Economist: Γιατί οι επιθέσεις Ερντογάν στoν Μακρόν θα γυρίσουν μπούμερανγκ

Καθώς η Γαλλία προσπαθεί να δώσει τη δική της απάντηση σε μια ακόμη τρομοκρατική επίθεση, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αισθάνθηκε σαφώς μια ευκαιρία, σύμφωνα με το Economist.

Μετά τον βίαιο αποκεφαλισμό ενός Γάλλου δασκάλου και τη μετέπειτα δέσμευση της γαλλικής κυβέρνησης να πολεμήσει το «ριζοσπαστικό Ισλάμ», ο Τούρκος πρόεδρος έκανε κάτι που λίγοι άλλοι αρχηγοί κρατών θα τολμούσαν να προτείνουν:

Ζήτησε μποϊκοτάζ των γαλλικών προϊόντων.

Αν και είναι μια τολμηρή κίνηση, είναι επίσης πιθανό να τη μετανιώσει.

Το μήνυμα δεν είναι νέο, αλλά αντηχεί ό,τι συνέβη σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο μετά τη θανατηφόρα ισλαμική τρομοκρατική επίθεση εναντίον δημοσιογράφων στη γαλλική σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo, η οποία είχε δημοσιεύσει καρικατούρες του Προφήτη Μωάμεθ, τον Ιανουάριο του 2015.

Η επίθεση, η οποία σκότωσε 12 άτομα, προκάλεσε μαζικές συγκεντρώσεις σε όλο τον κόσμο υπέρ της ελεύθερης έκφρασης.

Αλλά στον μουσουλμανικό κόσμο, οι διαμαρτυρίες εναντίον της Γαλλίας και οι εκκλήσεις για μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων πολλαπλασιάστηκαν – ειδικά αφού το έντυπο επέλεξε να δημοσιεύσει μια άλλη καρικατούρα του προφήτη (με τίτλο «Όλα συγχωρούνται») λίγο μετά τις δολοφονίες.

Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι η δυσαρέσκεια εναντίον της Γαλλίας στη Μέση Ανατολή δεν έχει μειωθεί έκτοτε.

Μέρος του μουσουλμανικού κόσμου πιστεύει ότι η Γαλλία είναι, στον πυρήνα της, αντι-Ισλάμ.

Το αποικιακό παρελθόν της Γαλλίας στη Βόρεια Αφρική είναι επίσης επιβαρυντικός παράγοντας.

Αυτά τα συναισθήματα κινητοποιούνται εύκολα, όπως έχει γίνει εμφανές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη Μέση Ανατολή, όπου οι εκκλήσεις για μποϊκοτάζ στα γαλλικά τρόφιμα, γαλακτοκομικά προϊόντα και προϊόντα πολυτελείας έχουν γίνει τάσεις τις τελευταίες ημέρες.

Παραδόξως, ορισμένοι ζήτησαν επίσης το ενδεχόμενο μποϊκοτάζ στις γαλλικές προμήθειες τσιμέντου.

Η πιο προφανής εξήγηση είναι ότι ο Ερντογάν ελπίζει ότι η είσοδος στη συζήτηση και η επίθεση στον Γάλλο πρόεδρο θα αποσπάσει την προσοχή από την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της Τουρκίας, η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κακή χάραξη πολιτικής της τουρκικής κυβέρνησης.

Ωστόσο, θα ήταν απλοϊκό να πιστεύουμε ότι οι ενέργειες του Ερντογάν καθοδηγούνται αποκλειστικά από εγχώριους παράγοντες.

Η έκκλησή του για μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων αποσκοπεί επίσης να σηματοδοτήσει την επιθυμία της Τουρκίας να διαδραματίσει έναν ολοένα αυξανόμενο ρόλο στην περιφερειακή σκηνή.

Η Τουρκία βρέθηκε σε αντίθεση με τη Γαλλία σε αρκετές περιφερειακές διαφορές πρόσφατα, όπως στη Λιβύη (όπου η Γαλλία και η Τουρκία υποστηρίζουν αντιτιθέμενες φατρίες), στην ανατολική Μεσόγειος (όπου η Γαλλία υποστηρίζει την Ελλάδα εναντίον της Τουρκίας) και στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ (όπου η Γαλλία υποστηρίζει την Αρμενία, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν).

