Το Ισλαμικό Κράτος σκοτώνει τη γλώσσα του Χριστού

Εκτός από την γενοκτονία των πληθυσμών στο Ιράκ και στην Συρία η βαρβαρότητα των τζιχαστιστών του Ισλαμικού Κράτους έχει κι άλλο ένα θύμα.

Τον πολιτισμό της περιοχής.

Μία αρχαία συλλογή διαλέκτων και γλωσσών που υπάρχουν εδώ και 3.000 χρόνια.

Όπως επισημαίνει η Foreign Policy τα αραμαϊκά ανθούσαν μεταξύ των ασσύριων χριστιανών στην Νινευή του Ιράκ μέχρι που εισέβαλε ο Ισλαμικός Στρατός και εξανάγκασε 200.000 άτομα να εγκαταλείψουν την περιοχή.

Ένας γλωσσολόγος τονίζει ότι “ο κίνδυνος για τη νεοαραμαϊκή κοινότητα του βορείου Ιράκ είναι μεγάλος.

Από τη στιγμή που κάθε χωριό έχει διαφορετική διάλεκτο, εάν η κάθε κοινότητα εκδιωχθεί και οδηγηθεί σε προφυγικούς καταυλισμούς οι διάλεκτοι θα πεθάνουν”.

Τα αραμαϊκά πήραν πιθανότατα το όνομά τους από τη Βιβλική χώρα Αράμ-ναχαραΐμ που σημαίνει «υψίπεδο μεταξύ δύο ποταμών» (Ευφράτης και Τίγρης) και συνήθως αναφέρεται στην Άνω Μεσοποταμία ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή από αρχαία ονομασία τής Συρίας.

Σταδιακά είχε ήδη γίνει προηγουμένως η διεθνής γλώσσα των συναλλαγών την εποχή της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας.

Η Περσική αυτοκρατορία που μερικές δεκαετίες αργότερα κυρίευσε τη Βαβυλωνία υιοθέτησε την αυτοκρατορική Αραμαϊκή ως επίσημη διεθνή γλώσσα της.

Ο εβραϊκός πληθυσμός, ο οποίος είχε εξοριστεί στη Βαβυλώνα από την Ιερουσαλήμ και από τα περίχωρα του βασιλείου τού Ιούδα, έλαβε την άδεια να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ και να ιδρύσει μια περσική επαρχία, η οποία συνήθως απεκαλείτο Ιουδαία.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Αραμαϊκή έγινε η διοικητική γλώσσα τής Ιουδαίας στις σχέσεις της με την υπόλοιπη Περσική αυτοκρατορία.

Ήταν μία από τις τρεις γλώσσες στις οποίες γράφτηκαν τα πρωτότυπα κείμενα της Αγίας Γραφής, και ειδικότερα στα συγγράμματα του Έσδρα, του Ιερεμία και του Δανιήλ.

Ήταν ομιλούμενη γλώσσα στην Παλαιστίνη μαζί με την εβραϊκή, την λατινική και την ελληνική και ήταν η γλώσσα την εποχή που έδρασε ο Ιησούς Χριστός και οι μαθητές του.

Κείμενα αραμαϊκά βρίσκονται διάσπαρτα από την Αίγυπτο έως την Κίνα.

Στην Τουρκία η διδασκαλία της αραμαϊκής στα συριακά μοναστήρια απαγορεύτηκε με διαταγή του υπουργείου Παιδείας το 1997 με την αιτιολόγηση ότι οι Σύριοι χριστιανοί δεν αποτελούν αναγνωρισμένη μειονότητα και δεν απολαμβάνουν της προστασίας της Συνθήκης της Λωζάνης.

Η απαγόρευση αυτή τελείωσε με δικαστική απόφαση το 2013.

ΠΗΓΗ: Foreign Policy, Wikipedia