Για να “τελειώνουμε” επιτέλους με τους καταδικασμένους συκοφάντες του Κοτζιά και το Athens Review of Books

Τρεις Έλληνες καθηγητές της αλλοδαπής, ο Κώστας Αζαριάδης, ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Χριστόφορος Πισσαρίδης, με επιστολή τους στην “Καθημερινή” νομίζουν ότι υπερασπίζονται την ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα.

Σε αυτή τους την υπεράσπιση “εμπλέκουν” και τον Ανδρέα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, χάρη στον οποίο μπήκαμε στα μνημόνια, και “αθωώνουν” τους καταδικασμένους τρεις φορές συκοφάντες της Athens Review of Books (ARB) για τη λάσπη που έριξαν στον Νίκο Κοτζιά.

Για την ιστορία υπενθυμίζουμε ότι οι συκοφάντες της Athens Review of Books (ARB) καταδικάστηκαν πρωτόδικα για τις συκοφαντίες τους στο πρόσωπο του Νίκου Κοτζιά το 2013, όταν συγκυβερνούσαν τη χώρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Και πλέον, δεν το κρύβουμε, αρχίζουμε και προβληματιζόμαστε έντονα για το τι μπορεί να “συνδέει” την υπόθεση Γεωργίου (ΕΛΣΤΑΤ) με τους συκοφάντες της Athens Review of Books. Γιατί άραγε τους “βάζουν μαζί”, στην ίδια πλευρά, όσοι σπεύδουν να τους υπερασπιστούν;

Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης είναι διεθνώς τιμημένος και βραβευμένος. Ωστόσο, παρά τις τιμές του, συνήθως δεν πέφτει μέσα στις προβλέψεις του, ενώ οι απόψεις του είναι ανοιχτά νεοφιλελεύθερες.

Στο δημοψήφισμα του 2015 είχε υπερασπιστεί το “ΝΑΙ”.

Το 2012 προέβλεπε ότι η Ελλάδα “θα αναστηθεί” σε δύο χρόνια. Τώρα έχουμε 2017.

Το 2011 απαιτούσε αποκρατικοποιήσεις και προέβλεπε ότι το κίνημα των Αγανακτισμένων θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές και “πτώχευση”. Πρόωρες εκλογές είχαμε αλλά όχι και πτώχευση.

Το “προφητικό χάρισμα” δεν το έχει. Το ερώτημα βεβαίως είναι πώς μπορεί να λαμβάνει κανείς σοβαρά τις προβλέψεις ενός πανεπιστημιακού που πέφτει έξω.

Ο ίδιος Χριστόφορος Πισσαρίδης, σε πρόσφατη συνέντευξή του στη φιλελέ ιστοσελίδα Liberal, είχε αποκαλέσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη “ελπίδα λογικής”:

«Φαίνεται να αποτελεί μια ελπίδα λογικής. Συμμερίζομαι απόλυτα την διάθεσή του για μεταρρυθμίσεις και την αγωνία του για σταθερότητα και επαναφορά της εμπιστοσύνης. Αλλά οποιοσδήποτε αναλάβει την διοίκηση στο μέλλον, θα πρέπει να ξέρει ότι πρέπει να παλέψει πολύ σκληρά για να αλλάξει, όχι μόνο την οικονομία, αλλά και το πολιτικό σύστημα που έχει συσσωρεύσει προβλήματα δεκαετιών».

Μπορεί ο Χριστόφορος Πισσαρίδης να τιμήθηκε το 2010 με το Νόμπελ Οικονομικών, μαζί με τους Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν και Πίτερ Ντάιαμοντ για τη συνεισφορά του στη θεωρία της αναζήτησης τριβών και στη μακροοικονομία, να έχει και τον τίτλο του “σερ”, αλλά όταν θεωρεί “ελπίδα λογικής” τον Κυριάκο Μητσοτάκη εμείς οι κοινοί θνητοί κουνάμε με απορία τα… κεφάλια μας.

