δούρειος Ίππος και της μείωνε τα αντανακλαστικά να αντισταθεί, να διεκδικήσει, να κερδίσει.

Όταν αυτό συμβαίνει, τότε πάντα οι παρελάσεις θα έχουν κάγκελα, γιατί θα προκαλείται το κοινό αίσθημα και ο λαός θα απαιτεί «αίμα», για να ξεπλυθούν όλες οι αδικίες, που κάποιοι του τάξανε, πως αν τις υπομείνει θα βγει νικητής στα αποκαΐδια.

Η ιστορία έχει συνέχειες, που σε αναγκάζουν αυταρχικά να υπακούσεις σε ένα σύστημα αξιών, που δεν αναγνωρίζει την εθνική, πολιτιστική και ηθική ταυτότητα του ανθρώπου.

Στόχος είναι, αυτές οι συνέχειες να παγιοποιήσουν ιστορικά δεδικασμένα, προκειμένου να ελέγχεται η μοίρα των λαών αυτεξούσια, από τις εμπορικές συμφωνίες, που υπογράφουν οι άρπαγες με το μέλλον.