Μόνο εάν γίνει η Συρία ομοσπονδία θα ηττηθούν οι ισλαμοφασίστες

Μπήκαμε στο έκτο έτος της συριακής κρίσης ή επανάστασης ή εμφυλίου, όπως το ονομάζει ο καθένας σύμφωνα με την δική του άποψη και το δικό του συμφέρον.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η χώρα έχει καταστραφεί πλήρως απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλα τα επίπεδα.

Πάνω από 300.000 νεκροί, 1.000.000 ανάπηροι, 6.000.000 παιδιά εκτός σχολείου και πάνω από 8.000.000 πρόσφυγες και εκτοπισμένοι στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

Το τραγικό είναι ότι ενώ όλα αυτά ξεκίνησαν το όνομα της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας στην Συρία, οι περισσότερες αντιμαχόμενες ομάδες και φατρίες, και από τα δύο στρατόπεδα, είναι ενάντια στη Δημοκρατία και την Ελευθερία και μάχονται για την εξουσία και για λογαριασμό ξένων δυνάμεων.

Το καθεστώς Άσαντ μετά τα 5 αυτά τραγικά χρόνια δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό ως προς τον τρόπο σκέψης και τις λύσεις που προτείνει.

Παραμένει αντιδημοκρατικό και εχθρικό απέναντι στα δικαιώματα των διαφορετικών εθνοτήτων που ζουν στη Συρία, απέναντι στη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά τους.

Η αντιπολίτευση, με εξαίρεση τους Κούρδους και κάποιους συμμάχους τους, είναι κατά κανόνα ισλαμοφασίστες σουνίτες και η λύση που προτείνουν είναι το ισλαμικό χαλιφάτο και επιβολή της Σαρία.

Αν επικρατήσει αυτή η αντιπολίτευση, αυτό σημαίνει ότι και κάποια δικαιώματα που είχαν οι Σύροι θα τα χάσουν.

Ειδικά η γυναίκα θα υποχρεωθεί να περιοριστεί στο σπίτι με μπούρκα και μαντίλα αν δεν οδηγηθεί στο σκλαβοπάζαρο.

Επίσης οι προσωπικές και θρησκευτικές ελευθερίες θα χαθούν.

Ο πληθυσμός στις περιοχές που ελέγχουν αυτοί, βρίσκεται σε απελπισία, έχει χάσει από καιρό την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Ο κόσμος προσπαθεί και όπου τα καταφέρνει τρέπεται σε μαζική φυγή από αυτές τις περιοχές.

Αντίθετα από όλα αυτά στη Ροζάβα (Rojava – Δυτικό Κουρδιστάν), παρόλο που πάντα ήταν η πιο καθυστερημένη περιοχή της χώρας και είχε μικτό πληθυσμό, το κίνημα της Δημοκρατικής Κοινωνίας με κορμό το κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) κατάφερε να εξασφαλίσει σχετική Ειρήνη και Ασφάλεια στην περιοχή, να ξεκινήσει τον εκδημοκρατισμό της με το σύστημα Δημοκρατικής Αυτοδιοίκησης, κάτι που λειτούργησε με απόλυτη επιτυχία, διευκολύνοντας ιδιαίτερα τη συμβίωση των διάφορων εθνοθρησκευτικών ομάδων της περιοχής, με πλήρη λειτουργία σχολείων, υπηρεσιών και διοικητικών δομών.

Ειδικά στην Εκπαίδευση προχώρησε στην δημιουργία νέου εκπαιδευτικού συστήματος που επιτρέπει στην κάθε εθνοθρησκευτική ομάδα να διδάσκεται τη γλώσσα και τον πολιτισμό της.

Πέτυχε ακόμα να ανοίξει το πρώτο Πανεπιστήμιο της περιοχής στο καντόνι Efrin, ενώ στον ανθρωπιστικό τομέα υποδέχτηκε και στηρίζει περίπου 1.000.000 πρόσφυγες από άλλες περιοχές της Συρίας.

Πρωτοποριακή είναι για όλη την περιοχή και η αναγνώριση της ισότιμης θέσης της γυναίκας.

