Γιατί σιωπά η Ν.Δ. στις συκοφαντίες και τα ψέματα του ΚΙΝ.ΑΛ.;

«…πιστεύει κανείς ότι μπορεί να μας βγάλει από την κρίση το κόμμα και τα στελέχη, που δεν έχουν αποκηρύξει ακόμα την καταστροφική πολιτική της περιόδου 2004-09;…». Φ. Γεννηματά, ομιλία στη Βουλή18/12/18.

Χρειάζεται θράσος απύθμενο για να επιχειρεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να φορτώσει στην Ν.Δ. τις αποκλειστικά δικές του ευθύνες για την χρεωκοπία. Αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ακόμα και τώρα που το «θείον βρέφος» κρύβεται στο παρασκήνιο και που ορισμένοι από τους πλέον «εκλεκτούς» εκπροσώπους του «ήθους» και του «ύφους» της «Αλλαγής» είτε έχουν αποδημήσει είτε «παραθερίζουν» στον Κορυδαλλό -άλλωστε «της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες»-, δεν έχει έλλειμμα ούτε αλαζονείας ούτε θράσους.

Μιλώντας στην Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό, η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ.(ΠΑ.ΣΟ.Κ.) εξόρκισε την, αναμενόμενη, νίκη της Ν.Δ. ως «δεξιά παλινόρθωση». Ξεχνάει η κυρία Γεννηματά ότι ο κορυφαίος Έλληνας φιλόσοφος της Αριστεράς Καστοριάδης είχε δηλώσει πως: «…αν υπήρχε μία οιονεί ολοκληρωτική κατάσταση στην Ελλάδα, ήταν αυτή που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ επί 8 χρόνια, όπου για να πάρει ένας ένα δάνειο από μια τράπεζα έπρεπε η κλαδική να δώσει το πράσινο φως…». Ισχυρίστηκε ότι με την «επιστροφή της δεξιάς» θα περικοπούν «εκ νέου οι κοινωνικές δαπάνες», παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία 2004-2009 μαρτυρούν ακριβώς το αντίθετο. Άλλωστε, έστω και αργά, η κοινωνία κατανόησε πόσο «ενδιαφέρεται» το «Κίνημα» γι’ αυτήν «τιμώντας» το με 4,5% στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων!

Μίλησε για «ελαφρύνσεις στους λίγους και τους ισχυρούς» η πρόεδρος του κόμματος που «υιοθετήθηκε» από τους οικονομικούς «νταβατζήδες» της «πολιτικής» και «αδελφοποιήθηκε» με την διαπλοκή ενώ οι «εθνικοί» εργολάβοι, οι μεσάζοντες των εξοπλιστικών και οι «εθνικοί» προμηθευτές καταλήστευαν την κοινωνία «ξεκοκαλίζοντας» εθνικούς και κοινοτικούς πόρους. Μίλησε για «ασύδοτη αγορά» ξεχνώντας ποίοι ήταν κυβέρνηση όταν οι «λύκοι» και οι «ύαινες» του χρηματιστηρίου ανενόχλητοι «κατασπάραζαν» τις αποταμιεύσεις του λαού. Ξέχασε ότι το κόμμα της ανέδειξε δεκάδες «Great Gatsby» που εμφανίστηκαν από το πουθενά για να «φωτίσουν» σαν διάττοντες αστέρες το life style της νεόπλουτης «σοσιαλιστική νομενκλατούρας».

Κατηγόρησε την Ν.Δ. για «αλαζονεία» και ότι «χορεύει το ταγκό της πόλωσης» η πρόεδρος του κόμματος που καθιέρωσε τα χωριστά καφενεία και «έβαλε την δεξιά στα χρονοντούλαπα της ιστορίας», που πανηγύριζε για το τέλος της «δεξιάς παρένθεσης» θεωρώντας την εξουσία ιδιοκτησία του. Κατηγορεί την Ν.Δ. ότι ακολουθεί «διχαστική πολιτική» έχοντας προφανώς επιλεκτική μνήμη η οποία έχει διαγράψει το «δημοκρατικό δόγμα» της Αλλαγής για «το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις».

