Οι Κούρδοι διέσωσαν την εθνική τους ταυτότητα χάρη στη γλώσσα τους

Από το 1999 η 21η Φεβρουαρίου έχει οριστεί «Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας» από την UNESCO. Ο κουρδικός λαός στα κουρδικά εδάφη υπόκειται σε διαδικασίες αφομοίωσης, φυσικής και πολιτιστικής εξόντωσης και στέρησης των πιο βασικών του δικαιωμάτων, μεταδίδει το κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων ANHA.

Η εκμάθηση της κουρδικής γλώσσας απαγορεύεται στο Ανατολικό Κουρδιστάν [Ιράν] και σε θανατική ποινή καταδικάζεται όποιος συμμετέχει σε κουρδικές γλωσσικές δραστηριότητες.

Όποιος μιλάει την κουρδική γλώσσα στην Τουρκία θεωρείται έγκλημα και η τουρκική κυβέρνηση φυλάκισε χιλιάδες τα προηγούμενα χρόνια με την κατηγορία ότι «άκουγε κουρδικά τραγούδια» ή «μιλούσε την κουρδική γλώσσα».

Επιπλέον, το τουρκικό κατοχικό κράτος και οι μισθοφόροι του ασκούν γενοκτονία κατά της κουρδικής παρουσίας στις υπό κατοχή κουρδικές περιοχές (Ροζάβα) στη βόρεια Συρία, δηλαδή στις Αφρίν, Τελ Αμπιάντ και Σερεκανίγιε, και η κουρδική γλώσσα απαγορεύεται σε αυτές.

Ο δάσκαλος Ναστμάν Χατζί Μουράντ είπε στο ANHA ότι, «η μητρική γλώσσα είναι η ταυτότητα της κοινότητας και ότι πολλοί λαοί έχουν υποβληθεί τον περασμένο αιώνα σε πολιτιστική γενοκτονία.

»Αν μιλάμε για αυτούς τους λαούς, εξακολουθούν να υπάρχουν μεταξύ των κοινωνιών, αλλά έχασαν την ταυτότητά τους, για παράδειγμα , οι “Λαζοί” έχασαν την ύπαρξή τους ως λαός όταν έχασαν τη γλώσσα τους».

Και πρόσθεσε: «Στο Κουρδιστάν, επίσης, οι Κούρδοι υποβλήθηκαν σε προσπάθειες εξαφάνισης της ταυτότητας μέσω επιθέσεων που στόχευαν την κουρδική γλώσσα και τον πολιτισμό, καθώς και με φυσική εξόντωση, αλλά η διατήρηση της μητρικής γλώσσας από τον λαό οδήγησε στην αποτυχία αυτών των προσπαθειών.

»Εν ολίγοις, μπορεί να ειπωθεί ότι ο κουρδικός λαός μπόρεσε να διατηρήσει την ύπαρξή του χάρη στη γλώσσα του».

«Η αιματηρή πραγματικότητα κατά του κουρδικού λαού στο Μπακκούρ (Βόρειο -τουρκικό- Κουρδιστάν) έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη μητρική γλώσσα.

»Αυτό που ασκεί η Τουρκία είναι η γενοκτονία της κουρδικής γλώσσας και αυτό σημαίνει την εξόντωση του κουρδικού λαού, επομένως σημειώνουμε την έκταση της αντίκτυπο των κατασταλτικών πρακτικών εκεί.

»Το βήμα της τουρκικής κυβέρνησης σχετικά με το να γίνει η γλώσσα κουρδική εθελοντική είναι μια ήπια πολιτική, για να θέσει το κράτος υπό τον έλεγχό του την κουρδική γλώσσα, αλλά η κουρδική γλώσσα πρέπει να είναι μια από τις επίσημες γλώσσες στην Τουρκία συνολικά.

Από την πλευρά του, ο δάσκαλος της Ακαδημίας «Μάρτυρας “Βιάν Αμάρα”», Νταρβίς Άλο, είπε:

«Από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πολιτική αφομοίωσης των Κούρδων με τους λαούς που κατέχουν [διαμελίσει] το Κουρδιστάν συνεχίζεται μέχρι σήμερα, όπως π.χ. η πολιτική εκτουρκισμού από το τουρκικό κράτος και η πολιτική αραβοποίησης από το καθεστώς Μπάαθ στο Ιράκ, τη Συρία, αλλά ο κουρδικός λαός συνειδητοποίησε τους κινδύνους αυτών των πρακτικών».

Ο Άλο επισημαίνει ότι «με την έναρξη της επανάστασης στη Ροζάβα, το Κουρδικό Ίδρυμα Γλώσσας εργάστηκε για να εδραιώσει την έννοια ότι η μητρική γλώσσα σημαίνει ύπαρξη, και σε αυτή τη βάση ξεκίνησε δραστηριότητες και δραστηριότητες για την αναβίωση της κουρδικής γλώσσας ανοίγοντας σχολεία και ιδρύματα και ιδρύματα και διδασκαλία της γλώσσας και της ιστορίας του κουρδικού λαού».

Σχετικά με τον βαθμό στον οποίο το Ίδρυμα για την Κουρδική Γλώσσα έπαιξε το ρόλο του στην αναβίωση και την εδραίωση της μητρικής γλώσσας στη Ροζάβα, ο Νταρβίς Άλο είπε:

«Υπό το πρίσμα της επανάστασης της Ροζάβα και τα τελευταία χρόνια, τα βήματα που έγιναν από το Ίδρυμα για την Κουρδική Γλώσσα δεν ήταν επαρκή.

»Για την εδραίωση της μητρικής γλώσσας στην κοινωνία, λόγω του χαμηλού επιπέδου της κοινωνίας.

»Αναφορικά με τη γλώσσα, ως αποτέλεσμα της περιθωριοποίησης της περιοχής από το Κόμμα Μπάαθ στη Συρία, πέρα ​​από τα μέτρα πολιορκίας που έλαβε, η Ροζάβα για σχεδόν 10 χρόνια, υπόκειται σε συνθήκες πολέμου και τις επιθέσεις του τουρκικού κατοχικού κράτους και των μισθοφόρων του, τα οποία έχουν όλα σημαντικό αντίκτυπο στην αντιμετώπιση των προσπαθειών του Ιδρύματος για την Κουρδική Γλώσσα».

Και πρόσθεσε: «Η κουρδική μητρική γλώσσα στοχοποιείται πολύ στο Αφρίν και στο Σερεκανίγιε που κατέχεται από το τουρκικό κατοχικό κράτος και τους μισθοφόρους του, και υπάρχουν κόμματα που στοχοποιούν την κουρδική γλώσσα ως μη αναγνωρισμένη, αλλά τονίζουμε πάντα ότι η γλώσσα μας σημαίνει την ύπαρξή μας».