Τσακαλώτος σε Σόιμπλε: Να φοβάσαι αυτό που εύχεσαι…

Με το παλιό αγγλικό ρητό “Να φοβάσαι αυτό που εύχεσαι” απάντησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στις δηλώσεις Σόιμπλε κατά της ελληνικής κυβέρνησης.

Σε συνέντευξή του στην “Εφημερίδα των Συντακτών” παραδέχεται ότι έφτασε πολλές φορές στο σημείο να πει “άι σιχτίρ πια” στη διάρκεια της διαπραγμάτευσης και ότι αν γύριζε τον χρόνο πίσω, θα άλλαζε πολλά, ενώ παρομοιάζει την περίοδο αυτή για την κυβέρνηση με την… Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων:

“Βασικό τέχνασμα της αφήγησης του συγγραφέα, Λιούις Κάρολ, είναι ότι η Αλίκη μετασχηματίζεται. Συρρικνώνεται για να περάσει μέσα από ένα στενό πέρασμα, ψηλώνει για να φτάσει κάποιο αντικείμενο, ή, πίνοντας κάποιο ποτό, τρώγοντας κάποιο κέικ ή δαγκώνοντας ένα μανιτάρι, αποκτά μαγικές ιδιότητες! Κάπως έτσι είναι και για μας αυτή η περίοδος”.

Ερωτηθείς σχετικά με τις εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα και το αν αυτές μπλοκάρουν τη διαπραγμάτευση, ο υπουργός Οικονομικών απαντά:

“Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα σε σχέση με τη διαπραγμάτευση. Το πρόβλημα είναι ότι ορισμένα κράτη-μέλη δεν θέλουν να είναι «γενναιόδωρα» με τη ρύθμιση του χρέους, αν και δεν ζητάνε να νομοθετήσουμε τώρα μέτρα για μετά το τέλος του προγράμματος”.

Στην επισήμανση ότι η δυσφορία του κόσμου διεθνώς διοχετεύεται είτε προς την άκρα Δεξιά είτε προς τον εθνικισμό, και όχι προς την Αριστερά, σχολιάζει:

“Κατά κάποιο τρόπο η Αριστερά είναι παντού. Είναι στα κινήματα, θέτει ζητήματα, προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί. Και όπου υπάρχει αριστερή παρέμβαση, σε κεντρική κυβέρνηση ή τοπική αυτοδιοίκηση, οι άνθρωποι της Αριστεράς δίνουν μάχες για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και των κοινωνικά αδύναμων”.

Μη ρεαλιστικό σενάριο το ευρώ δύο ταχυτήτων

Παράλληλα, εκτιμά ότι το ευρώ δύο ταχυτήτων δεν αποτελεί ρεαλιστικό σενάριο και εκφράζει την πεποίθηση ότι χωρίς «δημοκρατικότερη και κοινωνικά δίκαιη λύση, το ευρώ κινδυνεύει».

Σε ερώτηση για το ορόσημο της κυβέρνησης σχετικά με το κλείσιμο της β΄αξιολόγησης ο ΥΠΟΙΚ αναφέρεται στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, με το οποίο, όπως εκτιμά, «ευελπιστούμε να ολοκληρωθούν οι τρεις πυλώνες της τωρινής φάσης της διαπραγμάτευσης: Οι μεταρρυθμίσεις και το δημοσιονομικό κενό εντός του προγράμματος, η πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων μετά το τέλος του προγράμματος, τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος».

Υποστηρίζει ότι «βεβαίως και μπορεί να υπάρξει» συμφωνία χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και επισημαίνει ότι «και το ίδιο το ΔΝΤ αφενός πρέπει να έχει το θάρρος της γνώμης του και να πιέσει πραγματικά για ελάφρυνση του χρέους και αφετέρου να μην έχει παράλογες αξιώσεις που βασίζοντας σε αυθαίρετους υπολογισμούς».

Σημειώνει τέλος ότι μια συμφωνία τον Ιανουάριο «θα μας επιτρέψει να μπούμε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και να μην αρχίσει ένας νέος κύκλος αβεβαιότητας».