Αποκάλυψη οργής! Η Τουρκία πήρε 4,8 δισ. από την ΕΕ για να γίνει κράτος δικαίου

Παρά τις μαζικές φυλακίσεις και εκκαθαρίσεις στον στρατό και στη δημόσια διοίκηση, το ανοικτό μέτωπο εναντίον των πανεπιστημιακών και την επιβολή καθεστώτος κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, η Τουρκία συνεχίζει να παίρνει ευρωπαϊκούς πόρους ως βοήθεια για την πορεία της προς ένα σύγχρονο κράτος δικαίου. Την αποκάλυψη, γράφει η Deutsche Welle, κάνει η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, από το 2007, δηλαδή από τότε που ξεκίνησε η χορήγηση της βοήθειας, μέχρι το 2013 η Άγκυρα έχει πάρει από τα ταμεία της ΕΕ ποσό 4,8 δισ. ευρώ.

Η γερμανική συμμετοχή ανέρχεται γύρω στο 1 δισ. ευρώ. Για το διάστημα από το 2014 μέχρι το 2020 η ΕΕ έχει ήδη προβλέψει στον προϋπολογισμό της ένα ακόμη ποσό της τάξης των 4,45 δισ. ευρώ.

Τα ποσά αυτά δίνονται στο πλαίσιο του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας (ΜΠΒ) σε χώρες oι οποίες βρίσκονται σε διαδικασία προσχώρησης στην ΕΕ, μεταξύ άλλων για την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών καθώς και της κοινωνίας των πολιτών.

Η αποκάλυψη προκάλεσε τη μήνη πολλών Γερμανών πολιτικών.

Ο αντιπρόεδρος της γερμανικής βουλής Γιοχάνες Ζινγκχάμερ από το Χριστιανοοινωνικό Κόμμα (CSU) έκανε λόγο για εμπαιγμό.

Μιλώντας στην εφημερίδα ζήτησε να παγώσουν άμεσα αυτές οι πληρωμές.

«Οι εξελίξεις στην Τουρκία αποδεικνύουν ότι η Τουρκία οδεύει προς ένα απολυταρχικό κράτος, άρα η ευρωπαϊκή βοήθεια αποδεδειγμένα δεν έχει κανένα αποτέλεσμα».

Η SZ επικρίνει και τη στάση του ΝΑΤΟ απέναντι στην Τουρκία σε άρθρο της με τίτλο «Συμμαχία στη μιζέρια».

Ναι μεν στο προοίμιο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου γίνεται γενική αναφορά στις αρχές της δημοκρατίας, της ατομικής ελευθερίας και στην κυριαρχία του δικαίου, δεν διαθέτει όμως μηχανισμούς προάσπισης αυτών των αξιών σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος του απομακρυνθεί από αυτές.

«Το ΝΑΤΟ δεν θα μπορέσει να συμφιλιωθεί τόσο εύκολα με τις εξελίξεις στην Τουρκία, όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με τα δικτατορικά καθεστώτα μελών του όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία», επισημαίνει ο αρθρογράφος.

«Οι καιροί έχουν αλλάξει, η Δυτική Συμμαχία βρίσκεται σε μεγαλύτερη πίεση από ό,τι παλαιότερα για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της έναντι των πολιτών. Μακροπρόθεσμα δύσκολα θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα με τη συγκρατημένη στάση έναντι της Τουρκίας, όπως έδειξε μέχρι τώρα», συμπληρώνει.