Ο Κώστας Αζαριάδης, από την άλλη, έχει επιχειρηματολογήσει υπέρ της στάσης πληρωμών και εξόδου από το ευρώ [διαβάστε εδώ]. Έχει πάρει δημοσίως πατριωτικές θέσεις, όπως μιλώντας σε συνέντευξή του για “τη συνέχεια της φυλής σε μια ιδιαίτερα ανήσυχη γωνιά της Ευρώπης. Εισβολείς πέρασαν πολλοί και όλοι άφησαν κάτι, χωρίς να αλλοιώσουν ουσιαστικά τον εθνικό χαρακτήρα, με τις καλές και τις κακέs πλευρές του. Θέατρο και εμπόριο, αμετροέπεια και δημαγωγία υπάρχουν πάντα στο DNA των Ελλήνων”.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης, τέλος, έχει δηλώσει σε συνέντευξή του ότι “η Δεξιά βρίσκεται σε μία κατάσταση αφασική. Από πλευράς δημιουργικότητας και οράματος βρίσκεται σε αρνητικές τιμές, ούτε καν μηδενικές. Το Κέντρο είναι ανύπαρκτο. Όσο για την Αριστερά, είναι από τους πιο εκφυλισμένους όρους, παρότι δυνητικά θα μπορούσε να είναι δύναμη ζωτικότητας και ανατροπής”, διευκρινίζοντας ότι ο ίδιος δεν ανήκει σε κανένα κόμμα.

Εάν εξαιρέσει κανείς τον λαλίστατο θαυμαστή του Κυριάκου Μητσοτάκη, Χριστόφορο Πισσαρίδη, οι άλλοι δύο καθηγητές όποτε τοποθετήθηκαν στον δημόσιο λόγο το έκαναν με πραγματικό πατριωτισμό και για αυτό οφείλουν, σεβόμενοι τους εαυτούς τους και τις υπογραφές τους, να απαντήσουν με ειλικρίνεια στο ακόλουθο ερώτημα: Διάβασαν τη δικογραφία σχετικά με την καταδίκη της Athens Review of Books;

Επειδή σίγουρα δεν την έχουν διαβάσει -προφανώς υπέγραψαν αυθόρμητα ένα κείμενο που έφεραν μπροστά τους- μια ιδέα μπορούν να πάρουν στον ακόλουθο σύνδεσμο: Νεοφιλελεύθερες αλα καρτ «ευαισθησίες» για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης – Όταν ρίχνουν λάσπη στον Κοτζιά, όπως και να τους τονίσουμε ότι ο Νίκος Κοτζιάς έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι αρκείται σε μία “συγγνώμη” από τους καταδικασμένους συκοφάντες, την οποία όμως δεν τη λένε.

Το TRIBUNE όμως έχει μια “έκπληξη”, που αφορά τους καταδικασμένους συκοφάντες της Athens Review of Books, αφού πρώτα παραθέσουμε την επιστολή των τριών καθηγητών στην “Καθημερινή”:

