Περικυκλωμένος ο Ερντογάν, αισθάνεται πιεσμένος και γίνεται «επικίνδυνος»

Πιεσμένη στον γεωπολιτικό χάρτη η Τουρκία, με πεπεισμένη την ηγεσία της ότι εξυφαίνεται «διεθνής συνωμοσία» εις βάρος της, επιλέγει την περαιτέρω κλιμάκωση των εντάσεων όχι μόνο κατά μήκος των νότιων συνόρων της, με τη Συρία και το Ιράκ, αλλά και στο Αιγαίο.

Από τα μέσα Ιανουαρίου η Άγκυρα «φλερτάρει» με το ατύχημα στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα Ίμια με συνεχείς προκλήσεις.

Μάλιστα, λίγο έλειψε να το προκαλέσει όταν μια τουρκική ακταιωρός πλεύρισε την κανονιοφόρο «Νικηφόρος» και σύρθηκε πάνω της, επιχειρώντας έναν επικίνδυνο ελιγμό που θα μπορούσε να είχε εξελιχτεί σε ναυάγιο και θερμό επεισόδιο.

Τρεις ημέρες μετά από αυτή τη «ναυμαχία» στα Ίμια, ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε την επιχείριση «Κλάδος Ελαίας» ενάντια στους Κούρδους της Αφρίν στη βορειοδυτική Συρία.

Σήμερα, δύο εβδομάδες μετά, οι Τούρκοι παραμένουν καθηλωμένοι στα σύνορα του κουρδικού θύλακα, αδυνατούν να προελάσουν και «κερδίζουν» τον πόλεμο στα δημοσιεύματα, ανακοινώνοντας φαραωνικές απώλειες μεταξύ των Κούρδων.

Παράλληλα, παρακολουθώντας η Άγκυρα με εμφανή αμηχανία την Αθήνα να τακτοποιεί τις εκκρεμότητες με Τίρανα και Σκόπια, απαραίτητη προϋπόθεση για την πλήρη ενσωμάτωση αυτών των χωρών στη Δύση και ακούγοντας έκπληκτη τον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, να λέει ότι η Ελλάδα είναι «το βασικό σημείο εισόδου για [όλες] τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων που θέλουν να συνεχίσουν την πορεία τους προς τα ευρωατλαντικά θεσμικά όργανα», συνταράσσεται από την ανησυχία ότι εκτοπίζεται από τα Βαλκάνια, που περνάνε στην «περιφερειακή ηγέτιδα» Ελλάδα.

Στην αγωνία της να δηλώσει παρούσα στη χερσόνησο, η τουρκική κυβέρνηση διοργάνωσε στις αρχές Ιανουαρίου λαμπρά θυρανοίξια στην ανακαινισμένη βουλγαρική εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στην Κωνσταντινούπολη, παρουσία του πρωθυπουργού Μπορίσοφ και του πατριάρχη Νικηφόρου, με τον Ερντογάν να απευθύνει χαιρετισμό, ενώ στα τέλη του ίδιου μήνα ο Τούρκος πρόεδρος ενδύθηκε το κοστούμι του ειρηνοποιού, καλώντας στην Κωνσταντινούπολη τον πρόεδρο της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς και τον εκπρόσωπο των Βόσνιων μουσουλμάνων, Μπάκιρ Ιζετμπέγκοβιτς, για να τους «μονιάσει».

Ωστόσο, η διακηρυγμένη πραγματικότητα από τον ίδιο τον Λευκό Οίκο, ότι η Ελλάδα είναι ο πυλώνας σταθερότητας και πάροχος ασφάλειας στην περιοχή, με ρόλο από τον Δούναβη μέχρι τις ακτές της ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή στον ίδιο ακριβώς χώρο που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σχεδίαζε να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, δεν αμφισβητείται.

