21 Ιουνίου Θερινό Ηλιοστάσιο: Η μεγαλύτερη ημέρα του έτους

Θερινό Ηλιοστάσιο: Η σημερινή Κυριακή είναι η μεγαλύτερη ημέρα του 2020, αλλά και η πρώτη επίσημη ημέρα του καλοκαιριού, καθώς το βράδυ του Σαββάτου λίγο μετά τα μεσάνυχτα (στις 00.43 ώρα Ελλάδας) έλαβε χώρα το Θερινό Ηλιοστάσιο.

Από την άλλη, σήμερα είναι η πρώτη ημέρα του χειμώνα στο νότιο ημισφαίριο.

Από εδώ και πέρα, στο βόρειο ημισφαίριο οι μέρες θα μικραίνουν σταδιακά, στην αρχή ανεπαίσθητα και από τον Αύγουστο πιο αισθητά, ενώ οι νύχτες θα μεγαλώνουν αντίστοιχα.

Ο Ήλιος «στέκεται» σήμερα στο βορειότερο σημείο του στον ουρανό, όπως τον παρατηρεί κάποιος από το βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη μας, όπου βρίσκεται και η Ελλάδα.

Όμως, στο άνω άκρο του ημισφαιρίου μας, στη βόρεια Σκανδιναβία πάνω από τον Αρκτικό κύκλο, σήμερα δε θεωρείται η αρχή αλλά μάλλον το μέσον του καλοκαιριού, καθώς κατά τη διάρκεια του θερινού ηλιοστασίου υπάρχει το φαινόμενο του «Ήλιου του Μεσονυκτίου».

Τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες, που ορίζουν αστρονομικά τη διάρκεια των εποχών του έτους, συμβαίνουν επειδή οι ημέρες του έτους δεν έχουν ίση διάρκεια μεταξύ τους.

Η αιτία είναι ότι η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο και ο άξονας περιστροφής της παρουσιάζει κλίση σχεδόν 23,4 μοιρών.

Αν δεν υπήρχε αυτή η κλίση, δε θα υπήρχαν οι εποχές και η ημέρα θα διαρκούσε πάντα 12 ώρες, ενώ ο Ήλιος θα ακολουθούσε κάθε μέρα το ίδιο «μονοπάτι» πάνω από τη Γη.

Εξαιτίας όμως της κλίσης του άξονα περιστροφής, τη μισή χρονιά (από την εαρινή έως τη Φθινοπωρινή Ισημερία) το βόρειο ημισφαίριο «γέρνει» προς τον Ήλιο, με αποκορύφωμα στο Θερινό Ηλιοστάσιο, το οποίο συμβαίνει μεταξύ της 20ής και της 22ας Ιουνίου, ενώ την άλλη μισή χρονιά το νότιο ημισφαίριο «γέρνει» περισσότερο προς τον Ήλιο, με αποκορύφωμα στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο.

Σύμφωνα με την αστροφυσικό Φιόρη-Αναστασία Μεταλληνού του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, στον 5ο αιώνα π.Χ. ο αστρονόμος Μέτωνας, παρατηρώντας από το λόφο της Πνύκας στην Αθήνα την κίνηση του Ήλιου κατά τη διάρκεια του έτους, υπολόγισε με μεγάλη ακρίβεια τη διάρκεια των εποχών.

Το όργανο που χρησιμοποίησε ονομαζόταν ηλιοτρόπιο (διασώζεται η βάση του και μπορεί κανείς να τη δει στο λόφο της Πνύκας).

Ο Μέτωνας είχε παρατηρήσει ότι κατά το θερινό ηλιοστάσιο ο Ήλιος ανέτελλε πάνω από το Λυκαβηττό, καθώς τον παρατηρούσε από το αρχαίο παρατηρητήριό του στην Πνύκα.

Έξι μήνες αργότερα, κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, τον παρατηρούσε να ανατέλλει από την κορυφή του Υμηττού.

Σύμφωνα με το αττικό ημερολόγιο, το έτος ξεκινούσε στην αρχαία Αθήνα μετά το Θερινό Ηλιοστάσιο.

Είχε 12 μήνες, αφιερωμένους έναν σε κάθε θεό, με κάθε μήνα να ξεκινά με τη Νέα Σελήνη.

Από την άλλη, ο Ερατοσθένης, σημαντικός μαθηματικός και γεωγράφος του 3ου αιώνα π.Χ., είχε την ιδέα, χρησιμοποιώντας τη θέση του Ηλίου στο Θερινό Ηλιοστάσιο, να πραγματοποιήσει ένα πείραμα σε δυο διαφορετικές πόλεις της Αιγύπτου και να υπολογίσει την περίμετρο της Γης.