Παπακώστα: Ναι στην Ευρώπη, αλλά όχι κι έτσι βρε αδέλφια

«Βαδίζουμε προς τις ευρωεκλογές με την Ευρώπη να εμφανίζεται ότι λειτουργεί στον αυτόματο πιλότο, διεκπεραιώνοντας διαδικαστικού τύπου ζητήματα.

»Μια Ευρώπη διχασμένη, αμήχανη και άβουλη, η οποία αφήνει στο περιθώριο σοβαρά θέματα, τα οποία απασχολούν τις χώρες-μέλη όπως είναι το Μεταναστευτικό, μέρος του οποίου είναι και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την αποβολή του Όρμπαν από τους κόλπους του», δήλωσε η πρόεδρος της Νέας Ελληνικής Ορμής (ΝΕΟ) Κατερίνα Παπακώστα-Σιδηροπούλου με αφορμή τις επικείμενες εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

«Σήμερα, το σύνολο των χωρών της Ευρώπης αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του και να διαμορφώσει μια άλλη αρχιτεκτονική, δεδομένου ότι η προηγούμενη απέτυχε παταγωδώς για το συγκεκριμένο θέμα.

»Η Ευρώπη, με τις αποφάσεις τις οποίες λαμβάνει, αποδεικνύει ότι δεν έχει την στρατηγική για να περιφρουρήσει και να υπερασπιστεί νευραλγικά ζητήματα που απασχολούν χώρες-μέλη της, όπως η Ελλάδα.

»Στα θέματα που αφορούν στην Τουρκία και στην ενταξιακή της πορεία, η Ευρώπη σήμερα δεν λαμβάνει υπόψη της ότι αποτελούν ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα.

»Παρακολουθεί ως παρατηρητής τα όσα συμβαίνουν στην Αλβανία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων και δεν δίνει στην Ελλάδα τον ρόλο που της αρμόζει και πρέπει να έχει στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, καθώς μας προκαταλαμβάνει με τις αποφάσεις της, οι οποίες εκτιμώ ότι είναι προϊόν αμηχανίας και έλλειψης ευρωπαϊκής στρατηγικής.

»Δηλώνω ανήσυχη διότι βαδίζουμε στο ίδιο μοτίβο που πλήγωσε τις κοινωνίες με όχημα την οικονομική κρίση, δημιουργώντας μεγάλες κοινωνικές ανισότητες, ισοπέδωση του εργατικού δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου ως προς τα δικαιώματα των πολιτών.

»Αποτέλεσμα αυτού του ελλείμματος πολιτικής από την ηγεσία της Ευρώπης είναι να δυναμώνει ανεξέλεγκτα, όπως φοβάμαι πια, ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία και οι ακραίοι.

»Τα χτυπήματα σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών αλλά και διεθνώς, τα χτυπήματα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και η έξαρση της τρομοκρατίας είναι προϊόν της αδυναμίας των ευρωπαϊκών ηγεσιών να δουν μακρύτερα.

Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι να αναθεωρήσουν οι πολιτικές ηγεσίες την μέχρι τώρα αποτυχημένη, εκ του αποτελέσματος, «στρατηγική της δημοσιονομικής προσαρμογής», πιστεύοντας ότι η στρατηγική αυτή αποτελεί το φάρμακο απέναντι σε όλα τα ζητήματα.

»Να δουν ότι με αποσπασματικές, σπασμωδικές και μεμονωμένες ενέργειες, όπως η καταδίκη Όρμπαν ή οι δηλώσεις ενάντια στον νεοφιλελεύθερο Βέμπερ, είναι λόγια, τα οποία αν δεν μεταφραστούν σε μια νέα Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική και σε μια Νέα Ευρωπαϊκή Στρατηγική, η οποία θα εφαρμόζει τις Αρχές και τις Αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, τότε πολύ φοβάμαι ότι η Ευρώπη δεν θα μακροημερεύσει.

»Διότι ανήκω στη σχολή πολιτικής σκέψης που λέει «Ναι στην Ευρώπη, αλλά όχι κι έτσι βρε αδέλφια», αναφέρει η κ. Παπακώστα στη δήλωσή της.