Πώς ο “πόλεμος” με τον Ερντογάν επηρεάζει τις ολλανδικές εκλογές – Ποιος κερδίζει

Με τα θέματα της μετανάστευσης και της ανόδου της άκρας δεξιάς να κυριαρχούν, η προεκλογική εκστρατεία στην Ολλανδία σημαδεύτηκε το Σαββατοκύριακο από την κρίση με την Τουρκία, τρεις ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές.

«Δεκαετίες ανοικτών συνόρων, μαζική μετανάστευση, απουσία ενσωμάτωσης και διπλή υπηκοότητα και ιδού το αποτέλεσμα», έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter ο Γκεερτ Βίλντερς συνοδεύοντας μία φωτογραφία που δείχνει μία γυναίκα με ισλαμική μαντήλα να παίρνει μία selfie ανάμεσα σε θάλασσα τουρκικών σημαιών μπροστά στο τουρκικό προξενείο του Ρότερνταμ.

Τη στιγμή που οι υποψήφιοι οργώνουν τη χώρα προσπαθώντας να πείσουν τους τελευταίους αναποφάσιστους, η ένταση κλιμακώθηκε με την απαγόρευση στους τούρκους υπουργούς να συμμετάσχουν στις συγκεντρώσεις υπέρ του Ερντογάν στο Ρότερνταμ και η κοινωνική, πολιτισμική ενσωμάτωση των μεταναστών εγκαταστάθηκε ως θέμα στην τελευταία φάση της προεκλογικής εκστρατείας.

Υποψήφιος για τρίτη θητεία στην πρωθυπουργία αυτής της χώρας των 17 εκατομμυρίων κατοίκων, ο φιλελεύθερος Μαρκ Ρούτε προσπαθεί να απωθήσει τον ακροδεξιό Γκεερτ Βίλντερς.

«Υπάρχει πάντα η πιθανότητα ο Βίλντερς να είναι πρώτη δύναμη όταν θα ξυπνήσουμε στις 16 Μαρτίου», δήλωσε στο δίκτυο NOS της δημόσιας τηλεόρασης ο ολλανδός πρωθυπουργός.

«Είδαμε να γίνεται το Brexit. Τα μεσάνυκτα θεωρούσαμε ότι δεν θα γίνει. Το ίδιο είδαμε με τον Ντόναλντ Τραμπ», είπε

Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της ιστοσελίδας Peilingwijzer, που συνδυάζει τα αποτελέσματα έξι διαφορετικών ερευνών της κοινής γνώμης, το κόμμα του πρωθυπουργού, το Φιλελεύθερο Λαϊκό και Δημοκρατικό Κόμμα (VVD), έρχεται στη πρώτη θέση με 16% της πρόθεσης ψήφου και καταλαμβάνει 23 έως 27 έδρες στο 150μελές κοινοβούλιο. Πολύ μακριά από τις 40 που διαθέτει σήμερα.

Ο ολλανδός πρωθυπουργός βγαίνει ωστόσο ενισχυμένος από την αποφασιστική στάση που τήρησε στην διπλωματική κρίση με την Τουρκία, σύμφωνα με τη Μόνικα Ζι Ντιαν Χο, διευθύντρια του Institut Clingendael της Χάγης.

Εχοντας ποντάρει στο αντιμεταναστευτικό κύμα στην Ευρώπη, ο Γκεερτ Βίλντερς είδε τις τελευταίες εβδομάδες το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) να υποχωρεί στο 13% της πρόθεσης ψήφου και να καταλαμβάνει 19 έως 23 έδρες.

Γνωστός για την αντι-ισλαμική του ρητορική, ο Βίλντερς υπόσχεται ότι , εάν γίνει πρωθυπουργός, θα κλείσει τα σύνορα στους μουσουλμάνους μετανάστες, θα απαγορεύσει την πώληση του κορανίου, θα κλείσει τα τζαμιά. Και αν αναδειχθεί πρώτο ή δεύτερο κόμμα του κοινοβουλίου, θα είναι δύσκολο να αγνοηθεί.

Σε ένα άνοιγμά του προς τους ψηφοφόρους του PVV μίλησε για την ανάγκη σεβασμού των «ολλανδικών αξιών».

«Προσαρμοσθείτε ή φύγετε».

Την περασμένη εβδομάδα, εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν σε δύο τζαμιά στο πλαίσιο δύο χωριστών εκδηλώσεων στο Ρότερνταμ και στο Αμστερνταμ για να εκφράσουν την ανησυχία τους για διακρίσεις εναντίον τους.

Οι εκλογές στην Ολλανδία ανοίγουν τον εκλογικό χορό αυτής της χρονιάς στην Ευρώπη και θα ακολουθήσουν οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία την άνοιξη και οι γερμανικές βουλευτικές εκλογές στο φθινόπωρο, υπό τη σκιά της ανόδου των ευρωσκεπτικιστικών και αντιμεταναστευτικών ρευμάτων, ενθαρρυμένων από το Brexit.

Ομως η συμμετοχή συνολικά 28 κομμάτων στις ολλανδικές εκλογές μπορεί να διαμορφώσει ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο, γεγονός που θα σημαίνει ότι ο σχηματισμός της επόμενης ολλανδικής κυβέρνησης μπορεί να είναι και υπόθεση αρκετών μηνών.

Πολλά κόμματα έχουν δεσμευθεί να αρνηθούν οποιαδήποτε συνεργασία με το ακροδεξιό κόμμα του Γκεερτ Βίλντερς.

Τα εκλογικά αποτελέσματα της ψηφοφορίας της Τετάρτης μπορεί να ανοίξουν τον δρόμο για σημαντικά πολιτικά παζάρια, στα οποία ο ρόλος των μικρών κομμάτων μπορεί να είναι αποφασιστικής σημασίας, όπως το οικολογικό κόμμα GroenLinks του χαρισματικού Γέσε Κλάβερ.

Μαροκινής καταγωγής, ο 30χρονος πολιτικός θεωρείται από τους πολιτικούς αναλυτές το αρχετυπικό αντίθετο του βουλευτή αντι-ισλάμ.

«Τα όπλα μου είναι η ελπίδα και η αισιοδοξία. Οικοδομούμε ένα κίνημα που είναι ισχυρότερο από οποιοδήποτε κόμμα στην Ολλανδία», είπε πρόσφατα.

Πέραν του παραδοσιακού διαχωρισμού αριστεράς-δεξιάς στις εκλογές,«διαπιστώσαμε ένα αίσθημα πολιτισμικού διαχωρισμού», εξηγεί η Μόνικα Ζι Ντιαν Χο, «οι Τριντό κατά των Τραμπ, οι Μακρόν και Αμόν κατά των Λεπέν και στην Ολλανδία οι Γέσε Κλάβερ κατά των Βίλντερς».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