Ζητώντας μποϊκοτάζ των γαλλικών προϊόντων, η Τουρκία δείχνει ότι είναι πρόθυμη να υψώσει τη δύναμή της μπροστά σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη.

Και ισχυριζόμενος την προθυμία του να προστατεύσει το Ισλάμ από την επίθεση της Γαλλίας, ο Erdogan τοποθετεί επίσης την Τουρκία ως άμεσο ανταγωνιστή τόσο στη Σαουδική Αραβία (που φιλοξενεί τους ιερούς τόπους του Ισλάμ) όσο και στην Αίγυπτο (που φιλοξενεί το Τζαμί Al Azar, ένα είδος θρησκευτικής εξουσίας για τους Σουνίτες Μουσουλμάνους).

Ο Ερντογάν είναι πρόθυμος να προβάλει τον εαυτό του ως τον μοναδικό προστάτη του Ισλάμ και των Μουσουλμάνων ενάντια σε αυτό που παρουσιάζει ως συνεχείς επιθέσεις της Ευρώπης.

Η θρησκεία είναι ένα μέσο: η Τουρκία θέλει να παίξει στο ίδιο γήπεδο με τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο στη γεωπολιτική σκηνή της Μέσης Ανατολής.

Τελικά, όμως, ο Ερντογάν έχει βάλει ένα επικίνδυνο στοίχημα.

Στην πραγματικότητα, η στρατηγική του έχει κάθε πιθανότητα αντιπολίτευσης.

Ήδη, οι διεθνείς επενδυτές πωλούν τα περιουσιακά τους στοιχεία με ταχύ ρυθμό, καθώς πιστεύουν ότι οι γεωπολιτικές εντάσεις γίνονται εκρηκτικές.

Επιπλέον, σε μια επίδειξη αλληλεγγύης προς τη Γαλλία, ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής – συμπεριλαμβανομένων των ΗΑΕ και της Σαουδικής Αραβίας – ζήτησαν μποϊκοτάζ των τουρκικών προϊόντων.

Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ απογοητεύονται όλο και περισσότερο με τις ακατανόητες δηλώσεις του Erdogan, την προκλητική συμπεριφορά του και τις προσπάθειές του να προσεγγίσει στη Ρωσία.

Η ισχυρή ανταπόκριση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην πρόταση του Ερντογάν ότι ο Mακρόν πρέπει να λάβει βοήθεια από ειδικούς της ψυχικής υγείας υποδηλώνει ότι η αξιοπιστία του Τούρκου Προέδρου μειώνεται όλο και περισσότερο.

Ο Τούρκος πρόεδρος βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο δρόμο, σύμφωνα με το Economist.

Εάν ο υποψήφιος των Δημοκρατικών, Τζο Μπάιντεν, ο οποίος ηγείται επί του παρόντος στις δημοσκοπήσεις, κερδίσει τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ στις αρχές Νοεμβρίου, η κυβέρνησή του είναι πιθανό να λάβει αυστηρότερη στάση απέναντι στην Τουρκία από ό,τι έκανε ο Ντόναλντ Τραμπ.

Η Ουάσινγκτον μπορεί να δει στις εκκλήσεις του Ερντογάνγια μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων ότι η Άγκυρα είναι απίθανο να θέλει να επανορθώσει τους δεσμούς με τη Δύση, οπότε οι κυρώσεις των ΗΠΑ κατά της απόκτησης ρωσικών πυραύλων από την Τουρκία θα είναι πιο πιθανές.

Σε ένα τέτοιο σενάριο, οι οικονομικές και διπλωματικές προοπτικές της Τουρκίας θα γίνουν ακόμη πιο ζοφερές από ό,τι είναι ήδη – και η ανταπόκριση του Ερντογάν σε παρόμοιες κρίσεις πέρα ​​από τα σύνορά της είναι ακόμη πιο μαχητική.

Κανένα από αυτά δεν είναι πιθανό να επανορθώσει τους δεσμούς με τους γείτονές του ή τη Δύση, καταλήγει ο Economist.