Σπουδαία ανακάλυψη για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού

Μια ανακάλυψη που μπορεί να αποδειχτεί κομβική για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού έκαναν επιστήμονες, σε μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τρίτη.

Οι ερευνητές φαίνεται πως ανακάλυψαν τον «μηχανισμό» που χρησιμοποιούν τα καρκινικά κύτταρα του μαστού ώστε να μένουν αδρανή σε άλλα μέρη του σώματος, πριν επανεμφανιστούν με επιθετική και θανατηφόρα μορφή.

Σε πειράματα που έγιναν με ανθρώπινα κύτταρα σε ζωντανά ποντίκια, οι ερευνητές μπόρεσαν να απενεργοποιήσουν τον μηχανισμό αυτόν, είτε φαρμακευτικά είτε με «διαχείριση» και επεξεργασία των γονιδίων, αφαιρώντας από τα καρκινικά κύτταρα την ικανότητα να εξαπλωθούν.

Ένας από τους συγγραφείς της έρευνας, ο Kent Hunter, o οποίος είναι ερευνητής στο National Center Institute στο Maryland των ΗΠΑ υποστήριξε:

«Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι τα κύτταρα του καρκίνου του μαστού μπορούν να επιβιώσουν στους ασθενείς, χωρίς να γίνουν αντιληπτά, για μεγάλες χρονικές περιόδους μέσω μιας κυτταρικής διαδικασίας, γνωστής ως αυτοφαγία».

Κατά την αυτοφαγία, τα κύτταρα του οργανισμού -υγιή ή καρκινικά- ανακυκλώνουν τα συστατικά τους, για να επιβιώσουν σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον.

Με αυτό τον τρόπο, τα κύτταρα ανακυκλώνουν κατεστραμμένα μόρια, ανανεώνονται και διατηρούνται λειτουργικά.

Ακόμα, η έρευνα εξηγεί με τα ευρήματα της, τον λόγο για τον οποίο οι θεραπείες αποτυγχάνουν συχνά στο να «ξεριζώσουν» τα καρκινικά κύτταρα του μαστού που παραμένουν μετα τις χειρουργικές επεμβάσεις και τη χημειοθεραπεία.

Όπως εξηγεί ο Hunter: «Πολλά από τα παραδοσιακά αντικαρκινικά φάρμακα είναι σχεδιασμένα στο να στοχεύουν τα κύτταρα που διαιρούνται.

»Τα αδρανή κύτταρα, ωστόσο, δεν διαιρούνται, με αποτέλεσμα να είναι ανθεκτικά σε αυτών των τύπων τα φάρμακα».

Ακόμα, το γεγονός ότι «κρύβονται» σε άλλα μέρη του ανθρώπινου σώματος και όχι στον μαστό, τα βοηθά να επιβιώσουν και από θεραπείες όπως η ακτινοβολία.

Η συγκεκριμένη ανακάλυψη, σύμφωνα με το περιοδικό «Nature Communications», μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στις θεραπείες για του καρκίνου του μαστού, καθώς το 90% των θανάτων από καρκίνο του μαστού οφείλεται σε μεταστάσεις που γίνονται σε άλλα όργανα.

Για τους επιστήμονες αποτελούσε μυστήριο πώς τα καρκινικά κύτταρα παρέμεναν ανενεργά και αδρανή, ακόμα και για δεκαετίες και τι ηταν αυτό που προκαλούσε την «αφύπνισή» τους.

Κατά το συγκεκριμένο πείραμα, στα ποντίκια εισήχθηκαν αδρανή κύτταρα του καρκίνου του μαστού και στη συνέχεια ένα φάρμακο, το οποίο αποτρέπει την αυτοφαγία, ενώ σε μια δεύτερη έκδοση του πειράματος, επεξεργάστηκε το γονίδιο που ελέγχει την αυτοφαγία. Και οι δύο μέθοδοι έδειξαν σαφή μείωση τη επιβίωσης και εξάπλωσης των καρκινικών κυττάρων.

Ωστόσο, ο Hunter τόνισε πως ο δρόμος για την επίτεξη μιας βιώσιμης θεραπείας είναι μακρύς και χρειάζονται έρευνες για να διαπιστωθεί αν τα ίδια αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν και στον ανθρώπινο οργανισμό. Ακόμα, δεν είναι σαφές αν τα ευρήματα αφορούν και άλλους τύπους καρκίνου, εκτός από τον καρκίνο του μαστού.