Με μονόπρακτο ο Σακελλαρίου αφήνει το Συμβούλιο αλλά όχι και το Επικρατείας

Με μία αμιγώς πολιτική παρέμβαση κατόπιν σχετικού αιτήματος στα κανάλια ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Νίκος Σακελλαρίου, ανακοίνωσε την παραίτησή του από το τιμόνι του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Δύο μήνες πριν τη λήξη της θητείας του και τη δεδομένη συνταξιοδότησή του από το δικαστικό σώμα, ο κ. Σακελλαρίου με μία ασυνήθιστη πρωτοβουλία για διακαναλική έξοδο, επικαλέστηκε τη διαρροή μίας συνεδρίασης του ΣτΕ – συγκεκριμένα για τη συνταγματικότητα του νόμου Κατρούγκαλου – για να αιτιολογήσει την παραίτησή του.

Δεν μπορεί να λησμονήσει κανείς ωστόσο το γεγονός ότι ο κ. Σακελλαρίου δεν υπέβαλε την παραίτησή του όταν είχε διαρρεύσει το περιεχόμενο της συνεδρίασης του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του νόμου Παππά.

Ή όταν προ ενός μήνα το Πρώτο Θέμα διέρρευσε ότι το ΣτΕ θα κρίνει αντισυνταγματική την υπαγωγή των ελευθέρων επαγγελματιών στον ΕΦΚΑ.

Ο κ. Σακελλαρίου επέλεξε λοιπόν, για λόγους που ο ίδιος μόνο γνωρίζει, να μην πάρει πάνω του την διαφαινόμενη – σύμφωνα με τις επίμαχες διαρροές – συνταγματικότητα του νόμου Κατρούγκαλου από το ΣτΕ.

Εύλογα γεννάται το ερώτημα πώς είναι δυνατόν κάποιος με τόσο έντονες κοινωνικές ευαισθησίες, να μην είχε προχωρήσει σε σχετικές καταγγελίες όταν το ΣτΕ – ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ – οδηγούσε σε παραγραφή χιλιάδες υποθέσεις φοροδιαφυγής (λίστες Λαγκάρντ κλπ), κρίνοντας αντισυνταγματική τη διαδοχική παράταση παραγραφής των αδικημάτων (ν. 1738/2017)

Ή πώς δεν έχει αντιδράσει τόσες φορές για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά στις αποδοχές και τις συντάξεις των απλών πολιτών σε σχέση με τους δικαστές.

Όπως και να έχει, η πρωτοβουλία του αυτή και η αιφνίδια σπουδή του για την “εξαθλίωση των συνταξιούχων”, η οποία έρχεται την ώρα που η ΝΔ με όλα τα επικοινωνιακά της όπλα προσπαθεί να σηκώσει το θέμα της ψηφισμένης μείωσης της συνταξιοδοτικής δαπάνης το 2019 προκειμένου να απομειώσει τη σημασία της “καθαρής εξόδου” από τα μνημόνια τον ερχόμενο Αύγουστο, προκαλεί πολλούς συνειρμούς και εύλογες συζητήσεις σε πολιτικά και δικαστικά πηγαδάκια για το κατά πόσο ο κ. Σακελλαρίου θα αφήσει πίσω του μαζί με το Συμβούλιο και το Επικρατείας…

Όπως και να έχει, ο κ. Σακελλαρίου επέλεξε να αποχωρήσει – από το δικαστικό σώμα – με έναν αντιμνημονιακό λόγο, υπερασπιζόμενος τις συντάξεις των πολιτών, επιβεβαιώνοντας με τον τρόπο και πριν ολοκληρωθεί η διάσκεψη τις διαρροές ενώ κάνει σαφές ότι η η άποψή του προφανώς μειοψήφησε.

Παράγοντες του ΣτΕ κρίνουν απολύτως αντιδεοντολογική τη συγκεκριμένη συμπεριφορά του προέδρου, που επέλεξε να αποχωρήσει στη διάρκεια διαρκούς συνεδρίασης κι ενώ δεν έχει εκδοθεί ακόμα απόφαση.

Η τελευταία δε αποστροφή του λόγου του δεν μπορεί παρά να εκληφθεί ως εκβιαστική πίεση προς τους δικαστές να αλλάξουν στάση, δεδομένου ότι η παραίτηση αυτή οδηγεί σε επανάληψη της διάσκεψης. Έτσι, με την παραίτησή του επί της ουσίας επιχειρεί να ανατρέψει τα δεδομένα, καθιστώντας την πλειοψηφία των δικαστών μειοψηφία. Με αυτόν τον τρόπο, ο νόμος θα κριθεί αντισυνταγματικός, προκαλώντας μεγάλα προβλήματα στην κυβέρνηση αλλά την ίδια ώρα και την εύνοια όσων αντιστρατεύονται το νόμο Κατρούγκαλου…