Omnia mecum mea porto

Νομοτελειακά, ότι έχει αρχή, έχει και τέλος.

Το τέλος ενός γεγονότος είναι η αφετηρία, η γέννηση ενός άλλου.

Η κρίση που κλονίζει την υφήλιο, άλλες χώρες λιγότερο και άλλες περισσότερο, σηματοδοτεί το τέλος ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος που ξεκίνησε ουσιαστικά από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο διάστημα αυτό αναπτύχθηκαν σε υπέρμετρο βαθμό στη Δύση, ο ατομικισμός και η δημιουργία και συσσώρευση πλούτου εις βάρος του κοινού καλού.

Ο άνθρωπος διαβρώθηκε και τοποθέτησε την προσωπικό πλουτισμό πάνω από το κοινωνικό σύνολο.

Το αγγλοσαξονικό πρότυπο της «Προτεσταντικής ηθικής» που ουσιαστικά υπήρξε ο κινητήριος μοχλός του καπιταλισμού, βρήκε μιμητές και στη χώρα μας.

Ο ρόλος των ΜΜΕ, η επιρροή της Δυτικής κουλτούρας σε όλους τους τομείς της χώρας μας, μεταξύ των οποίων και η παιδεία, απομάκρυνε τον άνθρωπο από έννοιες όπως η αλληλεγγύη και η κοινή προσπάθεια.

Το Δυτικό μοντέλο ανάπτυξης δεν είναι το μόνο.

Οι περισσότεροι Ασιατικοί πολιτισμοί επικεντρώνονται στην ευημερία του συνόλου και στη συνεργασία για την επίτευξη του στόχου.

Ιδίοις όμμασι σε ταξίδι που πραγματοποίησα στην Ινδία, διαπίστωσα ότι ο πλουτισμός είναι καταδικαστέος και ασύμφωνος με τον πολιτισμό τους.

Αντιθέτως, θεωρούν ότι κάθε άνθρωπος προσφέρει σημαντικό έργο στην κοινωνία, ανεξαρτήτως επαγγέλματος και γνώσεων.

Εν κατακλείδι, εκτιμώ ότι η παρούσα κρίση είναι μια ευκαιρία να αποβάλουμε τον ατομικισμό, τον πλουτισμό και να υιοθετήσουμε την ομαδικότητα, δημιουργώντας μια γενιά πολιτών που θα νοιάζονται για το κοινωνικό όφελος και την ευημερία όλων.

Ως γονείς, οφείλουμε να γαλουχήσουμε τα παιδιά μας στις αξίες της αλληλεγγύης, της κοινωνικής και πολιτικής δράσης, όχι για προσωπικό όφελος, αλλά για τη βελτίωση της ζωής όλων.

Είναι η ευκαιρία να «είμαστε στο εμείς» όπως ήθελε και ο Μακρυγιάννης και όχι στο «εγώ».

Ας καταφέρουμε η νέα γενιά να καυχιέται για τα επίπεδο της παιδείας, για τη βελτίωση των δημοσίων αγαθών και για τον ανθρωπισμό, αντί για τον πλουτισμό και την επίδειξή του.

Ας υποστηρίξουμε τη νέα γενιά να αγγίξει ένα ανώτερο επίπεδο πολιτισμού και ανθρωπισμού και ερωτηθείσα για το τι έχει επιτύχει, να απαντά: Omnia mecum mea porto (ό,τι έχω αποκτήσει το φέρω πάνω μου-δηλαδή, τη γνώση και όχι τα υλικά αγαθά).