Κύριε διευθυντά,

Κινδυνεύει η ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα; Πολλαπλές διώξεις του Ανδρέα Γεωργίου, πρώην προέδρου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, καθώς και των υπευθύνων της λογοτεχνικής επιθεώρησης Athens Review of Books (ARB) γεννούν εύλογες ανησυχίες για τις ελευθερίες λόγου και Τύπου στη χώρα, καθώς και για τη διεθνή φήμη της σαν κράτος δικαίου. Μετά πολλές περιπέτειες, η υπόθεση Γεωργίου οδεύει προς λογική λύση υπό την πίεση της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Οι κωμικές κατηγορίες εναντίον του κ. Γεωργίου ότι δολίως έσυρε τη χώρα σε διάφορα μνημόνια θα αποσυρθούν. Η πολιτική εξουσία και οι δικαστικοί υφιστάμενοί της συνεχίζουν όμως τη δίωξη της ARB για δυσφήμιση του υπουργού Εξωτερικών. Η ARB είναι έντυπο ποιότητας, μια πραγματική όαση για λόγιους από όλον τον κόσμο που γράφουν για σκεπτόμενους και αδέσμευτους πολίτες. Το περιοδικό διώκεται επειδή εντρύφησε στο πολιτικό παρελθόν του ΥΠΕΞ υπογραμμίζοντας τις διαφορές των τότε απόψεών του από τις σημερινές. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε πολίτη να μεταβάλλει τις απόψεις του κατά το δοκούν, ιδιαίτερα όταν οι συνθήκες το επιτάσσουν. Αυτή n ευελιξία δεν παραχωρεί σε κανένα, ούτε και στον ΥΠΕΞ, δικαίωμα λογοκρισίας άλλων, ιδιαίτερα των δημοσιογράφων και ιστορικών. Η ελευθερία ταυ λόγου είναι πολύτιμο πνευματικό και κοινωνικό αγαθό που ξεχωρίζει τις αναπτυγμένες χώρες από τις υπόλοιπες. Οι διώκτες της ΕΛΣΤΑΤ και της ARB υποβαθμίζουν τη φήμη της χώρας και διακινδυνεύουν το ήδη δύσκολο μέλλον της νέας γενεάς. Αδιαφορούν άραγε για τις συνέπειες ή δεν καταλαβαίνουν το διακύβευμα;

ΚΩΣΤΑΣ ΑΖΑΡΙΑΔΗΣ Καθηγητής Οικονομικής στην Εδρα Edward Mallinckrodt, Πανεπιστήμιο Washington, St. Louis

ΓΙΑΝΝΗΣ M. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Καθηγητής Οικονομικής στην Εδρα Neubauer στο Πανεπιστήμιο Tufts

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Δ. ΠΙΣΣΑΡΙΔΗΣ Καθηγητής Οικονομικών στο London School of Economics, Βραβείο Νομπέλ Οικονομικών, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών

Όπως θα προσέξατε θεωρούν την Athens Review of Books “έντυπο ποιότητας, μια πραγματική όαση για λόγιους από όλον τον κόσμο που γράφουν για σκεπτόμενους και αδέσμευτους πολίτες”.

Το εν λόγω “έντυπο ποιότητας” το εκδίδει ο Μανώλης Βασιλάκης. Οι καθηγητές υποστηρίζουν, αναληθώς, ότι “το περιοδικό διώκεται επειδή εντρύφησε στο πολιτικό παρελθόν του ΥΠΕΞ υπογραμμίζοντας τις διαφορές των τότε απόψεών του από τις σημερινές”.

Η Δικαιοσύνη έχει άλλη άποψη από τους κύριους καθηγητές, οι οποίοι έβγαλαν και απόφαση (αγνοώντας τη δικογραφία) ως να ήταν δικαστές. Για αυτό ακολουθεί μια μεγάλη έκπληξη, όπως προαναφέραμε. Μια έκπληξη με χρονολογία 2001:

«ΔΗΛΩΣΗ

Αισθάνομαι την ανάγκη μετά από διάστημα πέραν της διετίας και συνεχείς δικαστικούς αγώνες να περατώσω μία σοβαρή εκκρεμότητα που ταλανίζει εμένα αλλά και άλλους.

Οντως με τα α) τα τέσσερα δημοσιεύματά μου στην ”Εξουσία” στις 21-2-99, 1-3-99 και 11-3-1999 με τίτλους ”Συμμορίες και συμμωρίες Ι” ”Συμμορίες και συμμωρίες ΙΙ“, “Συμμορίες και συμμωρίες ΙΙΙ” και ”Το παρακράτος θεσμός ισχυρότερος του κράτους”, β) με την συνέντευξή μου στον κ. Νικήτα Λιοναράκη στην εκπομπή του Α΄ Προγράμματος της Ε.ΡΑ. ”Γειτονιές της Ελλάδας” στις 24-3-1999, κατόπιν προσυνεννόησης μαζί του για το περιεχόμενο αυτής, αφού άλλωστε γνώριζε την διένεξή μου με τον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη και το ”Δίκτυο 21” και γ) με δήλωσή μου που δημοσιεύθηκε σε άρθρο της ”Αυριανής” στις 3-10-1999, προσέβαλα την τιμή και την υπόληψη του κ. Φαήλου Κρανιδιώτη.

