Ο Ροχανί δεν έκανε δεκτή την παραίτηση Ζαρίφ από υπουργός Εξωτερικών

Και επισήμως δεν έκανε δεκτή την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών του Ιράν, ο Μοχαμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ, ο πρόεδρος της χώρας Χασάν Ροχανί, με την πλειονότητα των βουλευτών να έχει στείλει επιστολή ζητώντας του να τον κρατήσει στην θέση του.

«Όλες οι ερμηνείες και οι αναλύσεις γύρω από τους λόγους της παραίτησης του υπουργού Εξωτερικών, Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ, πίσω από ό,τι ανέβασε στον λογαριασμό του στο Instagram είναι αναληθείς και ο πρόεδρος του Ιράν είπε σήμερα ότι η παραίτηση δεν έγινε δεκτή», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Ροχανί σύμφωνα με το ιρανικό Fars.

Η ασφυκτική πίεση των σκληρών του καθεστώτος της Τεχεράνης για την διεθνή πυρηνική συμφωνία του Ιράν με τις μεγάλες δυτικές δυνάμεις ανάγκασε σε παραίτηση τον Ζαρίφ, σύμφωνα με άνθρωπο του περιβάλλοντός του.

«Υπήρξαν συναντήσεις κεκλεισμένων των θυρών κάθε εβδομάδα, όπου ανώτατοι αξιωματούχοι τον βομβάρδιζαν με ερωτήσεις για την συμφωνία και τι θα γίνει μετά κ.λπ. Ο ίδιος και ο πολιτικός του προϊστάμενος (ο πρόεδρος Χασάν Ροχανί) βρίσκονταν υπό τεράστια πίεση», δήλωσε η πηγή λίγες ώρες αφού ο Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ υπέβαλε, χωρίς να δώσει εξηγήσεις, την παραίτησή του.

Ακραίες, αντιδυτικές φατρίες στους δαιδάλους της ιρανικής εξουσίας επέκριναν τον Χασάν Ροχανί και τον Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες του Ντόναλντ Τραμπ αποσύρθηκαν από την πυρηνική συμφωνία τον περασμένο Μάιο και επανέφεραν τις κυρώσεις κατά της Τεχεράνης.

Ο Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ υπήρξε ο αρχιτέκτονας της διεθνούς συμφωνίας του 2015 για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης με αντάλλαγμα την άρση των διεθνών κυρώσεων.

Εμπειρος διπλωμάτης, ο 59χρονος Τζαβάντ Ζαρίφ πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που τον καθιστά εξαιρετικά ύποπτο στα μάτια των ακραίων του ιρανικού καθεστώτος.

Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών έφερε εις πέρας τις τελικές φάσεις των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Τεχεράνη και την Ομάδα των Εξι (Γερμανία, Kίνα, ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία και Ρωσία) από τον Σεπτέμβριο 2013.

Στο στόχαστρο των ακραίων συντηρητικών του κύκλου της εξουσίας στην Τεχεράνη -που ποτέ δεν αποδέχθηκαν την πολιτική της ύφεσης με την Δύση που εφάρμοσε ο πρόεδρος Ροχανί- ο Τζαβάντ Ζαρίφ είδε τις επιθέσεις των εχθρών του να κλιμακώνονται μετά την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να τορπιλίσει την πυρηνική συμφωνία, τον Μάιο του 2018.

Κατά την διάρκεια των μαραθώνιων διαπραγματεύσεων, ο Ζαρίφ συναντήθηκε πολλές φορές με τον αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι, καλλιεργώντας φιλικές και εγκάρδιες σχέσεις με τον επικεφαλής της διπλωματίας του «μεγάλου Σατανά», όπως χαρακτηρίζονται μονότονα εδώ και δεκαετίες οι ΗΠΑ.

Κάτοχος διδακτορικού στο Διεθνές Δίκαιο του Πανεπιστημίου του Ντένβερ, ο Τζαβάντ Ζαρίφ γνωρίζει σε βάθος την αμερικανική κουλτούρα.

