Action plan vs Ραν Ταν Πλαν

«Επ μεγάλε! Τι τρέχεις έτσι καλέ σαν τον Βέγγο; Άραξε λιγάκι. Θα πάθεις τίποτα και θα τρέχουμε εμείς μετά… Πώς είπες;

«Δεν πρόκειται να το βάλεις κάτω μέχρι να πετύχεις το στόχο σου;»

Σιγά τώρα μη μας πεις ότι φταίω εγώ που σου έβαλα τέτοιες ιδέες. Όχι παιδάκι μου. Με παρεξήγησες!

Όταν είπαμε να αναλάβεις δράση για να τα καταφέρεις δεν είπαμε άντε δράση κι ότι να ναι.

(Αλλιώς θα σε στέλναμε στον Στέφανο Μάνο).

Αν θες να φτάσεις την επιτυχία δεν καβαλάς τη βέσπα και τρέχεις να προλάβεις την ανάπτυξη.

Ηρέμησε πρώτα. Πιες ένα καφεδάκι -στην υγειά σου- άνοιξε κανένα μπλοκάκι για σημειώσεις –και η χαρτοπετσέτα καλή είναι- και φτιάξε πλάνο…

Εμ τι νόμισες δηλαδή; Ότι έτσι εύκολα είναι αυτά τα… coaching, πώς τα είπαμε; Εδώ μιλάμε για επιστήμη.

Έβαλες στόχο καλέ μου; Φόρεσες και τα αθλητικά και είσαι έτοιμος να ορμήσεις στο γήπεδο; Άμυνα θα παίξεις ή επίθεση; Μακρινά σουτ ή πασούλες;

Άγριο παιχνίδι ή κατενάτσιο; Ήθελα να ήξερα αυτός ο προπονητής σου, ο… coach τέλος πάντων, δεν σε προετοίμασε καθόλου; Δεν σε ρώτησε ούτε το τυπικό «πώς σκοπεύεις να τα καταφέρεις;»

Λοιπόν, μεγάλε sorry κιόλας που στο λέω έτσι απότομα, αλλά εμείς έχουμε πλάνο για την ανάπτυξη.

Όπερ σημαίνει στρατηγική. Θες να πάρεις την Πόλη; Από πού θα την πέσεις; Στεριά ή θάλασσα;

Εντάξει έχεις τα πλοία και θα πας από θάλασσα. Μήπως όμως ξέχασες να λογαριάσεις ότι σε χαλάει η φουρτούνα;

Καταλαβαίνω ότι τα action plan, business plan, coaching plan, Ran Tan Plan σε αγχώνουν.

Αλλά εδώ τα πράγματα είναι απλά. Αν θες να χάσεις κιλά και βαριέσαι το γυμναστήριο δεν το προπληρώνεις για ένα χρόνο –ας έχει και έκπτωση- και μετά πατάς το πόδι σου στο διάδρομο μια φορά το μήνα.

Θα ψάξεις να βρεις τη μέθοδο που σου ταιριάζει. Να έχει τη σφραγίδα σου για ν αφήσει επάνω σου τη σφραγίδα της. Θα κάτσεις και θα να σκεφτείς: «Το γυμναστήριο δεν θα πιάσει.

Τι άλλο μπορώ να κάνω; Μήπως είναι καλύτερα να πηγαίνω κάθε μέρα με τα πόδια στο γραφείο;»

«Κι εκείνη η σούπερ δίαιτα για αστροναύτες είναι για μένα που δεν φτιάχνω ούτε αυγά τηγανιτά ή να βρω μια που να κολλάει στις συνήθειες μου;»

Και πάει λέγοντας. Και το brain storming άλλωστε θερμίδες καίει. Απλά δεν τις καίει άσκοπα.

Στρατηγική σημαίνει ότι αν έχεις δύο παιδιά και έχεις στόχο ένα μεταπτυχιακό κάθεσαι και υπολογίζεις πόση ώρα διάβασμα χρειάζεσαι την εβδομάδα για τις πρώτες εξετάσεις, πώς θα βρεις ελεύθερο χρόνο, ποιος θα προσέχει τα παιδιά, πού θα βρεις χρήματα για τη νταντά, τι εναλλακτικές έχεις αν δεν μπορείς να τα βρεις, με ποιους θα συμμαχήσεις για να σε βοηθήσουν ή να σε υποστούν, για πόσο καιρό θα έχεις αυτό το πρόγραμμα, ποιο είναι το σχέδιο Β όταν προκύπτουν αναπάντεχα εμπόδια κλπ.

Στρατηγική σημαίνει ότι έχεις ήδη απαντήσει στην χαρτοπετσέτα σου τα εξής τουλάχιστον ερωτήματα:

Ποιο είναι το πρώτο βήμα για να φτάσεις το στόχο σου;

Και μετά; Τι άλλο μπορείς να κάνεις;

Τι πληρώνεις και τι κερδίζεις από κάθε κίνηση;

Με ποιους χρειάζεσαι να κάνεις συμμαχία;

Τι έκανες παλιά σε ανάλογο θέμα;

Πώς αλλιώς θα μπορούσες να δράσεις τώρα;

Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει τη διαφορά;

Ποια είναι τα πιθανά εμπόδια;

Με τι όπλα θα τα αντιμετωπίσεις;

Και πάει λέγοντας. Ε δε θα σου πω κι όλα τα μυστικά μου.

Αλλά επειδή είμαι γαλαντόμος άνθρωπος θα σου πω κάτι που αξίζει όσο κι ένα 12αρι στη Γιουροβίζιον: Άλλο δραστηριότητα, άλλο αποτελεσματικότητα.

Όταν βάζουμε στόχους δεν παίρνουμε φόρα κι όποιον πάρει ο…χάρος.

Το να τρέχεις αλλόφρων με το μαλλί σηκωμένο δεν σε κάνει πιο παραγωγικό ή πιο πετυχημένο. Ούτε σημαίνει ότι πλησιάζεις το στόχο σου γιατί μπορεί απλά να κυνηγάς την ουρά σου.
Δεν λέω να κάθεσαι στον καναπέ και να κοιτάς το ταβάνι. Κάτσε στον καναπέ και βάλε τάξη στις ενέργειες σου. Δεν είναι χαβαλές είναι brain storming.

«Τι πρέπει να κάνεις για να φτάσεις το στόχο σου;

Υπάρχει κάτι που δεν σου ταιριάζει, το βαριέσαι, πάει κόντρα στις αξίες σου, δεν το πολυκαταλαβαίνεις, δεν είναι για σένα τέλος πάντων;

Μήπως υπάρχει τρόπος να το αντικαταστήσεις με κάτι άλλο … ισοδύναμο;»

( Στο είπα δεν είναι χαβαλές. Είναι σκληρό πόκερ με την τρόικα)

Show me the money λοιπόν. Θες κύριε να έχεις κάθε στιγμή την απάντηση αν αυτό που κάνεις αξίζει τον κόπο ή κοπανιέσαι άδικα; Δεν έχεις παρά να ρωτήσεις αν σε φέρνει πιο κοντά στο στόχο σου, σε απομακρύνει ή σε αφήνει στην ίδια θέση;

Απλό όσο κι ένα GPS. Αυτό θα σου έλεγαν όλοι αυτοί που έχεις ζηλέψει γιατί δουλεύουν λιγότερο και εισπράττουν περισσότερα.

Το να έχεις λοιπόν ένα στόχο και να καβαλάς τη βέσπα για να τον φτάσεις δεν αρκεί.

Ρώτα και τον Βέγγο. «Καλέ μου άνθρωπε ξέρεις από βέσπα;»