Η Ρωσία σκόπιμα καταστρέφει τα θεμέλια της σύγχρονης διεθνούς έννομης τάξης

Πάνω από ένας μήνας έχει περάσει από την έναρξη της ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία, την οποία το Κρεμλίνο αποκαλεί «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου χιλιάδες σπίτια, εκατοντάδες νοσοκομεία, σχολεία, υποδομές υποστήριξης της ζωής έχουν καταστραφεί και, το χειρότερο από όλα, χιλιάδες άμαχοι έχουν χάσει τις ζωές τους.

Στις ομιλίες τους, αξιωματούχοι της Ρωσικής Ομοσπονδίας χρησιμοποιούν συνεχώς τον επίσημα επινοημένο ευφημισμό «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» προκειμένου να παραπλανήσουν το ευρύ κοινό και να δυσκολέψουν το έργο διεθνών δικηγόρων, δικαστών εθνικών και διεθνών δικαστηρίων.

Θα πρέπει να αναγνωριστεί, ότι οι Ρώσοι ειδικοί στον τομέα του διεθνούς δικαίου (στην πραγματικότητα δεν μπορούν να ονομαστούν δικηγόροι, καθώς αυτή η λέξη προέρχεται από το λατινικό Jus – δίκαιο, η έννοια της δραστηριότητας των πραγματικών δικηγόρων είναι ο θρίαμβος της δικαιοσύνης), πριν από την έναρξη της ρωσικής επιθετικότητας είχαν προετοιμαστεί πλήρως για μελλοντικές δοκιμές.

Ο ευφημισμός «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», που ουσιαστικά εκπληρώνει την έννοια του «πολέμου», περιπλέκει την προσφυγή στη νομική διαδικασία σε θεμελιώδεις πηγές του διεθνούς δικαίου όπως οι Συμβάσεις της Χάγης του 1907, συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης για τους Νόμους και τα Έθιμα του κατά ξηράν πολέμου.

Οι προσπάθειες της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει ευφημισμούς δεν είναι κάτι καινούργιο.

Το 2014, κατά τη στρατιωτική προσάρτηση της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας, του εδάφους του κυρίαρχου κράτους της Ουκρανίας, η ρωσική προπαγάνδα και ακόμη και αξιωματούχοι χρησιμοποιούσαν ενεργά τον ευφημισμό «ευγενικοί άνθρωποι», για να αναφερθούν στο στρατιωτικό προσωπικό της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Χωρίς αμφιβολία, αυτός ο ευφημισμός αναπτύχθηκε από ειδικευμένους ειδικούς στον τομέα της ενημέρωσης και της ψυχολογικής επιρροής.

Η λέξη «ευγενικός» συνδέεται υποσυνείδητα με την έννοια της «ανθρωπιάς», «καλών προθέσεων» και παραπλανά ενεργά τους καταναλωτές μέσων μαζικής ενημέρωσης, που δεν έχουν εμπειρία στην κατανόηση μιας συγκεκριμένης κατάστασης, και δυσκολεύει τους δικηγόρους, που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της πρακτικής ερμηνείας των κανόνων του δικαίου.

Δυστυχώς, η χρήση τέτοιων μεθόδων αποδείχθηκε αρκετά αποτελεσματική.

Η τρέχουσα χρήση της επινοημένης έννοιας της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» ενισχύεται από τη χρήση ψευδών ισχυρισμών για την παρουσία στην Ουκρανία «φασιστών», «ναζί», την ανάπτυξη όπλων μαζικής καταστροφής, την «παρενόχληση» των ρωσόφωνων ακόμη και πράξεις γενοκτονίας του άμαχου πληθυσμού.

Η χρήση της λέξης «ειδική» υποδήλωνε την επιλεκτικότητα («όχι μαζικό χαρακτήρα») των συνεχιζόμενων στρατιωτικών επιχειρήσεων και η λέξη «επιχείρηση» απέσυρε την προσοχή από την έννοια του «πολέμου».

Η χρήση ευφημισμών και ψεύτικων ισχυρισμών ως «νομικών περισπασμών» είναι στοιχείο του υβριδικού πολέμου.

Ως ένα τέτοιο χτύπημα, η Ρωσία, ως δικαιολογία, ανακοίνωσε, ότι ένας από τους στόχους της διεξαγωγής μιας «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» ήταν να αποτραπεί η γενοκτονία του πληθυσμού των περιοχών Ντονέτσκ και Λουγάνσκ της Ουκρανίας.

Στις 26 Φεβρουαρίου 2022 η Ουκρανία κατέθεσε μήνυση στο Διεθνές Δικαστήριο για την παραβίαση από τη Ρωσία της Σύμβασης του 1947 για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας.

Επίσης, η Ουκρανία κατέθεσε αίτηση για προσωρινά μέτρα, με την οποία, μάλιστα, ζητά από την UNIC να διατάξει τη Ρωσία να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Ωστόσο, η Ρωσία αρνήθηκε αρχικά να συμμετάσχει στις ακροάσεις.

Αυτή η υπόθεση έγινε δεδικασμένο.

Μέχρι τώρα, η Μόσχα συμμετείχε πάντα στις συνεδριάσεις του Δικαστηρίου, οργάνωνε την υπεράσπιση, υποστήριζε, μεταξύ άλλων, αρνούμενη τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου.

Ακόμη και όταν οι αποφάσεις για τη δικαιοδοσία δεν ήταν υπέρ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, συνέχισε να συμμετέχει στις ακροάσεις, δημιουργώντας μια εικόνα σεβασμού και εμπιστοσύνης στις αποφάσεις του Δικαστηρίου.

