Αναγκαία η συναίνεση για να εφαρμοστεί στην πράξη η «έκθεση Πισσαρίδη»

Η τελική έκθεση Πισσαρίδη, που παραδόθηκε στην κυβέρνηση, αποτελεί έναν οδικό χάρτη που στοχεύει στην ταχύτερη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και τη βιώσιμη αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων των πολιτών.

Ο δρόμος για την επίτευξη αυτού του στόχου, περνά μέσα από την υλοποίηση ενός σχεδίου δράσεων, το οποίο φιλοδοξεί να αντιμετωπίσει γνωστές –αλλά μέχρι τώρα αθεράπευτες– παθογένειες της ελληνικής πραγματικότητας, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα μια σειρά από συγκριτικά πλεονεκτήματα και δυνατότητες της χώρας.

Με το προτεινόμενο σχέδιο επιδιώκεται η μείωση των φορολογικών βαρών, η μείωση του βάρους στη μισθωτή εργασία, η επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής δικαιοσύνης, η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με εισαγωγή κεφαλαιοποιητικού πυλώνα, η ενθάρρυνση της επιχειρηματικής μεγέθυνσης, η αναβάθμιση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης, η αναδιάρθρωση του συστήματος υγείας και η βελτίωση της στόχευσης των παροχών του κοινωνικού κράτους.

Οι μεταρρυθμίσεις αυτές αποτελούν πάγιο αίτημα του επιχειρηματικού κόσμου και χωρίς καμία αμφιβολία, η χώρα τις έχει ανάγκη.

Το ζητούμενο, τώρα, είναι να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε αυτόν τον οδικό χάρτη συντεταγμένα. Και αυτό απαιτεί όσο το δυνατόν ευρύτερες συναινέσεις.

Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη να προωθήσει την εφαρμογή αυτών των προτάσεων, αλλά και όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα και οι κοινωνικοί εταίροι έχουν την ευθύνη να συμμετέχουν στον σχετικό διάλογο με εποικοδομητικές προτάσεις και με στόχο τη σύνθεση.

Εξίσου σημαντική προϋπόθεση είναι η εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων για την υλοποίηση του σχεδίου.

Πολύτιμο εργαλείο στο πλαίσιο αυτό, είναι τα αναπτυξιακά κονδύλια που θα διατεθούν στην Ελλάδα από το Ταμείο Ανάκαμψης και τα άλλα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε. στα επόμενα χρόνια.

Θα πρέπει, ωστόσο, να δημιουργηθεί και ο απαραίτητος δημοσιονομικός χώρος για την εφαρμογή των προτεινόμενων φορολογικών κινήτρων και τη χρηματοδότηση άλλων σχετικών πολιτικών.

Αντιμετωπίζοντας τις υπάρχουσες σοβαρές δομικές αδυναμίες και στηρίζοντας τον παραγωγικό μηχανισμό της χώρας, μπορούμε να διασφαλίσουμε όρους για διατηρήσιμη ανάπτυξη και καλύτερο βιοτικό επίπεδο για όλους τους πολίτες.