Δίπλα στο τείχος Σιλιβρικαπί στη γειτονιά Φατίχ της Κωνσταντινούπολης βρίσκεται ένας τάφος από τον τέταρτο αιώνα μ.χ. που ερημώνει.
Είναι γνωστός ως Κρύπτη Σιλίβρι, και ο τάφος που βρίσκεται εκεί ανακαλύφθηκε το 1988.
Η Κρύπτη Σιλίβρι όπως ονομάζεται βρέθηκε από τον καθηγητή Ουμίτ Σερντάρογλου και χρονολογείται στον τέταρτο αιώνα μ.χ. στην εποχή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Θεοδοσίου.
Ο τάφος αποκαταστάθηκε το 1989 από τον Δήμο Κωνσταντινούπολης αλλά έχει λεηλατηθεί πολλές φορές.
Τα ανάγλυφα, σύμφωνα με την Χουριέτ, που καλύπτουν την κρύπτη εκλάπησαν το 1993 αλλά στην συνέχεια βρέθηκαν και δόθηκαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.
Oι τοιχογραφίες που αποκαταστάθηκαν χάλασαν και πάλι με το πέρασμα του χρόνου.
Ο ιστορικός βυζαντινός τάφος θυμίζει σκουπιδότοπο και έχει αφεθεί στην τύχη του.
Η Κρύπτη και οι κήποι που την περιτριγυρίζουν έχουν καταληφθεί από αστέγους.
Ο Ατίλα που ζει στο Σιλιβρικαπί εδώ και σαράντα χρόνια είναι ένας από αυτούς.
“Ναι, λερώνω αυτό το μέρος γιατί μένω εδώ, αλλά δεν έχω κλέψει τίποτα. Οι κλέφτες και οι επίσημοι που ευθύνονται για την προστασία του βυζαντινού τάφου πρέπει να ντρέπονται”.
Ο Ατίλα είναι μάρτυρας της καταστροφής του τάφου.
“Ζω εδώ σαράντα χρόνια. Δεν ήξερα ποτέ τι ήταν μέσα σε αυτούς τους τοίχους γιατί ήταν γεμάτο χαλάσματα. Έγινε ακόμη και φόνος κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης του τάφου γιατί υπήρχαν φήμες για κρυμμένο θησαυρό. Κάθε δύο χρόνια, ο δήμαρχος επισκέπτεται τον τάφο και τον κοιτά χωρίς να κάνει τίποτα”.
Υπάρχουν πολλά ιστορικά έργα τέχνης όπως η κρύπτη.
Πιστεύεται μάλιστα ότι ήταν τμήμα της νεκρόπολης πριν από την κυριαρχία του Θεοδοσίου Β΄.
Τίποτα όμως δεν γίνεται για τη συντήρησή της και έχει αφεθεί στα χέρια των κλεφτών.