Ο ΣΕΒ “συμβουλεύει” τους δανειστές και οδηγούμαστε σε αδιέξοδο για τα εργασιακά;

Σε πλήρες αδιέξοδο φαίνεται πως έχει καταλήξει η διαπραγμάτευση για το εργασιακό των δανειστών με το Υπουργείο Εργασίας και δύσκολα θα διαφανεί φως στο τούνελ το οποίο θα οδηγήσει σε συμφωνία τις δύο πλευρές πριν από το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.

Οι δανειστές και δη το ΔΝΤ, εμφανίζονται ανυποχώρητοι στην αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10% όπως προβλέπει και σχετική κοινοτική οδηγία και στην αλλαγή του καθεστώτος των ατομικών η επιχειρησιακών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα αντί της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων που επιδιώκει η ελληνική πλευρά.

Τι ήταν αυτό που τις τελευταίες ώρες η και ημέρες πριν από την αναχώρηση από την Αθήνα του κλιμακίου των δανειστών έκανε τους τελευταίους να ανακρούσουν πρύμνα σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα εργασιακά, όταν μάλιστα άφηναν να εννοηθεί ότι θα τηρήσουν αρκετά από αυτά πού συμφώνησαν το καλοκαίρι οι κοινωνικοί εταίροι στη χώρα μας.

Η Κυβέρνηση αποδίδει τη μεταστροφή τους στο λόμπινγκ που έκαναν το τελευταίο διάστημα οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου (βιομήχανοι και μεγαλοεπιχειρηματίες) οι οποίοι μέσω του ΣΕΒ, παρότι συμφώνησαν με τη ΓΣΕΕ, τη ΓΣΕΒΕΕ, τον ΣΕΤΕ και την ΕΣΕΕ στην επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων την τελευταία στιγμή, διαχώρισαν τη θέση τους ζητώντας να παραμείνει ως έχει το σημερινό καθεστώς των εργασιακών σχέσεων (και συγκεκριμένα οι επιχειρησιακές συμβάσεις που εφαρμόζονται ήδη στο 90% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα) με το μόνιμο επιχείρημα ότι έτσι αυξάνεται η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Με άλλο επιχείρημα, λένε από την Κυβέρνηση, εμφανίστηκαν να υιοθετούν τη θέση του Κουαρτέτου με την οποία επιδιώκεται η αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10% προσθέτοντας υποκριτικά από την πλευρά τους ως αλατοπίπερο την υποχρέωση των επιχειρήσεων να συνδράμουν, με κοινοτικούς πόρους και μέσω προγραμμάτων επανακατάρτισης και εκπαίδευσης, στη στήριξη όσων εργαζομένων απολυθούν.

Κυβερνητικές πηγές έλεγαν στο newpost.gr, ότι με τη στάση του ο ΣΕΒ, όπως και παλαιότερα οι μεγαλοξενοδόχοι που ζητούσαν (και κατάφεραν) από τους Τροικανούς τη μείωση του κατώτατου μισθού και του ημερομισθίου, επιδιώκει τα όποια οφέλη η κέρδη έρθουν από του χρόνου με την ανάπτυξη και την αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος να μπουν στην τσέπη των μελών του και όχι να υπάρξει δίκαιη κατανομή τους σε εργοδότες και εργαζόμενους.

“Αυτή την ανάπτυξη επιζητούν και τη θέλουν αποκλειστικά για την τσέπη τους, μας έλεγε το κυβερνητικό στέλεχος. Για αυτό άλλωστε κατάντησαν βασιλικότεροι του βασιλέως (των Τροικανών)”.