Παρεμβατικό ρόλο σε ανατολική Μεσόγειο, Συρία και Ιράκ διεκδικεί η νεο-οθωμανική Τουρκία

“Απειλές” αλλά και μπίζνες περιέχει η ανακοίνωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας που συνεδρίασε τη Δευτέρα.

Το τουρκικό καθεστώς συζήτησε για τον “αντιτρομοκρατικό πόλεμο” που διεξάγει ενάντια στους οπαδούς του αυτοεξόριστου ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, τους οποίους έχει βαφτίσει FETÖ, ενάντια στους Κούρδους πατριώτες στο εσωτερικό της Τουρκίας (PKK) και στη βόρεια Συρία (PYD-YPG) και στον φερετζέ του τουρκικού νεο-οθωμανισμού Ισλαμικό Κράτος.

Το τουρκικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας κατέκρινε για μια ακόμη “ορισμένες συμμαχικές δυνάμεις” επειδή παρέχουν όπλα στους Κούρδους της Συρίας και έκρινε ότι αυτό “θα καταστήσει αδύνατη την επίτευξη ειρήνης στην περιοχή”.

Οι Τούρκοι απείλησαν ότι δεν θα επιτρέψουν τη δημιουργία κουρδικής κρατικής οντότητας στα νότια σύνορα της Τουρκίας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι δεν θα επιτρέψουν ποτέ “την ίδρυση ενός κράτους της τρομοκρατίας στα σύνορά της”.

Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας κατέληξε ακόμα ότι η απόφαση για δημοψήφισμα που έλαβε η Περιφερειακή Διοίκηση του ιρακινού Κουρδιστάν, δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί, νομικώς ή πραγματικώς, και ότι πρόκειται για ένα τραγικό λάθος, το οποίο θα έχει ανεπιθύμητες συνέπειες.

Βεβαίως, εκτός από απειλές, οι Τούρκοι έσπευσαν να δηλώσουν πρόθυμοι και για να κάνουν “δουλίτσες” και μάλιστα έκαναν ξεκάθαρη την ετοιμότητά τους να αναλάβουν “σε συνεργασία με την διεθνή κοινότητα, την ευθύνη για την ανοικοδόμηση της Μοσούλης”. Όχι φυσικά με το αζημίωτο.

Δεν παρέλειψαν να τονίσουν ότι έχουν παρεμβατικά δικαιώματα στο Ιράκ, σημειώνοντας ότι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς το θέμα της προστασίας των δικαιωμάτων των Τουρκμένων του Ιράκ.

Στην ίδια συνεδρίαση το τουρκικό καθεστώς αξιολόγησε και τη Διάσκεψη για το Κυπριακό στην Ελβετία και τα αποτελέσματά της, τονίζοντας την αποφασιστικότητα της Τουρκίας στο ζήτημα της προστασίας των δικαιωμάτων και των συμφερόντων του ψευδοκράτους και της Τουρκίας, στο πλαίσιο των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας επί των φυσικών πηγών ενέργειας στην Μεσόγειο.

Αυτό βεβαίως που μπορεί να διακρίνει εύκολα ένα έμπειρο μάτι είναι ότι η Τουρκία έχει ανοίξει ζητήματα κατά όλο το μήκος των νότιων συνόρων της. Με Κύπρο, Συρία και Ιράκ.

Και στις τρεις αυτές χώρες προσπαθεί να επεκταθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η νεο-οθωμανική ιμπεριαλιστική πολιτική της δεν κρύβεται και συσπειρώνει τους πάντες απέναντί της.