Η Αυστρία υποκινεί μειονοτικά ζητήματα στη βόρεια Ιταλία – Μοιράζει υπηκοότητες σε γερμανόφωνους Ιταλούς

Επίσκεψη εργασίας στην Ιταλία, σε ένα σχετικά αντίξοο κλίμα, λόγω των τεταμένων σχέσεων ανάμεσα σε Βιέννη και Ρώμη, πραγματοποιεί την Τρίτη, η εμφανιζόμενη ως ανεξάρτητη, αλλά προερχόμενη από το συγκυβερνών ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων, νέα Αυστριακή υπουργός Εξωτερικών Κάριν Κνάισλ.

Μετά την επίσκεψή της στην Μπρατισλάβα την περασμένη εβδομάδα, η Ρώμη θα είναι η δεύτερη πρωτεύουσα στην οποία θα βρεθεί η πρώην δημοσιογράφος και πρώην διπλωμάτης Κάριν Κνάισλ, έπειτα από την ανάληψη των νέων καθηκόντων της στις 18 του περασμένου Δεκεμβρίου, όταν ορκίστηκε η νέα αυστριακή κυβέρνηση συνασπισμού του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος του καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς με το Κόμμα των Ελευθέρων.

Οι ήδη εδώ και καιρό αρκετά τεταμένες αυστρο-ιταλικές σχέσεις εξαιτίας του προσφυγικού και των επανειλημμένων, στο παρελθόν, απειλών της Βιέννης για κλείσιμο του Περάσματος Μπρένερ στα σύνορα με την Ιταλία, εντάθηκαν ακόμη περισσότερο με την εξαγγελία της πρόθεσης της νέας αυστριακής κυβέρνησης να αποδώσει και την αυστριακή υπηκοότητα σε γερμανόφωνους και λαντινόφωνους πολίτες της επαρχίας του Νοτίου Τιρόλου (Άλτο Άντιτζε) στη Βόρεια Ιταλία.

Το θέμα αναμένεται να κυριαρχήσει στις συνομιλίες που θα έχει την Τρίτη το απόγευμα στη Ρώμη η Αυστριακή υπουργός Εξωτερικών με τον Ιταλό ομόλογό της Ατζελίνο Αλφάνο, με τον οποίο υπήρξε μία πρώτη συνάντηση γνωριμίας την περασμένη Πέμπτη στη Βιέννη, κατά την παράδοση, για το 2018 στην Ιταλία, της Προεδρίας του ΟΑΣΕ (Οργανισμός για Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη), την οποία ασκούσε το 2017 η Αυστρία.

Όπως δήλωσε παραμονή της επίσκεψης η Κάριν Κνάισλ, το πώς θα συζητηθεί το θέμα των διπλών υπηκοοτήτων θα φανεί στην πορεία των συνομιλιών με τον Ιταλό ομόλογό της, ενώ το αυστριακό υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωση του, αναφέρει πως κύριος σκοπός της «τυπικής επίσκεψης» είναι η αμοιβαία γνωριμία.

Ταυτόχρονα επισημαίνει ότι στο θέμα της διπλής υπηκοότητας η αυστριακή κυβέρνηση αναζητά τη συναίνεση της ιταλικής κυβέρνησης και πως δεν θα υπάρξουν μονομερείς ενέργειες χωρίς μια συνεννόηση με τη Ρώμη και το Μπολτσάνο (πρωτεύουσα της επαρχίας Άλτο Άντιτσε).

Νότιο Τιρόλο

Η Αυτόνομη επαρχία του Μπολτσάνο ή Νότιο Τυρόλο είναι μία από τις δύο επαρχίες που αποτελούν την περιφέρεια του Τρεντίνο-Άνω Αδίγης στην Ιταλία και η μεγαλύτερη σε έκταση σε ολόκληρη τη χώρα. Η έκτασή της είναι 7.399,97 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 493.910 κατοίκους (2008). Έδρα της επαρχίας είναι το Μπολτσάνο. Συνολικά, η επαρχία αριθμεί 116 δήμους.

Στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιταλία πήρε το Νότιο Τιρόλο από την Αυστρία βάσει στης Συνθήκης του Αγίου Γερμανού το 1919.

Οι Ιταλοί φασίστες προσπάθησαν να αφομοιώσουν τον πληθυσμό και μετά ο Χίτλερ συμφώνησε με τον Μουσολίνι να δεχθεί όσους ήθελαν να ζήσουν στο Γ’ Ράιχ.

Οι περισσότεροι παρέμειναν αλλά διατήρησαν την ταυτότητά τους. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σύμμαχοι αποφάσισαν ότι η Ιταλία θα κρατήσει το Νότιο Τιρόλο.

