Μετά την εμφάνιση στον ΣΥΡΙΖΑ ο Τζουμάκας “απαντά” με μακροσκελές άρθρο

Η εμφάνιση του Στέφανου Τζουμάκα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε ποικίλα συναισθήματα και αντιδράσεις σε “στρατευμένους” του ΠΑΣΟΚ και (από ένα μέρος στελεχών) του ΣΥΡΙΖΑ.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγινε μεγάλη συζήτηση σχετικά με το “τι έκανε”, “τι ήθελε” ο Στέφανος Τζουμάκας στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ίδιος ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ “απάντησε” με ένα πολιτικό κείμενο στη σελίδα του στο Facebook, όπου διατύπωσε τις σκέψεις και προτάσεις του για την πορεία της χώρας.

Είναι εμφανές από το κείμενο του Στέφανου Τζουμάκα ότι θέτει τον εαυτό του στη διάθεση του Αλέξη Τσίπρα.

Από εκεί και πέρα ουδείς γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι. Διαβάστε το άρθρο του Στέφανου Τζουμάκα:

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ με αφορμή το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Με πολλά στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε αγωνισθεί και συμπορευθεί σε δύσκολους καιρούς, όπως ο αντιδικτατορικός αγώνας, έχουμε συνυπάρξει διωκόμενοι και συγκρατούμενοι.

Και στη μεταπολίτευση παρόλες τις αντιπαραθέσεις μας είμαστε συναγωνιστές, στους κόλπους του προοδευτικού κινήματος.

Ακολούθησε η ήττα της δεξιάς και η δικαίωση αγώνων δεκαετιών του ελληνικού λαού με το ΠΑΣΟΚ.

Η αντιδεξιά ρητορική και πολιτική της μετατόπισης προς το κέντρο δεν αρκούσε για τις ανάγκες της χώρας και της πλειοψηφίας των πολιτών.

Στα ριζοσπαστικά οράματα μας για ένα σοσιαλιστικό κίνημα, επικράτησε η ΔΕΞΙΑ Σοσιαλδημοκρατία που οδήγησε σε παρακμή και εκφυλιστικά φαινόμενα με τελευταία βλαπτική πράξη την ένταξη της χώρας στο ΔΝΤ και σε νεοφιλελεύθερες επιδιώξεις της παρασιτικής ολιγαρχίας και της διαπλοκής.

Πολλοί διαχωρίσαμε τη θέση μας σε αυτή τη μετάλλαξη σε διάφορες περιόδους με αποκορύφωμα τόσο τη λαφυραγώγηση εισοδημάτων στο χρηματιστήριο όσο και την καταστροφική ένταξη στο ΔΝΤ.

Όπως και τότε υπήρχαν λύσεις και δυνατότητες για τις προοδευτικές δυνάμεις, υπάρχουν και τώρα.

Χρειαζόμαστε σωστή ανάλυση και αποφάσεις με βάση ΑΡΧΕΣ, αλλά και με βάση το συσχετισμό των δυνάμεων. Ορίζοντας κάθε φορά το κύριο. Και το κύριο στη χώρα ήταν και είναι πρώτα από όλα η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ στη προοδευτική πολιτική έναντι δεσμεύσεων μέσα και έξω από τη χώρα και με κυρίαρχες, δύο αντιλήψεις.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΙΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΧΩΡΙΣ ΑΓΙΑ ΜΕΣΑ κόντρα και ενάντια στη πρακτική του «σκοπού που αγιάζει τα μέσα» και κόντρα στη πρακτική ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος.

Στη συνέχεια για τις προοδευτικές δυνάμεις η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ αποτελεί τη κύρια πλευρά και όχι τα δημοσιονομικά.

Το κύριο στη χώρα ήταν η παραγωγή, η δημιουργία, η καινοτομία, οι επιχειρήσεις, οι θέσεις εργασίας, τα προϊόντα, οι εξαγωγές, η φορολογία, η δημιουργία εθνικού πλούτου.