Με τα δημοσιεύματα και τις δηλώσεις μου αυτές επετράπη δυστυχώς να αιωρούνται απαράδεκτες και αδικαιολόγητες από τα πραγματικά γεγονότα αμφισβητήσεις για την ακεραιότητα του χαρακτήρα, τον πατριωτισμό, την κοινωνική, πολιτική και επαγγελματική εντιμότητα και αξία του, ενώ συχνά στα άρθρα μου και στην παραπανω συνέντευξη μου στο Α΄Πρόγραμμα χρησιμοποίησα ύβρεις, όπως ”παρακρατικός”, ”φωνασκούντες κακούργοι των media”, «νευροπαθείς ψευδοπατριώτε»’ κ.α., που αδίκησαν και πρόσβαλαν τον κ. Κρανιδιώτη, ενώ αναφέρθηκα σε γεγονότα που ήταν αναληθή ή ενέπλεξα τον κ. Κρανιδιώτη σε επιλήψιμες δραστηριότητες και ενέργειες , με τις οποίες ουδεμία σχέση είχε.

Εκανα επίσης τις εν λόγω δημοσιεύσεις και δηλώσεις, μεσούσης της υπόθεσης Οτσαλάν, μετέχοντας σε ένα πολιτικό παιχνίδι παραπληροφόρησης και δημιουργίας αποδιοπομπαίων τράγων, που
δημιουργήθηκε από κατευθυνόμενες και ψευδείς ” πληροφορίες “, τους διακινητές των οποίων κωλύομαι ν΄αποκαλύψω για ευνοήτους λόγους, αλλά και καλυπτόμενος από το δημοσιογραφικό απόρρητο.

Δηλώνω λοιπόν ότι τιμώ και σέβομαι τον κ. Φ. Κρανιδιώτη ως άνθρωπο, ως ενεργό πολίτη και ως επαγγελματία δικηγόρο και του ζητώ συγγνώμη για τις προσβολές και τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς και τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς που του απηύθυνα με τα άρθρα μου, τις δηλώσεις μου και την ραδιοφωνική μου συνέντευξη.

Τα αυτά ισχύουν και για το σωματείο ”Κεντρική Ομάδα 21-Δίκτυο 21- Κίνηση Πατριωτικής Αφύπνισης”‘ καθώς και για τους κ.κ. Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελο Τσίρκα και Χριστόδουλο Γιαλλουρίδη, τους οποίους επίσης σέβομαι και τιμώ για την εντιμότητα, την σοβαρότητα και τον πατριωτισμό τους.

Ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκα από τους αρχιτέκτονες αυτής της εκστρατείας λάσπης με τις κατευθυνόμενες ψευδείς ”πληροφορίες” με το συκοφαντικό περιεχόμενο, στην οποία δυστυχώς δέχθηκα να συμμετάσχω τυφλωμένος από την πολιτική μου πίστη σε αυτούς, με εξέθεσε ανεπανόρθωτα και με υπέβαλε σε μία δικαστική περιπέτεια, στην πορεία της οποίας οι ”φίλοι” μου, αφού υπέθαλψαν τα παραπάνω, με εγκατέλειψαν.

Αθήνα, 23 Οκτωβρίου 2001

Μανώλης Βασιλάκης»

Αυτός είναι ο κ. Βασιλάκης που υπερασπίζεστε. Τώρα που γνωρίζετε την αλήθεια, αναμένουμε τα σχόλιά σας κύριοι αξιότιμοι καθηγητές.