Αυστρία και Ιταλία συμφώνησαν στους όρους στους οποίους περιλαμβανόταν ίδιο καθεστώς για τη γερμανική και την ιταλική γλώσσα στη δημόσια ζωή, διδασκαλία των γερμανικών στα τοπικά σχολεία, διατήρηση των γερμανικών επιθέτων που είχαν ιταλοποιηθεί, αυτόνομο Κοινοβούλιο και κυβέρνηση και άλλα ειδικά δικαιώματα για τους κατοίκους του Νότιου Τιρόλου.

Σήμερα οι τοπικοί νόμοι υπερισχύουν των εθνικών σε θέματα γεωργίας, τουρισμού, δημόσιας υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, περιβάλλοντος και άλλων θεμάτων. Η στελέχωση της τοπικής κυβέρνησης και των δημοσίων υπηρεσιών, εκτός από την Αστυνομία και τις ένοπλες δυνάμεις, πρέπει να είναι αντιπροσωπευτική των εθνοτήτων.

Στα δικαστήρια οι διαδικασίες γίνονται και στις δύο γλώσσες. Το Νότιο Τιρόλο κρατά το 90% των τοπικών φόρων και το 70% του ΦΠΑ που πληρώνεται στην περιοχή του. Μάλιστα, η ιταλική κυβέρνηση δίνει πλούσιες επιχορηγήσεις στην περιοχή.

Προσφυγικό

Σε μια προσπάθεια του να κατευνάσει τα πνεύματα μετά τις αντιδράσεις που είχαν προκαλέσει τότε οι προετοιμασίες της Βιέννης, τον περασμένο Ιούλιο, για επαναφορά των συνοριακών ελέγχων στα αυστροϊταλικά σύνορα, ο τότε ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών Κρίστιαν Κερν, είχε αποσαφηνίσει πως η Αυστρία δεν θα προβαίνει προς το παρόν σε ελέγχους στο “Πέρασμα Μπρένερ” και δεν επίκειται αποστολή αρωγής του αυστριακού ομοσπονδιακού στρατού.

Σε επανειλημμένες αιτιάσεις του προς τη Ρώμη, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας και νυν καγκελάριος και αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος Σεμπάστιαν Κουρτς, ζητούσε να μην επιτρέπεται η μεταφορά από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα, «μεταναστών που φθάνουν παράνομα στην Ιταλία μέσω της Μεσογείου».

Ο ίδιος προειδοποιούσε για «μία ολοένα και αυξανόμενη υπερβολική επιβάρυνση» που, σε διαφορετική περίπτωση, μπορεί να υπάρξει για την Κεντρική Ευρώπη, επισημαίνοντας στον Ιταλό ομόλογό του Ατζελίνο Αλφάνο, ότι «αναμένουμε πως θα διακοπεί η συγκοινωνία με πορθμεία για παράνομους μετανάστες ανάμεσα στα ιταλικά νησιά — όπως η Λαμπεντούσα — και στην ιταλική ενδοχώρα».

Και αυτό, σύμφωνα τότε με τον Σεμπάστιαν Κουρτς, «διότι εάν οι άνθρωποι μετά τη διάσωσή τους μεταφέρονται το ταχύτερο δυνατό από τα νησιά στην ενδοχώρα και κατόπιν κατευθύνονται προς τον Βορρά, δεν θα είναι μόνον ολοένα και μεγαλύτερη η υπερβολική επιβάρυνση στην Κεντρική Ευρώπη, αλλά αυτό θα έχει επιπλέον ως συνέπεια να ξεκινούν για την Ευρώπη ολοένα και περισσότεροι (άνθρωποι), να κερδίζουν ολοένα και πιο πολλά χρήματα οι διακινητές, και να πνίγονται ολοένα και περισσότεροι (σ.σ. πρόσφυγες και μετανάστες)».

Ο Κουρτς επαναλάμβανε την πάγια θέση του πως «η διάσωση στη Μεσόγειο δεν επιτρέπεται να συνδέεται με ένα εισιτήριο για την Κεντρική Ευρώπη» και πως «είναι σημαντικά ευκολότερο να γίνει η απώθηση κάποιου, όταν έχει σταματήσει στα σύνορα, από ό, τι όταν ήδη έχει εγκατασταθεί στη Βιέννη ή κάπου αλλού».

Πρέπει να σημειωθεί πως μία επιπλέον ένταση στις αυστρο-ιταλικές σχέσει υπάρχει εξαιτίας του γεγονότος ότι η Αυστρία, η οποία στη βάση της σχετικής απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υποχρεούται να δεχθεί την μετεγκατάσταση 1.953 προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία, έχει δεχθεί έως σήμερα μόλις 17 πρόσφυγες από την Ιταλία.