Άρχισαν τα όργανα στη Νέα Δημοκρατία

Τα όργανα στη Νέα Δημοκρατία άρχισαν να παίζουν δυνατά.

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά , ότι το πάλαι ποτέ μεγάλο κόμμα της φιλελεύθερης παράταξης έχει χάσει την αίγλη του, εξ αιτίας των πολιτικών που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια, με την μεγάλη στροφή που έκανε η ηγεσία του, ακολουθώντας ως Ευαγγέλιο τις αποφάσεις της τρόικας.

Η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών και φίλων της Νέας Δημοκρατίας, άρχισε να αποσύρει τη στήριξη της στο κόμμα, με κορυφαία στιγμή τις εκλογές του Μαΐου του 2012, οπότε και η ΝΔ δέχτηκε το μεγαλύτερο εκλογικό χτύπημα στην 40χρονη ιστορία της, λαμβάνοντας λιγότερο από 18,8% των ψήφων του ελληνικού λαού.

Βέβαια ήταν μια ιδιαίτερη εποχή τότε, και εν τέλει η ΝΔ έσωσε τα προσχήματα καθώς ακολούθησαν άμεσα νέες εκλογές τις οποίες έστω και ασθμαίνοντας κατάφερε να κερδίσει με 29,6% και να σχηματίσει κυβέρνηση μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ.

Από τότε μέχρι σήμερα έγιναν πολλά, αλλά γεγονός παραμένει ότι η κατάσταση στην κοινωνία που έχει εξαθλιωθεί είναι εκρηκτική, παρά την τεράστια επικοινωνιακή προσπάθεια που γίνεται από τη κυβέρνηση για να πείσει ότι όλα βάινουν καλώς.

Αλλά και στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας, η κατάσταση θυμίζει καζάνι που βράζει.

Η εσωτερική αμφισβήτηση στην ηγεσία του κόμματος βέβαια δεν είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού, αλλά εν τούτοις υποβόσκει.

Και αρκεί μια νέα αποτυχία στις επικείμενες ευρωεκλογές, για να δυναμιτίσει την όλη κατάσταση.

Η τοποθέτηση άλλωστε της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη σε τηλεοπτική εκπομπή, δεν αφήνει και μεγάλες αμφιβολίες για το τι πρόκειται να επακολουθήσει ενός ατυχούς εκλογικού αποτελέσματος, στις 25 Μαΐου.

Γιατί η αντίπαλος του κ. Σαμαρά στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές για ανάδειξη νέας ηγεσίας στην ΝΔ, ήταν σαφέστατη.

Έκανε λόγο για ένα μικρό πλέον κόμμα που δεν θυμίζει σε τίποτα τη μεγάλη Κεντροδεξία Παράταξη και τόνισε ότι τα κόμματα θα κριθούν από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

Η κυρία Μπακογιάννη υπήρξε εξαιρετικά σαφής στην τοποθέτηση και δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνειών για τις προθέσεις όχι μόνο τις δικές της αλλά και της πλειοψηφίας των στελεχών του κόμματος.

Μίλησε μόνο για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών , που όπως είπε «σ αυτές μόνο είναι πολιτική η ψήφος».

Και το έπραξε αυτό, προφανώς γιατί γνωρίζει τους αμυντικούς σχεδιασμούς του Μαξίμου να επιχειρήσουν να υποβαθμίσουν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, που πολύ φοβούνται ότι θα είναι αποκαρδιωτικό αν όχι καταστροφικό για τη ΝΔ και να επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, όπου πράγματι δεν υπάρχει στις υποψηφιότητες έντονος και σαφής κομματικός χρωματισμός.

Για τα στελέχη λοιπόν της ΝΔ είναι σαφές ότι ρόλο για τις εξελίξεις της επόμενης ημέρας θα παίξει μόνο το αποτέλεσμα των άκρως κομματικοποιημένων ευρωεκλογών.

Ωστόσο θα πρέπει να επισημανθεί ότι δεν είναι μόνο η κυρία Μπακογιάννη που έχει αρχίσει να σηκώνει τους εσωκομματικούς τόνους και να ρίχνει βέλη κατά της σημερινής ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, κατηγορώντας της ότι έχει κάνει το κόμμα μικρό.

Συχνά-πυκνά ακούγονται και άλλες καταγγελτικές φωνές, κυρίως από βουλευτές και στελέχη -που η σημερινή ηγεσία της ΝΔ τους έχει βάλει την «ταμπέλα» των Καραμανληκών- που βλέπουν τη Μεγάλη Φιλελεύθερη Παράταξη, να έχει χάσει την ταυτότητα της και φυσικά να χάνει και τους υποστηρικτές της.

Γιατί είναι μεγάλη αλήθεια, ότι η σημερινή Νέα Δημοκρατία, δεν πολιτεύεται σύμφωνα με τις αρχές που οι πολυπληθείς -στο παρελθόν- οπαδοί της ασπάζονται.

Η Νέα Δημοκρατία, χάνει τους οπαδούς της, τη μεσαία τάξη, τους νοικοκυραίους, τους επιστήμονες, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, γιατί οι δικές της επιλογές και πολτικές τους αφάνισαν.

Ναι σήμερα η ΝΔ δεν έχει υποστηρικτές , γαιτί δεν υπάρχει μεσαία τάξη.

Η αρνητική συγκυρία της κρίσης και η εγκατάσταση στη χώρα μας της τρόικας , δυστυχώς για την ΝΔ αλλά κυρίως για τον ελληνικό λαό, έδωσε την ευκαιρία σε μια μικρή πλειοψηφία στελεχών της ΝΔ να επιβάλουν τις άκρως νεοφιλελεύθερες απόψεις του και να εφαρμόσουν μονεταριστικά μοντέλα , υποστηριζόμενα από το τραπεζικό σύστημα και τις ξένες πολυεθνικές, που οδήγησαν σε αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού και βαθύτερα στην ύφεση την εθνική μας οικονομία, βάζοντας στην άκρη κάθε προσπάθεια αναβίωσης του κοινωνικού φιελευθερισμού.

Αυτή την πολιτική φαίνεται τελικά ότι θα «πληρώσει» εκλογικά η σημερινή Νέα Δημοκρατία.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη μια πραγματική μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη, που θα βγάλει τη χώρα από κρίση δίνοντας μάχες στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την επανεθεμελίωση των ιδεών της ελευθερίας, της κοινωνικής ισότητας και αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης , της ελεύθερης αλλά όχι ασύδοτης αγοράς, της αναβάθμισης της υγείας και της παιδείας, την πραγματική καταπολέμηση της ανεργίας.

Αυτή την παράταξη έχουν ανάγκη οι Έλληνες.