Το πλάνο Μητσοτάκη για πλήρη έλεγχο της ΝΔ και ο κρυφός λόγος της επίθεσης στον Καμμένο

Μετά το κλείσιμο της συμφωνίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαίων εταίρων στο τελευταίο Eurogroup, που κατέστρεψε παντελώς την αντιπολιτευτική στρατηγική της ΝΔ με κεντρικό σύνθημα “εκλογές τώρα”, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήδη έχει βάλει σε εφαρμογή ένα νέο πλάνο που αν μη τι άλλο να συγκρατήσει τις αρνητικές κριτικές εις βάρος του αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος του.

Μετά την εξέλιξη αυτή στο Eurogroup, πολλοί βουλευτές και κομματικά στελέχη, άρχισαν τις “μουρμούρες” που έφτασαν στ΄ αυτιά του Μητσοτάκη από τους ανθρώπους του και έτσι αποφασίστηκε ότι στο νέο σχεδιασμό της Πειραιώς πρωτεύοντα ρόλο θα πρέπει να έχει η απομάκρυνση από τη ΝΔ των εσωκομματικών αντιπάλων του Κυριάκου, αλλά ταυτόχρονα μια εκστρατεία συγκράτησης στο κόμμα κάποιων “αναποφάσιστων”.

Το σχέδιο Μητσοτάκη είναι δύσκολα υλοποιήσιμο, αλλά η θέληση υπάρχει και αρκετοί στη ΝΔ είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν.

Μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν ότι στον Κυριάκο Μητσοτάκη ασκήθηκε πίεση να προχωρήσει στην άμεση εφαρμογή του σχεδίου, καθώς η κατάσταση που επικρατεί στη ΝΔ προσφέρει το αναγκαίο «άλλοθι» για εσωτερικές «εκκαθαρίσεις», με στόχο την εξάλειψη διαφωνιών, την ομογενοποίηση απόψεων και την επίτευξη μεγαλύτερης εσωτερικής συνοχής.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στο σχεδιασμό αυτό εντάσσεται και η λυσσαλέα επίθεση κατά του προέδρου των ΑΝΕΛ και υπυργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου , που πολλοί θεωρούν ως υποστηρικτή του Κώστα Καραμανλή.

Η σκέψη λοιπόν ήταν να χτυπηθεί ο Καμμένος για να συνταχθούν οι βουλευτές στο πλευρό του Μητσοτάκη, αλλά ταυτόχρονα να “αποκαλυφθούν” και όλοι όσοι βλέπουν “με συμπάθεια” τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ.

Στόχος πάντως είναι οι λεγόμενοι «καραμανλικοί», στους οποίους οι “μητσοτακικοί” καταλογίζουν ότι συμπλέουν εμπράκτως με την κυβέρνηση, ή ότι δεν είναι αρκούντως προσηλωμένοι στην κομματική αντιπολιτευτική γραμμή.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάντως είναι ιδιαίτερα ανήσυχος και για τα στελέχη του κόμματος που δραστηριοποιούνται συνδικαλιστικά τόσο σε επίπεδο εργαζομένων όσο και σε επίπεδο εργοδοτικό και “θεσμικό”.

Παράδειγμα η στάση Πατούλη στο θέμα τω συμβασιούχων στην καθαριότητα που κάνει αντιπολίτευση στη κυβέρνηση όχι τηρώντας την γραμμή Μητσοτάκη για απολύσεις, αλλά “βγαίνοντας από αριστερά και ζητώντας μονιμοποίηση” .

Πονοκέφαλο στον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει δημιουργεί και η ΔΑΚΕ, καθώς ο πολιτικός λόγος της ηγεσίας της θυμίζει πλέον αριστερή συνδικαλιστική οργάνωση και όχι φιλελεύθερου κόμματος.

Μέχρι πρόσφατα, εκτιμώντας ότι υπάρχει ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, το επιτελείο του κ. Μητσοτάκη προσπαθούσε να κρατήσει χαμηλούς τόνους στις εσωτερικές αντιπαραθέσεις.

Τώρα τα πράγματα αλλάζουν. Καθώς το σενάριο εκλογών ακυρώνεται, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει λόγο να προσπαθήσει να διατηρήσει την επιφανειακή «γαλήνη» στο κόμμα. Θα προχωρήσει σε αποφασιστικές κινήσεις και συγκρούσεις, φθάνοντας σε εκκαθαρίσεις.