Μ. Ντενίση: “Δεν υπάρχουν ποθητοί άνδρες στην εποχή μας”

Η Μιμή Ντενίση σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό «ΥΟU» και τη Τζώρτζια Συρίχα μίλησε, μεταξύ άλλων, για την προσωπική της ζωή, τον έρωτα και τους άνδρες.

Μια γυναίκα τόσο γοητευτική γιατί είναι μόνη;

«Δεν υπάρχουν ποθητοί άνδρες στην εποχή μας, έχουν πάθει καθίζηση, υπάρχουν ωραίοι άνδρες, αλλά εγώ θέλω ποθητό άντρα… Αυτόν που έχει να μου πει κάτι, γιατί άντρες με κοιλιακούς βλέπω αλλά δεν μου κάνουν! Ο άνδρας για μένα πρέπει να είναι προστατευτικός και επειδή ποτέ δεν ήμουν του συμβιβασμού… είμαι μόνη μου!».

Θα μπορούσες να ήσουν με κάποιον για τα λεφτά του;

«Ποτέ δεν ζήτησα άντρες με πολλά λεφτά. Ήρθαν στο δρόμο μου αρκετοί πλούσιοι, και με ήθελαν πολύ και θα με είχαν «βασίλισσα», αλλά δεν με τύφλωσε το χρήμα. Βαριέμαι εκείνους με σκάφος που δεν έχουν να μου πουν τίποτα. Τι να τον κάνω έναν άνδρα που δεν έχει μυαλό; Προτιμώ να είμαι με έναν άνδρα στο Θεολόγο, με «Α» κεφαλαίο, που θα έχει να μου πει κάτι παρά να είμαι ξάπλα σ’ ένα κότερο με κάποιον κύριο που δεν μου λέει κάτι!».

Έχεις ζήσει το μεγάλο έρωτα;

«Έχω αγαπήσει και έχω αγαπηθεί πολύ στη ζωή μου».

Μήπως λίγο τους φοβίζεις τους άνδρες;

«Αν ένας άνδρας με φοβάται σημαίνει πως δεν με ξέρει… Και μάλλον φοβάται το μύθο που έχει «χτιστεί» γύρω από το όνομά μου. Ο μύθος πολλές φορές είναι ισχυρότερος από την πραγματικότητα… Μπορεί κάποιος να με βλέπει έτσι μοιραία, με τη βλεφαρίδα… κάγκελο και όλα αυτά που προβάλλουν τα περιοδικά και να φοβάται! Να σκέφτεται, δηλαδή, «θα γυρίσει η Ντενίση να κοιτάξει εμένα;»… Μου έχουν πει άνδρες ότι πριν με γνωρίσουν, τους κόμπλαρα».

Έχεις καταλάβει ότι είσαι ένας ζωντανός μύθος;

«Πολλές φορές αισθάνομαι ότι είμαι η Μιμή και διαχειρίζομαι την εικόνα της Ντενίση σαν τρίτος. Λατρεύω να δίνω την εικόνα που θέλει ο κόσμος, αυτήν της μοιραίας γυναίκας, γιατί αυτή είναι η χαρά του. Το κοινό θέλει να μας βλέπει να ζούμε μια ζωή καλύτερη από τη δική του!».

Τι σου λείπει από τη ζωή σου;

«Ένας σύντροφος, ένας έρωτας, θέλω να μοιράζομαι τη συντροφικότητα γιατί δεν πρόλαβα να τη ζήσω. Εκεί που την βρήκα, την έχασα… Ο Αντώνης Τρίτσης ήταν το άλλο μου μισό, είχαμε διαφορετικά ελαττώματα αλλά τα ίδια προτερήματα».