Αυτό συνέβη, επειδή το Δικαστήριο του ΟΗΕ είναι ένας πολύ σημαντικός θεσμός στον κόσμο, του οποίου οι δραστηριότητες ήταν σημαντικές για την ίδια τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Αυτή τη φορά, η Ρωσία έδειξε ασέβεια προς ένα από τα πιο έγκυρα διεθνή δικαστήρια.

Είναι ιδιαίτερα απαραίτητο να σημειωθεί, ότι η Ρωσία δεν άρχισε καν να εξηγεί τους λόγους για την άρνηση της διαδικασίας, προφανώς λόγω της απροθυμίας να υπερασπιστεί νομικά τη θέση της σχετικά με την επινοημένη «γενοκτονία» του πληθυσμού στις περιοχές Λουγάνσκ και Ντονέτσκ.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι μια τέτοια συμπεριφορά της Ρωσίας μαρτυρεί την αναγνώριση της δικής της χαμένης θέσης.

Επιπλέον, αυτή η κατάσταση έχει αναπτυχθεί λόγω του γεγονότος, ότι ξένοι και ακόμη και Ρώσοι σύμβουλοι της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι οποίοι προηγουμένως υπερασπίζονταν τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων των διαφορών κατά της Ουκρανίας μετά την επίθεση του 2014, ανακοίνωσαν αυτή τη φορά την άρνηση τους να την εκπροσωπήσουν στο Διεθνές Δικαστήριο ΟΗΕ.

Θεωρούσαν αδύνατο να εκπροσωπήσουν μια χώρα, που αρνείται πλήρως το διεθνές δίκαιο.

Έτσι, μπορούμε να βγάλουμε ένα σημαντικό συμπέρασμα, ότι η Ρωσία σκόπιμα καταστρέφει τα θεμέλια της σύγχρονης διεθνούς έννομης τάξης.

Στις 16 Μαρτίου η Διευθύντρια του Διεθνούς Δικαστηρίου της Δικαιοσύνης Joan Donoghue ανακοίνωσε την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου:

«Η Ρωσική Ομοσπονδία θα πρέπει, εν αναμονή της τελικής απόφασης για την υπόθεση, να αναστείλει τις εχθροπραξίες, που ξεκίνησαν στις 24 Φεβρουαρίου 2022 στο έδαφος της Ουκρανίας.

»Η Ρωσική Ομοσπονδία πρέπει να διασφαλίσει, ότι οι οποιοιδήποτε στρατιωτικοί ή τακτικοί σχηματισμοί, που μπορεί να κυβερνιουνται ή να υποστηρίζονται από αυτήν, καθώς και οποιοσδήποτε οργανισμός ή πρόσωπο, που μπορεί να ελέγχεται έμμεσα από αυτήν, δεν θα αναλάβει περαιτέρω δράση σε αυτές τις επιχειρήσεις.

»Το δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να διερευνήσει, εάν λαμβάνει χώρα γενοκτονία στην Ουκρανία.

»Το δικαστήριο δεν έχει αποδείξεις, ότι η Ουκρανία διαπράττει γενοκτονία στο έδαφός της, όπως ισχυρίστηκε η Ρωσία.

»Το Δικαστήριο έχει αμφιβολίες, εάν η Σύμβαση για την Πρόληψη του Εγκλήματος της Γενοκτονίας επιτρέπει μονομερή στρατιωτική δράση σε άλλο κράτος για την πρόληψη της γενοκτονίας».

Την επομένη της ανακοίνωσης της απόφασης του Δικαστηρίου, ο ομιλητής του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ντμίτρι Πεσκόφ είπε, ότι η Ρωσία δεν επρόκειτο να συμμορφωθεί με την πρώτη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου σχετικά με την μήνυση της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας:

«Δεν μπορούμε να λάβουμε υπόψη αυτήν την απόφαση.

»Το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης έχει και την έννοια όπως η “συναίνεση των μερών”.

»Δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία εδώ… Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό είναι κάτι, που δεν μπορούμε να λάβουμε υπόψη».

Η μη αναγνώριση της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου δεν είναι μόνο μια ακόμη κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου αλλά και ένας σοβαρός λόγος για την αναθεώρηση του καθεστώτος της Ρωσίας στο σύστημα των οργάνων των Ηνωμένων Εθνών και, πάνω από όλα, το καθεστώς του μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Δυστυχώς, η διαδικασία προς αυτή την κατεύθυνση κινείται πολύ αργά, το σύγχρονο διεθνές δίκαιο χαρακτηρίζεται από συντηρητισμό και έλλειψη διαδικαστικής δυναμικής.

Το δικαστήριο χρειάστηκε 20 ημέρες για να βγάλει την απόφαση του.

Σύμφωνα με τα πρότυπα των όρων εξέτασης των υποθέσεων από το Δικαστήριο, η απόφαση ελήφθη μάλλον γρήγορα, αλλά σε καθεμία από αυτές τις 20 ημέρες εκατοντάδες αθώοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στην Ουκρανία.

Ως εκ τούτου, το γεγονός αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως πρώτο βήμα προς τη μεταρρύθμιση, που έχει καθυστερήσει αρκετά, του διεθνούς δικαίου, αφού το δικαστήριο πρέπει να είναι όχι μόνο δίκαιο αλλά και γρήγορο.