Οι Γερμανοί… ξανάρχονται: Γερμανικός στρατός στη Λιθουανία κατά Πούτιν

Όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ναζί εισέβαλαν στη Λιθουανία ως “ελευθερωτές” από τη σοβιετική κατοχή, και οι Λιθουανοί όχι μόνο ενθουσιωδώς τους υποδέχτηκαν αλλά και εντάχθηκαν κατά χιλιάδες στα SS για να πολεμήσουν ενάντια στους Ρώσους, έτσι και σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Η Γερμανία θα στείλει στρατό στη Λιθουανία, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, για να προστατέψει την παλιά της σύμμαχο και “δορυφόρο” Λιθουανία από πιθανή ρωσική επιθετικότητα.

Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, ο γερμανικός στρατός θα αναπτυχθεί στη Λιθουανία μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο στη Βαρσοβία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της Συνόδου Κορυφής οι νατοϊκές χώρες σχεδιάζουν να πάρουν την απόφαση να ισχυροποιήσουν τα ανατολικά σύνορα της συμμαχίας.

Το ΝΑΤΟ λέγεται ότι σχεδιάζει να αναπτύξει δυνάμεις του στις Βαλτικές Χώρες, στην Πολωνία και στη Ρουμανία. Κάθε χώρα αναμένεται να φιλοξενήσει από ένα νατοϊκό τάγμα δύναμης έως 1.000 ανδρών.

Ο πρόεδρος Ομπάμα μάλιστα δήλωσε ότι αναμένει στρατιωτικές συμμετοχές από τη Γερμανία και τη Βρετανία, σύμφωνα με το Spiegel.

Την Παρασκευή ο εκπρόσωπος Τύπου του γερμανικού υπουργείου Άμυνας επιβεβαίωσε τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στη γερμανική ετοιμότητα να εμπλακεί γενικότερα στην προστασία των ανατολικών συνόρων του ΝΑΤΟ. Παραδέχθηκε την πιθανότητα αποστολής γερμανικών στρατευμάτων στη Λιθουανία, ωστόσο, όπως επεσήμανε η τελική απόφαση δεν έχει ακόμα παρθεί.

Σύμφωνα με το Der Spiegel ο γερμανικός στρατός σχεδιάζει να στείλει 1.000 περίπου στρατιώτες του στη Λιθουανία στο πλαίσιο της ανάπτυξης των νατοϊκών δυνάμεων.

Μάλιστα η Μέρκελ, σύμφωνα με το Spiegel, ήταν εκείνη που πρότεινε στη συνάντηση με τους ηγέτες Βρετανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και ΗΠΑ στο Αννόβερο στις 25 Απριλίου την αποστολή των γερμανικών στρατευμάτων στη Λιθουανία.

Η Γερμανοί βεβαίως από την πλευρά τους λένε ότι οι Αμερικανοί τους πιέζουν για να πάρουν μέρος σε αυτές τις νατοϊκές επιχειρήσεις.

Το όλο θέμα φαίνεται να το έχει ανακινήσει η πρόεδρος της Λιθουανίας Ντάλια Γκριμπαουσκάιτε, η οποία μετά την επίσκεψή της στο Βερολίνο στις 20 Απριλίου δήλωσε στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung ότι θα ζητούσε τον Ιούλιο στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στη χώρα της.

Τώρα, εάν το σκέφθηκε μόνη της (λιγουλάκι δύσκολο η συγκεκριμένη Λιθουανή να σκεφτεί μόνη της) ή τη διέταξε το Βερολίνο, το πιθανότερο είναι το δεύτερο.

Σε κάθε περίπτωση το Τέταρτο Ράιχ αρχίζει να “ανακτά” και στρατιωτικά πλέον τις χώρες που διεκδίκησε και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά τις έχασε τελικά ηττημένο από τη Σοβιετική Ένωση.

Από το 1386 έως το 1791 η Λιθουανία ήταν ενιαίο κράτος με την Πολωνία. Ο μεγαλύτερος εχθρός Λιθουανών και Πολωνών ήταν οι Ρώσοι, δίχως βεβαίως οι Γερμανοί να πηγαίνουν πίσω. Το 1795 η Λιθουανία βρέθηκε για πρώτη φορά υπό ρωσική κυριαρχία.

Το 1915 οι Γερμανοί κατέκτησαν τη χώρα, αλλά 3 χρόνια αργότερα απελευθερώθηκε και ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία.

Στις 9 Οκτωβρίου 1920 οι Πολωνοί κατέκτησαν το Βίλνιους. Πρωτεύουσα τότε έγινε η Κάουνας. Στις 17 Δεκεμβρίου 1926 επιβλήθηκε αυταρχικό καθεστώς μετά το πραξικόπημα του Αουγκουστίνας Βολντεμάρας. Όμως το 1929 ανατράπηκε από τον Αντάνας Σμετόνας. Στις 23 Αυγούστου 1939 δεν συμπεριελήφθη στο Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ.

Καταλήφθηκε από τους Σοβιετικούς τον Ιούνιο του 1940 και ενσωματώθηκε στη Σοβιετική Ένωση δύο μήνες αργότερα.

Οι Γερμανοί την κατείχαν από το 1941 και για 3 χρόνια, οπότε επανακαταλήφθηκε από τη Σοβιετική Ένωση και έγινε ξανά σοσιαλιστική δημοκρατία. Η Λιθουανία ήταν σοβιετική δημοκρατία από το 1944 έως την ανεξαρτησία της στις 11 Μαρτίου 1990.

Εξαιτίας της κατοχής της κατά τον 19ο και 20ο αιώνα από τη Μόσχα, η Λιθουανία έμαθε να βλέπει ως “απελευθερωτή” της τον άλλο κατακτητή της, τη Γερμανία. Ωστόσο οι Λιθουανοί ζουν συνεχώς με την ανασφάλεια ότι οι Ρώσοι θα τους κατακτήσουν ξανά, εξάλλου το 20% του πληθυσμού της Λιθουανίας είναι ρωσικής καταγωγής.