Μάνα τεσσάρων παιδιών ήταν 38 χρόνια τυφλή και δεν το είχε καταλάβει κανείς

Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες η Ζένα Κούπερ κατάφερε να ζήσει μία φυσιολογική καθημερινότητα χωρίς να καταλάβει κανείς ότι είναι τυφλή.

Η 42χρονη σήμερα μητέρα τεσσάρων παιδιών, που έχει ένα μάστερ και εργάζεται ως σύμβουλος σε σχολείο, κατάφερε να το κρύψει ακόμη και από τους γονείς της.

Η Ζένα ανέπτυξε στρατηγικές για να μπορέσει να ξεγελάσει τον κόσμο γύρω της.

Για παράδειγμα, απομνημόνευσε γνώριμες διαδρομές για να μετακινείται με άνεση.

«Έζησα σε μια κατάσταση διαρκούς υπερ-επαγρύπνησης.

»Φοβόμουν να μιλήσω εξαιτίας του σκεπτικισμού των γύρω μου.

»Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται ότι ο τυφλός βλέπει μόνο μαύρο, αλλά το 90% από εμάς έχει κάποια αντίληψη του φωτός», παραδέχεται τώρα η 42χρονη.

«Προωθούσα πάντα τον προγραμματισμό, την πλοήγηση με μετρήσεις βημάτων, την απομνημόνευση της αίσθησης της επιφάνειας του εδάφους κάτω από τα πόδια μου και την ανάπτυξη της ακουστικής μου μνήμης.

»Όταν ήμουν κορίτσι, δεν συνειδητοποίησα ότι ήμουν διαφορετική.

»Νόμιζα ότι όλοι έβλεπαν τους ανθρώπους θολούς και ότι όπως και εγώ ταυτοποιούσαν τα τρόφιμα με τη μυρωδιά τους.

»Καθώς περνούν τα χρόνια, αισθάνεσαι ότι είσαι ένας απατεώνας σε έναν ορατό κόσμο, αλλά είναι πολύ αργά για να πεις στον κόσμο ότι είσαι τυφλός.

»Υπήρχε και αμηχανία. Θα μπορούσαν οι άνθρωποι να με αντιμετωπίσουν διαφορετικά;

»Θα τους πρόσβαλε το γεγονός ότι δεν τους το είχα πει; Αυτό που φοβόμουν περισσότερο ήταν η λύπη τους».

Έχουν περάσει πλέον τέσσερα χρόνια από τότε που αποκάλυψε ότι έχει απώλεια όρασης και αναγκάστηκε να το κάνει από ένα λάθος που συνέβη στη δουλειά της.

Δεν αναγνώρισε τη φωνή ενός παιδιού στο σχολείο της και το μπέρδεψε με ένα άλλο.

Το λάθος για κάποιους ήταν ασήμαντο, όχι όμως για τη Ζένα, καθώς αισθάνθηκε ότι οι στρατηγικές που είχε αναπτύξει την εγκατέλειψαν.

«Το ξέρω ότι το έκρυβα πολύ καιρό, όμως κατάλαβα ότι πρέπει να είμαι ειλικρινής γιατί χρειαζόμουν βοήθεια», σημειώνει η Ζένα, η οποία έχει πλέον έναν σκύλο-οδηγό.