Όσο για τον ισχυρισμό ότι: «Από το 2010 η χώρα με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ που επέλεξαν την πόλωση και το διχασμό πλήρωσε τρία μνημόνια…» το μόνο που ταιριάζει είναι το «γαρ πολύ της θλίψεως…». Αξίζει να ασχοληθούν επιστήμονες ειδικοί με την κοινωνική ψυχολογία για να μας εξηγήσουν πως είναι δυνατόν, την ίδια ώρα που κάθε φράση της χαρακτηρίζεται από την μόνιμη υπεροψία του «Κινήματος» -και την σταθερή απαξίωση της παράταξης χάρις στην οποία ορθοπόδησε η χώρα μετά τον πόλεμο φτάνοντας να γίνει το 10ο μέλος της Ε.Ο.Κ. την ώρα που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λυσσαλέα εναντιωνόταν- να εγκαλεί την Ν.Δ. για «πόλωση και διχασμό».

Άλλωστε είναι νωπές οι μνήμες από την περίοδο 2007-2009, όταν η «σύμπραξη» του Γ.Α.Π. με τους σημαντικότερους οικονομικούς παράγοντες της χώρας επιχειρούσε ολομέτωπη επίθεση ανατροπής της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης Καραμανλή εφευρίσκοντας σκάνδαλα ή διογκώνοντας προβλήματα για τα οποία, όταν έγινε κυβέρνηση, δεν κατόρθωσε να στοιχειοθετήσει κατηγορίες. Η δε εικόνα του Παπανδρέου μπροστά στις διαδηλώσεις με την γροθιά αναπεπταμένη είναι χαραγμένη στη μνήμη μας.

Όσον αφορά την μόνιμη προσπάθεια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να χρεώσει στην Ν.Δ. την χρεωκοπία, το «έργο» έχει ξαναπαιχτεί. Το 1993, ο επανακάμψας Ανδρέας, κατηγορούσε την –κατά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. «δεξιά παρένθεση»- για την υπερχρέωση της χώρας. Όμως, 5 χρόνια πριν, ο πρώτος υπουργός οικονομικών της «Αλλαγής»(Λάζαρης) σε σχετικό υπόμνημα του έγραφε στον Ανδρέα Παπανδρέου ότι, επί των ημερών του(1981-1987), «…μπήκε ήδη σε λειτουργία ο αυτόματος πιλότος του δημοσίου χρέους και άλλων ανελαστικών κονδυλίων…». Ο «ετεροχρονισμός» του χρέους που «είχε μπει στον αυτόματο πιλότο», λόγω και της καθυστερημένης εγγραφής του χρέους των Δ.Ε.Κ.Ο. και της Γενικής Κυβέρνησης στο Δημόσιο Χρέος, δημιουργούσε μέχρι το 2010 «μαγικές εικόνες» επιτρέποντας να φορτώνονται τα βάρη σε άλλους. Η «αναδρομική» νέα υπολογιστική προσέγγιση του Γεωργίου έφτασε μόνο μέχρι το 2006 επιτρέποντας έτσι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συνεχίζει τα ψέματα. Πόσο θα ήταν, ως ποσοστό επί του Α.Ε.Π., το Δημόσιο Χρέος το 2004 αν είχε εφαρμοστεί μέχρι τότε η μέθοδος Γεωργίου;

Η προχθεσινή ομιλία της προέδρου του ΚΙΝ.ΑΛ.(ΠΑ.ΣΟ.Κ.) αποδεικνύει ότι, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα ονόματα και να αλλάξουν, παραμένουν αλαζόνες, αμετανόητοι και θρασείς. Το ερώτημα που απασχολεί τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. είναι γιατί η παράταξη κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, γιατί μένει απαθής στις συκοφαντίες και στα ψέματα; Επιτέλους, γιατί σιωπά;