Μάλιστα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η τετραήμερη επίσκεψη του προέδρου του Ισραήλ στη χώρα μας επισφράγισε σε δημόσια θέα τα συμφωνηθέντα. Ο Ρέουβεν Ρίβλιν μίλησε από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας για τη δημιουργία κοινής περιφερειακής δύναμης μέσα από τη στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας – Ισραήλ και στην επόμενη ομιλία του, μετά την αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιώς, αναφώνησε συγκινημένος: «Θα είμαστε στο πλευρό της Ελλάδας παντοτινά».

Βαλτωμένος στις λάσπες τις Αφρίν, όπως τον είχε προειδοποιήσει πριν δύο χρόνια ο ηγέτης των Κούρδων της Συρίας, Σαλέχ Μουσλίμ, ο Τούρκος Πρόεδρος αναρωτιέται πώς γίνεται και όλα αυτά που μέχρι πριν δέκα χρόνια είχε δικά του, τα Βαλκάνια, τη συμμαχία με το Ισραήλ, ενεργειακός κόμβος, υποσχέσεις για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, όχι απλώς να τα χάνει, αλλά και να παραχωρούνται απλόχερα στη χρεοκοπημένη -όπως έλεγαν- Ελλάδα.

«Για αυτό γίνεται επικίνδυνος», διαπιστώνει διπλωματική πηγή, τονίζοντας πως «είναι δύσκολα τα πράγματα για τον Ερντογάν. Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος η Τουρκία συμπεριφέρεται ως νευρική δύναμη. Αυτή η κατάσταση το τελευταίο διάστημα εντείνεται. Ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος είναι σε οριακή φάση, είναι πολύ πιεσμένος. Εδώ ακριβώς δικαιώνεται η επιλογή μας να τον καλέσουμε στην Αθήνα για να αποκαταστήσουμε τους διαύλους επικοινωνίας. Μέσα από την επικοινωνία διασφαλίζεται η ειρήνη».

Η νευρικότητα της Άγκυρας υποδαυλίζεται από την άρνηση της Ουάσιγκτον να ανταποκριθεί στα αιτήματά της.

Η αμερικανική πλευρά διαμήνυσε ότι δεν αποσύρει τα στρατεύματα που έχει αναπτύξει στο πλευρό των Κούρδων της Συρίας, ενώ η Μόσχα απέσυρε τις δικές της μονάδες από την Αφρίν επιτρέποντας έτσι και την επίθεση.

Οι σχέσεις με το Βερολίνο εκεί που πήγαιναν να ομαλοποιηθούν, χάλασαν πάλι εξαιτίας των γερμανικής κατασκευής τουρκικών Λέοπαρντ που εισέβαλαν στη Συρία.

Ακόμα και η έκκληση Μακρόν για αυτοσυγκράτηση, απαντήθηκε από τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου με ύβρεις: «Εμείς δεν είμαστε Γαλλία να εισβάλλουμε στην Αλγερία», είπε.

Την ίδια ώρα ο Ιμπραήμ Καραγκιούλ, ο αρχισυντάκτης της Yeni Safak και «φωνή» του Ερντογάν, γράφει από αυτά που συζητιούνται μέσα στο προεδρικό ντιβάνι:

«Υπάρχει σχέδιο διεθνούς συνωμοσίας να μας επιτεθούν». Και επειδή η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, ο Τούρκος πρεσβευτής στη Ντόχα, Φικρέτ Οζέρ, ανακοίνωσε ότι η Τουρκία θα αναπτύξει αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις στο Κατάρ, πράξη που ερμηνεύεται ως μετατροπή του χρυσοφόρου εμιράτου σε τουρκικό προτεκτοράτο και ευθεία αμφισβήτηση της αμερικανικής κυριαρχίας.

Και στο Αιγαίο; «Δεν θεωρούμε ότι επιθυμούν ή είναι σε θέση να ανοίξουν μέτωπο μαζί μας», λέει η ίδια διπλωματική πηγή: «Δεν φαίνεται όμως να κατανοούν τις συνέπειες ενός ατυχήματος».