Οι συντηρητικές δυνάμεις πάντα προτάσσουν τη λεγόμενη δημοσιονομική σταθερότητα, το χρέος, το έλλειμμα, το πληθωρισμό που ασφαλώς χρειάζεται η αντιμετώπιση τους, αλλά δεν είναι το κυρίαρχο.

Ήδη μπαίνουμε στον 7ο χρόνο καταστροφικής πορείας της χώρας και της ΕΕ από τη πολιτική ισχύος και τη δημοσιονομική στρατηγική λιτότητας που επέβαλε το Βερολίνο, μια πολιτική που πρέπει να οδηγήσουμε σε ήττα, όχι μόνο για το συμφέρον της χώρας αλλά συνολικά της Ευρώπης και της ανθρωπότητας.

Με αυτές τις αντιλήψεις πρέπει πάντα να προηγείται η ΠΑΡΑΓΩΓΗ και να εντάσσεται σε αυτή τη λογική, η δίκαιη διανομή πλούτου.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΛΟΥΤΟΥ για να είναι αυτονόητη και Η ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ.

Και ειδικά για τη περίοδο που διανύουμε είναι γνωστό ότι οι ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ πολιτικές της πενταετίας οδήγησαν σε καταστροφή του εθνικού πλούτου, με τη μείωση του ΑΕΠ άνω του 25% και τη καταστροφή δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων που σε εμπορικές αξίες, εκτιμώνται σε ένα ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΥΡΩ.

Πρώτος στόχος για το προοδευτικό κίνημα πρέπει να είναι ή ανάκτηση του ΑΕΠ με θέσεις εργασίας, παράλληλα με την ανάκτηση της πολιτικής ισοτιμίας της χώρας στην ΕΕ.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ στόχος πρέπει να είναι η δημοσιονομική σταθερότητα και η αναδιάρθρωση χρέους.

Ο Πλούτος δεν θα παραχθεί μόνο από μια ελάφρυνση χρέους για να υπάρχει ένα ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΟ πλεόνασμα στο κρατικό προϋπολογισμό.

Χρειαζόμαστε πανεθνική κινητοποίηση για την οικονομία και όχι για τα δημόσια οικονομικά.

ΕΦΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ με την προτεραιότητα στη δημοσιονομική σταθερότητα.

Και σε αυτή τη πανεθνική κινητοποίηση, πρέπει πρωτίστως να καλέσουμε και να κινητοποιήσουμε τους νέους επιστήμονες μετανάστες.

Γιατί η μετανάστευση των επιστημόνων ήταν η μεγαλύτερη βλάβη και από τη μείωση του εθνικού πλούτου που προκάλεσαν αυτοί που παριστάνουν ότι έσωσαν τη χώρα.

Χρειαζόμαστε –ως εκ τούτου- ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ για να συμβάλουμε στην έξοδο της χώρας από τη κρίση.

Η βραχυπρόθεσμη ρύθμιση του χρέους και η έξοδος από τα μνημόνια ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗ ΚΡΙΣΗ.

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ, ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ και περιγραφές.

Θέλουμε ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ. Θέλουμε σχέδιο, στόχους και προσδιορισμούς με προτεραιότητα στην ΑΥΞΗΣΗ του ΑΕΠ και των θέσεων ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

Χρειαζόμαστε ΑΥΤΟ-προσδιορισμούς. ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΤΑΕΤΙΑ ετερο-προσδιορισμών.

Έχουμε ανηφορικό δρόμο και θέλουμε χρόνο, θέλουμε ρευστότητα στις τράπεζες, στο δημόσιο και στη κοινωνία και έξοδο στις αγορές.

Ασφαλώς και η διεθνής συγκυρία είναι αρνητική, η κρίση διαπερνά ισχυρές οικονομίες και ισχυρά κράτη αλλά οι ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ στα δύσκολα κρίνονται.

Επίσης, η ΚΡΙΣΗ συνεχίζεται στην ΕΕ και οι ΕΜΜΟΝΕΣ στη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ της λιτότητας από τη γερμανική δεξιά και τους συμμάχους της οδηγούν όχι μόνο σε ύφεση, όχι μόνο σε ανεργία, αλλά και σε μια νέα φασιστική ακροδεξιά, ρατσιστική και ξενοφοβική που διαπερνά τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ουγγαρία, τηn Πολωνία, την Αυστρία κ.ο.κ.

