Oλάντ: Έκανα τις σωστές επιλογές για τη γαλλική οικονομία

Σε «προεκλογική» ομιλία εξελίχθηκαν οι δηλώσεις του Φρανσουά Ολάντ με αφορμή την εθνική γιορτή της Γαλλίας και τη μεγαλειώδη παρέλαση που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι. Ο Γάλλος πρόεδρος, αν και διανύει τη δεύτερη και τελευταία θητεία του, υπεραμύνθηκε του έργου του, κάνοντας αναφορά και στη διαχείριση του ζητήματος της Ελλάδας, μεταξύ των άλλων, το οποίο κλήθηκε να διαχειριστεί.

Ο Φρανσουά Ολάντ χρησιμοποίησε την ομιλία που για να αυτοπροβληθεί ως ο προστάτης της χώρας, να σκιαγραφήσει τον εαυτό του σαν τον ηγέτη που χαράζει την πορεία ώστε η Γαλλία για να αφήσει πίσω της τις απειλές της τρομοκρατίας και της ανεργίας, που όπως υποστήριξε έχει θέσει υπό έλεγχο.

“Πρέπει να προστατεύσω τη Γαλλία, είναι εύθραυστη”

«Πρέπει να προστατεύσω τη Γαλλία, είναι εύθραυστη, μπορεί να σπάσει οποιαδήποτε στιγμή», είπε ο Ολάντ στη συνέντευξη που παραχώρησε την ημέρα της εθνικής εορτής της Γαλλίας, που σηματοδοτεί την κατάληψη της Βαστίλης (1789) και την Εορτή της Ομοσπονδίας (1970) κι αποτίει φόρο τιμής στις ιδέες που οδήγησαν στη Γαλλική Επανάσταση.

Για τον σοσιαλιστή πρόεδρο της Γαλλίας, ο δυτικός κόσμος και η δημοκρατία απειλούνται από την τρομοκρατία, από τους πολέμους και την άνοδο του λαϊκισμού. «Αντιμετώπισα τεράστιες δυσκολίες: την κρίση, την Ελλάδα, τις τράπεζες, και φυσικά τις επιθέσεις, αλλά αυτή ήταν η ευθύνη μου», είπε ο Ολάντ στην συνέντευξη που παραχώρησε στο Ελιζέ.

Ο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος εξελέγη στην προεδρία το 2012, ενώ η ευρωζώνη αντιμετώπιζε τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και άλλες χώρες, εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι θα επιτύχει τη μείωση της ανεργίας στη Γαλλία, όπως έχει δεσμευθεί επανειλημμένα.

Η ανεργία συνεχίζει να βρίσκεται κοντά στο 10%, ενώ η Γαλλία υπέστη μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων τζιχαντιστών, με χειρότερη αυτή του περασμένου Νοεμβρίου στο Παρίσι, που είχε αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 130 άνθρωποι. Η δημοτικότητα του προέδρου είναι σταθερά χαμηλή με βάση σχεδόν όλες τις δημοσκοπήσεις.

Οι δημοσκοπήσεις φέρουν την Μαρίν Λεπέν, την ηγέτιδα του ακροδεξιού, αντιευρωπαϊκού Εθνικού Μετώπου (Front national, FN) να καταλαμβάνει ακόμη και την πρώτη θέση στον α΄ γύρο των προεδρικών εκλογών οι οποίες είναι προγραμματισμένο να διεξαχθούν στη Γαλλία το 2017.

Παρότι οι δημοσκοπήσεις καταδεικνύουν πως η ακροδεξιά πολιτικός θα ηττηθεί στον β΄ γύρο, ο ίδιος ο Ολάντ θα δυσκολευτεί πολύ—κατά τις έρευνες—να περάσει στον δεύτερο γύρο υποσκελίζοντας τον υποψήφιο της κεντροδεξιάς.

Για τον Ολάντ, η απόφαση της Βρετανίας να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση έδειξε, με την αναταραχή που προκάλεσε στις αγορές, τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε λαϊκιστικές πολιτικές, όπως είναι το σχέδιο της Μαρίν Λεπέν η Γαλλία να αποχωρήσει από την οικονομική και νομισματική ένωση.

Έπειτα από εβδομάδες απεργιών και διαδηλώσεων εναντίον του νομοσχεδίου για την μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων που πέρασε αψηφώντας την Εθνοσυνέλευση στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να μειωθεί το ποσοστό της ανεργίας, ο Ολάντ υπογράμμισε πως δεν θα ζητήσει συγγνώμη για τις αποφάσεις του.

«Έκανα τις σωστές επιλογές για τη γαλλική οικονομία», υποστήριξε ο πρόεδρος της Γαλλίας, υπεραμυνόμενος της στροφής εκατόν ογδόντα μοιρών που έκανε υπέρ των επιχειρήσεων ενάμισι χρόνο μετά την έναρξη της θητείας του και αφού ανέλαβε την εξουσία το 2012 περιγράφοντας τον κλάδο των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών ως τον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό του γαλλικού λαού.

Ο Φρανσουά Ολάντ τόνισε ακόμη πως οι φόροι θα είναι χαμηλότεροι όταν ολοκληρωθεί η θητεία του από ό,τι ήταν το 2012, αλλά έθεσε ως όρο για περαιτέρω μειώσεις των φορολογικών συντελεστών για τα νοικοκυριά το να καταγραφεί ανάπτυξη της γαλλικής οικονομίας 1,7% το 2017, κάτι που όπως είπε συναρτάται και με τις επιπτώσεις του Brexit.

Ακόμη ο Ολάντ απηύθυνε μια προειδοποίηση προς τον νεαρό υπουργό του των Οικονομικών, τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος επικρίθηκε με σφοδρότητα από άλλους υπουργούς και τον πρωθυπουργό διότι οργάνωσε μια πολιτική εκδήλωση που άφησε να εννοηθεί ότι εναντιώνεται στον πρόεδρο, ότι πρέπει να σεβαστεί τον κανόνα της αλληλεγγύης μεταξύ των στελεχών του υπουργικού συμβουλίου, αλλά σε μάλλον επιεικείς τόνους.