Το 1922 τη χώρα κυβερνά (από το 1920) η δεξιά, το Λαϊκό Κόμμα, η Νέα Δημοκρατία της εποχής. Στα χέρια της κατέρρευσε η Μικρά Ασία.
Η δεξιά έχει χρεωθεί τη Μικρασιατική Καταστροφή. Είναι από τις ιστορίες που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία θεωρούν περιττό να γνωρίζεις.
Ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης, σε άρθρο του με τίτλο «Ένα άγνωστο έγκλημα: Η απαγόρευση εξόδου των ελληνικών πληθυσμών από τη Μικρά Ασία…», γράφει τι συνέβη στα ορφανά της Σμύρνης που διασώθηκαν στην Ελλάδα.
«…Την ίδια ημέρα (22 Αυγούστου 1922) η ελληνική κυβέρνηση με την υπογραφή του πρωθυπουργού Πρωτοπαπαδάκη απαντά «Εις απάντησιν της υπ’ αριθμ 2873 συμφωνούμε μεθ’ υμών…».
»Μόνο στο σημείο εκείνο όπου ο Στεργιάδης ζητούσε όπως «Εγκρίνετε αποσταλώσιν Αθήνας περί τα 500 ορφανά μικράς ηλικίας και τα πλείστα κοράσια τα οποία εσυντήρει η Υπάτη Αρμοστεία…», ο (σ.σ.δεξιός) πρωθυπουργός της Ελλάδας Π. Πρωτοπαδάκης δήλωσε επιφύλαξη:
»«…αλλ΄ως προς τον επισιτισμόν (σ.τ.σ των ορφανών) αδυνατούμε να αναλάβωμεν οιανδήποτε υποχρέωσιν…» (Η σχετική αλληλογραφία μεταξύ Στεργιάδη και ελληνικής κυβερνήσεως και η απάντηση της ελληνικής κυβερνήσεως υπάρχει στο Αρχείο του Υπουργείου).
»Το Ορφανοτροφείο βρισκόταν υπό την εποπτεία του Τμήματος Κοινωνικής Προστασίας της Ελληνικής Αμοστείας της Σμύρνης.
»Αυτός ήταν ο λόγος που συμπεριελήφθησαν στις προτάσεις Στεργιάδη προς την ελληνική κυβέρνηση.
»Φαίνεται ότι με την άφιξή τους στην Ελλάδα στεγάστηκαν σ’ ένα πρόχειρο ορφανοτροφείο στο Πολύγωνο Αθηνών και μετά μεταφέρθηκαν στο Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης.
»Όμως το ορφανοτροφείο στο Πολύγωνο δεν είχε δυνατότητα φιλοξενίας άνω των 100 ατόμων, ενώ σύμφωνα με την επιστολή Στεργιάδη στη Σμύρνη υπήρχαν 500 ορφανά.
»Η ερευνήτρια Διονυσία Νέδα υποστηρίζει ότι αυτά (τα ορφανά) που μεταφέρθηκαν με ασφάλεια στην Ελλάδα είναι αυτά που φιλοξενήθηκαν στα ορφανοτροφεία της Ελλάδας.
»Τα υπόλοιπα βρέθηκαν μετέωρα την εποχή της καταστροφής της Σμύρνης.
»Κάποια από αυτά περιπλανήθηκαν μόνα τους στη φλεγόμενη Σμύρνη και όσα γλύτωσαν τα μετέφεραν με ένα πλοίο στην Ελλάδα.
»Κάποια από αυτά με την άφιξή τους στον Πειραιά τα διοχέτευσαν στο κρατικό πορνείο των Βούρλων της Δραπετσώνας.
»Το ακίνητο των Βούρλων ανήκε στην οικογένεια Πιπινέλη, η οποία το είχε νοικιάσει στο κράτος και εισέπραττε το ενοίκιο.
»Η δημιουργία του κρατικού πορνείου έγινε το 1875 και ο εργολάβος που ανέλαβε να κατασκευάσει το συγκρότημα κτιρίων ονομαζόταν Νικόλαος Μπόμπολας.
»Είναι γνωστό ότι ιδιοκτήτρια του ακινήτου κατά τη δεκαετία του ’30 ήταν η μητέρα του πολιτικού Παναγιώτη Πιπινέλη.
»Η εκτίμηση των ερευνητών είναι ότι υπήρχε δίκτυο συνεργασίας μεταξύ κρατικών υπαλλήλων, αστυνομικών και προαγωγών.
»Το γεγονός της προώθησης μικρών κοριτσιών από το Ορφανοτροφείο Σμύρνης στο πορνείο των Βούρλων φαίνεται ότι υπήρξε ανεξάρτητο από το εμπόριο λευκής σαρκός, που άνθισε με την άφιξη των Μικρασιατών προσφύγων».
Δηλαδή, για όσους σοκαρισμένοι αρνούνται να δεχτούν τι συνέβη, να το επαναλάβουμε: Η δεξιά κυβέρνηση έστελνε τα ορφανά κορίτσια της Σμύρνης να «εργαστούν» στο κρατικό πορνείο.
Ποιος όμως ήταν ο πολιτικός Πιπινέλης;
Ο Παναγιώτης Πιπινέλης (21 Μαρτίου 1899 – 19 Ιουλίου 1970) ήταν Έλληνας διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας.
Διατέλεσε βουλευτής της ΕΡΕ (της προδικτατορικής Νέας Δημοκρατίας) και υπουργός.
Από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο του 1963 χρημάτισε πρωθυπουργός της Ελλάδας σε «πολιτικο-υπηρεσιακή» κυβέρνηση, η οποία εξαναγκάστηκε σε παραίτηση λόγω των πιέσεων του Γεωργίου Παπανδρέου και της δυναμικής του Ανένδοτου Αγώνα.
Μετά την 21η Απριλίου 1967 συνεργάστηκε με την δικτατορία, αναλαμβάνοντας υπουργός Εξωτερικών από τον Νοέμβριο του 1967 ως τον θάνατό του.