Γενικότερα στο δυτικό ημισφαίριο οι δυνάμεις προς μια προοδευτική κατεύθυνση, είναι σε υποχώρηση, αν εξαιρέσουμε το κίνημα του Σάντερς στις ΗΠΑ, του Κόρμπιν στη Μεγάλη Βρετανία, των Ποδέμος στην Ισπανία.

Επιπλέον οι πολιτικές δυνάμεις της διεφθαρμένης αντιπολίτευσης που ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν τα νεοφιλελεύθερα προτάγματα ασκούν -ΣΕ ΣΥΜΠΡΑΞΗ – με το παρασιτικό κεφάλαιο και τη διαπλοκή, μια πολιτική πρωτοφανούς ΦΑΡΙΣΑΙΣΜΟΥ αντί να ζητήσουν συγγνώμη για την οικονομική και κοινωνική καταστροφή που επέβαλαν.

Χρειαζόμαστε πρώτα στη χώρα, μια εθνική κινητοποίηση, γιατί χιλιάδες άνεργοι και φτωχοί χειραγωγούνται στο μονόδρομο, γιατί η ανάπτυξη χρειάζεται παραγωγικά κεφάλαια και επενδύσεις.

ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΕ πλατειές συνεργασίες και συμπαράταξη δυνάμεων της αριστεράς, των σοσιαλιστών, της οικολογίας και κάθε προοδευτική σύμπραξη.

Γιατί εξαρτάται από κάθε δημοκράτη για να αλλάξει πορεία η Ευρώπη, για να εδραιωθεί η προσπάθεια εξόδου της χώρας από τη κρίση.

ΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟ.

Δεν ωφελεί τη χώρα να αναδείξουμε σε πόλο μια διασπασμένη δεξιά και μια αντιπολίτευση που εκφράζει την κοινωνία του ενός τρίτου των εχόντων και των επιτήδειων.

Χρειαζόμαστε μια πλατειά δημοκρατική και προοδευτική πλειοψηφία που θα τηρεί αρχές στους θεσμούς και με προτεραιότητα στην ανάπτυξη.

Σε αυτή τη βάση πρέπει να συνεχιστούν πρωτοβουλίες σε κάθε χώρα της ΕΕ και στην Ελλάδα για τη συν-διαμόρφωση και την υλοποίηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΛΑΔΟ με όλες τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.

Να αλλάξουμε θεώρηση.

Τα κόμματα της διαπλοκής θέλουν με τους καναλάρχες τους να εδραιώσουν τη στρατηγική ΦΘΟΡΑΣ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ, παραίτησης.

Για να είναι πιο εύκολη η ΡΕΒΑΝΣ και η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

Δικαιούμαστε λύσεις, πρόοδο, εργασία, εισόδημα.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ εκατομμυρίων Ελλήνων.

ΔΕΝ έχουμε τα ίδια συμφέροντα με τα παρασιτικά δίκτυα όσων λαφυραγώγησαν τη χώρα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά.

Από εμάς εξαρτάται.

Χρειαζόμαστε να ΑΣΚΟΥΜΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ και να πούμε ότι δεν είναι πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά ορθό ότι δεν είναι ηθικό και να πούμε ότι ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ και η τελευταία διετία διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΟΥΝ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ και για να κάνουν ορισμένοι ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ.

Η κριτική και η αυτοκριτική αποτελεί παράγοντα ΔΥΝΑΜΗΣ στο προοδευτικό κίνημα. Δεν έχουν νόημα οι εντυπώσεις, αλλά η ουσία.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ και με τη ανάπτυξη των δυνάμεων του Σοσιαλιστικού κόμματος. Είναι μακρά η διαδρομή και πάντα κρίσιμος ο σχεδιασμός με στόχους και συμμετοχή της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών μέσα και έξω από τη χώρα, γιατί και ο απόδημος ελληνισμός με τη νέα επιστημονική μετανάστευση θα συμβάλλει στην ανοδική πορεία για την έξοδο από τη κρίση.

Στέφανος Τζουμάκας