Στο «έλεος» των τραπεζών και των funds διαχείρισης οφειλών, αφήνει τους δανειολήπτες ο νέος πτωχευτικός κώδικας που φέρει προς ψήφιση στην Βουλή η κυβέρνηση, με έναρξη ισχύος από 1η Ιανουαρίου 2021, τονίζει σε ανακοίνωση το «ΠΡΑΤΤΩ» του Νίκου Κοτζιά.
Το νομοσχέδιο αυτό αντικαθιστά τον νόμο Κατσέλη και συμπληρώνει τον ισχύοντα πτωχευτικό κώδικα με την πρωτοφανή διάταξη να τίθενται σε πτώχευση όχι μόνο οι έμποροι και οι επιχειρήσεις, αλλά και τα φυσικά πρόσωπα που δεν θα μπορούν να εξοφλήσουν τα χρέη τους-κατά προτεραιότητα στις τράπεζες και περαιτέρω στα ασφαλιστικά ταμεία και το δημόσιο.
Με την κήρυξη της πτώχευσης οι αδύναμοι οφειλέτες χάνουν όποια δικαστική προστασία είχαν μέχρι τώρα και όλη η διαδικασία κινείται εξωδικαστικά.
Το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους, περιλαμβανομένης της πρώτης κατοικίας, ρευστοποιείται.
Μειώνεται το ελάχιστο ακατάσχετο των τραπεζικών λογαριασμών από 1.200 ευρώ σε 611 ευρώ τον μήνα, ποσό που βαπτίζεται «εύλογες δαπάνες διαβίωσης».
Ο ιδιοκτήτης της πρώτης κατοικίας αν θέλει να αποφύγει την έξωση χάνει την ιδιοκτησία του και μετατρέπεται σε ενοικιαστή και θα πληρώνει ενοίκιο για 12 έτη.
Μετά την πάροδο αυτού του χρονικού διαστήματος για να επανέλθει αυτή στην ιδιοκτησία του, θα πρέπει να καταβάλλει, εκείνη την χρονική στιγμή, την εμπορική αξία της, χωρίς να συνυπολογίζονται τα ενοίκια που κατέβαλλε επί 12 έτη.
Η κυβέρνηση έτσι επιβάλλει μία τεράστια ανακατανομή της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας και περιουσίας υπερ του χαρτοφυλακίου των τραπεζών και των ληστρικών funds.
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η νέα διάταξη που επιτρέπει την αυθαίρετη ανατίμηση των ασφαλίστρων ζωής και υγείας στις ασφαλιστικές εταιρείες.
Με αυτόν τον τρόπο οι ασφαλιστικές εταιρείες θα υποχρεώνουν σκόπιμα όσους δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις ανατιμήσεις, να εγκαταλείπουν τα συμβόλαιά τους και να χάνουν τα κεφάλαιά τους και την ασφάλιση νοσηλείας που είχαν.
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι, ένας Κώδικας Διάσωσης των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και όχι ένας πτωχευτικός κώδικας άμεσης ρευστοποίησης της περιουσίας τους προς ικανοποίηση των τραπεζών και των ιδιωτικών εταιρειών διαχείρισης οφειλών, καταλήγει το ΠΡΑΤΤΩ.