Για τον Χουμάν Μαζντ, αμερικανο-ιρανό δημοσιογράφο, συγγραφέα πολλών βιβλίων για το Ιράν, που παρακολούθησε τις πυρηνικές διαπραγματεύσεις, «είναι πιθανόν ότι είναι ο ικανότερος διπλωμάτης και διαπραγματευτής της Ισλαμικής Δημοκρατίας».

«Ο κύριος πρεσβευτής»

Παιδί θρησκευόμενης οικογένειας της Τεχεράνης, ο Τζαβάντ Ζαρίφ διηγείται στα απομνημονεύματά του με τίτλο «Ο κύριος πρεσβευτής», ότι δεν είχε ακούσει κανένα τραγούδι «μέχρι τα 15 του χρόνια».

Η προσήλωσή του προς την ισλαμική δημοκρατία χρονολογείται από τα εφηβικά του χρόνια. Στα 16 του, καθώς απειλείτο με σύλληψη από την αστυνομία του Σάχη, οι γονείς του τον έστειλαν να ολοκληρώσει τις γυμνασιακές σπουδές του στο Σαν Φρανσίσκο, όπου έγινε μέλος της Ισλαμικής φοιτητικής Ενωσης.

Εκεί γνωρίζει τον Ακμπάρ Χασεμί Ραφσαντζανί, μελλοντικό πρόεδρο της Ισλαμικής Δημοκρατίας (1989-1997) και άλλους μελλοντικούς αξιωματούχους του ισλαμικού καθεστώτος.

Στα απομνημονεύματά του ο Ζαρίφ διηγείται ότι στις ΗΠΑ, η σύζυγός του, «θρησκευόμενη και επαναστάτρια», αρνήθηκε επί δέκα χρόνια την δεκαετία του 1980 να έχει τηλεόραση στο σπίτι για να αποφύγει τις κακές επιρροές.

Ομως αργότερα, έγινε οπαδός του Μοχάμαντ Εσμαΐλ Ντουλάμπι, μυστικιστή σιίτη η διδασκαλία του οποίου την μεταμόρφωσε «σε μία ήρεμη προσωπικότητα με μεγάλη υπομονή και ανοχή». «Αυτό επηρέασε πολύ την οικογένειά μας», λέει ο Ζαρίφ, που έχει δύο παιδιά.

Ευγενής, με περιποιημένη εμφάνιση, φορά πάντα κομψά σκούρα κοστούμια με ανοικτόχρωμα πουκάμισα με γιακά Μάο.

Το 1980, μετά τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στο Ιράν και τις ΗΠΑ με την κρίση των ομήρων στην αμερικανική πρεσβεία της Τεχεράνης, αναλαμβάνει να κλείσει το ιρανικό προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο. Και στην συνέχεια αρχίζει σπουδές Διεθνών Σχέσεων.

Παράλληλα εντάσσεται στην ιρανική αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ, όπου γίνεται πρεσβευτής, από το 1989 μέχρι το 1992 και έπειτα από το 2002 μέχρι το 2007. Ανάμεσα στις δύο αυτές θητείες θα είναι υφυπουργός Εξωτερικών επί μία δεκαετία.

Το 2007 απομακρύνεται από τον υπερσυντηρητικό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ και εντάσσεται στο Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών υπό την διεύθυνση του μεταρρυθμιστή Χασάν Ροχανί, ο οποίος και θα τον ορίσει υπουργό Εξωτερικών μετά την εκλογή του τον Ιούνιο 2013.

Οι δύο άνδρες γνωρίζονται καλά: συμμετείχαν στην ομάδα που διαπραγματεύθηκε το 1988 την εκεχειρία στον ιρανο-ιρακινό πόλεμο και στην συνέχεια την απελευθέρωση των αμερικανών ομήρων στον Λίβανο το 1991.

Το 2003, ο Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ συμμετείχε επίσης στην υπό τον Χασάν Ροχανί ιρανική ομάδα που είναι επιφορτισμένη με την διαπραγμάτευση για το πυρηνικό πρόγραμμα, όταν αποδέχεται την διακοπή του εμπλουτισμού του ουρανίου στους πυρηνικούς σταθμούς του Ιράν, πριν αυτή η συμφωνία καταγγελθεί από τον Αχμαντινετζάντ.