14χρονος τζιχαντιστής που παραδόθηκε στους Κούρδους εξηγεί γιατί εγκατέλειψε το Ισλαμικό Κράτος

Ένα 14χρονο αγόρι, ο Εμπού Μετσίντ, που παραδόθηκε στους Κούρδους, είναι ένα από τα πολλά παιδιά στρατιώτες που χρησιμοποιεί η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ISIS) στα πεδία των μαχών.

Το πραγματικό του όνομα είναι Μουχέμεντ Ρεμεντάν και πολέμησε ενάντια στις υπό κουρδική διοίκηση Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) σε πολλά μέτωπα της Συρίας.

Το παιδί είναι από την Αΐν Ίσα, ένα χωριό στη βόρεια Συρία στην επαρχία της Ράκα.

Εξαιτίας της συναναστροφής του με ξένους τρομοκράτες του ISIS έχασε τη συριακή του προφορά και πλέον μιλά τα αραβικά με τυνησιακή διάλεκτο.

Όταν το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε το χωριό του ο 14χρονος και άλλοι συμμαθητές του έπεσαν θύματα παιδομαζώματος από το Ισλαμικό Κράτος.

Εκείνη την εποχή ο πατέρας του εργαζόταν μετανάστης στον Λίβανο. Μόλις η Αΐν Ίσα έπεσε στα χέρια των τζιχαντιστών γύρισε σε αυτή και πήρε την απόφαση να συνεργαστεί μαζί τους.

“Ο πατέρας μου είπε ότι δεν θα επέστρεφε στον Λίβανο ξανά και ότι θα εργαζόταν για το Ισλαμικό Κράτος από εδώ και πέρα. Μου είπε ακόμα ότι αυτοί έχουν πολλά λεφτά”.

Ο 14χρονος υποβλήθηκε σε ειδική θρησκευτική εκπαίδευση επί έξι μήνες από το Ισλαμικό Κράτος. Στην εκπαίδευση αυτή υπέστη πλύση εγκεφάλου.

Μετά από τους πρώτους έξι μήνες του είπαν ότι θα πάρει και στρατιωτική εκπαίδευση για ακόμα 1,5 χρόνο και του ζήτησαν να διαλέξει εάν θα την έκανε σε στρατόπεδο στο Ιράκ ή στη Χομς της Συρίας.

Επέλεξε τη Χομς επειδή ήταν κοντά στο σπίτι του.

Εκπαιδεύτηκε στα όπλα σε μια ομάδα 60 παιδιών σε στρατόπεδο εκπαίδευσης “κουταβιών” του Ισλαμικού Κράτους.

“Δεν σκεφτόμουν τίποτα όσο ήμουν εκεί, εκτός από το πώς θα έρθει η ώρα μου να πολεμήσω και πώς θα πάω στον παράδεισο. Η εκπαίδευσή μας ήταν εντατική και μας έμαθαν και πώς να βασανίζουμε”.

Αφού ολοκληρώθηκε η στρατιωτική εκπαίδευση, τον έστειλαν στη Ράκα για να πολεμήσει. Εκεί στο πεδίο της μάχης τα όσα βίωσε τον έκαναν να αναθεωρήσει.

Οι τζιχαντιστές τον φυλάκισαν εξαιτίας της έλλειψης πίστης του.

“Με πήγαν στη φυλακή. Μπορούσα από το κελί μου να ακούω τις γυναίκες. Μέσα από μια τρύπα έβλεπα πώς βασάνιζαν τις γυναίκες. Τότε πήρα τις τελικές μου αποφάσεις. Όταν έφυγα από τη φυλακή, είπα σε έναν φίλο μου ότι θα το έσκαγα, ότι θα έφευγα ακόμα και εάν μου κόστιζε τη ζωή. Στο τέλος κατάφερα να τους ξεφύγω”.