Επίσης όλοι γνωρίζουν για την ηρωική αντίσταση στο ισλαμοφασιστικό ISIS στην πολιορκία της Κόμπανι και το ότι οι μαχητές της YPG είναι η μόνη αξιόπιστη δύναμη άμυνας και αντίστασης επί του εδάφους.

Το τραγικό είναι ότι αυτές οι δυνάμεις και η εκπροσώπηση αυτής περιοχής είναι οι μόνοι που αποκλειστήκανε από τις συνομιλίες στην Γενεύη (Γενεύη 3). Αυτό έγινε μετά από veto της Τουρκίας.

Οι συνομιλίες αυτές, στην ουσία τους, δεν αφορούν μια καινούργια μέρα στην Συρία παρά μόνο πώς θα μοιραστεί η εξουσία και το ποιος θα έχει το πάνω χέρι.

Η απάντηση της κουρδικής πλευράς στον αποκλεισμό της, ήταν η μη αναγνώριση των αποτελεσμάτων των συνομιλιών και η προετοιμασία για την δημιουργία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Rojava – Β. Συρίας, προτείνοντας την Ομοσπονδία δημοκρατικά αυτοδιοικούμενων περιοχών σαν την πιο κατάλληλη δομή σε μια μελλοντική Συρία.

Μια τέτοια λύση θα εγγυηθεί την ενότητα της Συρίας, τη συμβίωση των διαφορετικών ομάδων, τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, την αποτροπή της οικονομικής εκμετάλλευσης των περιφερειών από το κέντρο και θα αποτρέπει την δημιουργία νέων δικτατοριών και αυταρχικών συστημάτων.

Η λύση της Ομοσπονδίας Αυτοδιοικούμενων Περιοχών της Συρίας, που προτείνουν οι Κούρδοι της Rojava, οι οποίοι ήδη την εφαρμόζουν στη πράξη με τα τέσσερα καντόνια στη Βόρεια Συρία, συναντά σήμερα την απόρριψη και την πολεμική από τους υπόλοιπους που έτσι μπαίνουν σε κίνδυνο και αμφισβήτηση τα συμφέροντά τους.

Το καθεστώς Μπασάρ αλ Ασαντ δεν μπορεί αν δεχτεί άλλη λύση πέρα από την ομογενοποιημένη εξαραβισμένη Συρία εξαφανίζοντας κάθε άλλη εθνότητα και γλώσσα, όπως προσπαθούσε με τη βία, απαγορεύσεις και φυλακίσεις, να κάνει από την εποχή του πατέρα του Χαφέζ αλ Ασαντ.

Η «Αντιπολίτευση», «μετριοπαθής» και «ακραία», είναι στο μόνο που συμφωνούν με τον Άσαντ, προσθέτοντας μάλιστα την απαίτηση της πλήρους σουνιτοποίησης της Συρίας και την εφαρμογή της Σαρία.

Οι θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες των σιιτών, των Γεζίντι, των Χριστιανών, των Ασσυρίων, των Κούρδων κλπ. έχουν ήδη δοκιμάσει τις δολοφονικές εθνοκαθάρσεις του ISIS όπου αυτό έχει επικρατήσει.

Η Τουρκία με λυσσαλέο τρόπο αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση και βάζει κάθε είδους εμπόδια στην εξεύρεση δημοκρατικής λύσης, φοβούμενη το δικό της πρόβλημα με τις καταπιεζόμενες εθνότητες στο έδαφός της. Το ίδιο συμβαίνει και με το Ιράν για τους ίδιους λόγους.

Όμως η πρόταση της Ομοσπονδίας φαίνεται να είναι, πλέον, μονόδρομος και θα υλοποιηθεί γιατί συναντά την υποστήριξη των λαών της Συρίας από την μία και από την άλλη τα επιχειρήματα όσων εναντιώνονται δεν έχουν τη δύναμη να την αντιμετωπίσουν, δεν πείθουν τους λαούς.

Άλλωστε κοινωνίες με οργανωμένα ομοσπονδιακά συστήματα λειτουργούν σε πολλά κράτη της Διεθνούς Κοινότητας, με ιδιαίτερη επιτυχία, εδώ και πολλά χρόνια, όπως οι ΗΠΑ, το Βέλγιο, η Ελβετία, η Γερμανία , η Αυστραλία, το Μεξικό και τόσα άλλα.