Το μαρτύριο των προσφύγων που πέρασαν στα Σκόπια

Δύσκολες ώρες πέρασαν οι πρόσφυγες που τόλμησαν να ακολουθήσουν το φυλλάδιο και να περάσουν στα Σκόπια αναζητώντας το δρόμο τους για την κεντρική Ευρώπη.

Οι άνθρωποι που μπήκαν στα Σκόπια έπεσαν στα χέρια στρατιωτών οι οποίοι τους ανάγκασαν να μείνουν στο κρύο για τουλάχιστον τέσσερις ώρες, τους έβριζαν και τους χτυπούσαν.

«Φτάσαμε στα σύνορα και έμεινα έκπληκτος με τους στρατιώτες στην άλλη πλευρά. Δεν περίμενα πως θα μού φερθούν έτσι. Είναι στρατιώτες και νόμιζα πως θα μας σεβαστούν αλλά δεν έδειξαν κανέναν οίκτο», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Χάλεντ, ο οποίος αφηγείται την ιστορία του για να μάθει, όπως τονίζει, ο κόσμος τι πέρασε αλλά δεν θέλει να δείξει δημόσια το πρόσωπό του γιατί φοβάται για τους δικούς του ανθρώπους, που έχουν μείνει πίσω στη Συρία.

«Μας αντιμετώπισαν σαν εχθρό που θέλει να επιτεθεί στην πατρίδα τους. Μας ανάγκασαν να καθίσουμε κάτω και μας είπαν να μην σηκωθούν. Επί τέσσερις ώρες έπρεπε να υποστούμε αυτό το μαρτύριο και νιώσαμε πως στέγνωσε το αίμα μας. Όποιος παράκουε τις εντολές και ήθελε να κάνει κάποια κίνηση τον χτυπούσαν. Στο τέλος, ο στρατός μας πήγε σ’ ένα χωριό, μας στρίμωξε σε μεγάλα στρατιωτικά οχήματα -περίπου 60 άτομα σε κάθε φορτηγό σαν τα ζώα- και μας οδήγησε σε κάποιο σημείο, όπου μας είπαν να βγούμε έξω. Δεν ενδιαφέρονταν, αν είχαν μπροστά τους γυναίκες ή παιδιά. Δεν ενδιαφέρονταν για τίποτα», τονίζει.

Στο σημείο όπου τους πήγαν υπήρχε φράχτης, λέει ο Χάλεντ και υποστηρίζει πως οι στρατιώτες έκαναν μια τρύπα και τους έστελναν και πάλι πίσω από εκεί στο ελληνικό έδαφος.

Τη μαρτυρία του Χάλεντ επιβεβαιώνει με δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και ο 29χρονος Μοχάμεντ, από το Χαλέπι της Συρίας.

«Περάσαμε τον χείμαρρο και περπατήσαμε περίπου 500 μέτρα, όταν είδαμε τους στρατιώτες. Ήταν σαν να είχε έρθει εκεί ο στρατός όλης της χώρας. Μας έβριζαν και όταν κάποιος ήθελε να σηκωθεί, μας ανάγκαζαν με γκλομπς να καθίσουμε κάτω. Ακόμη και όταν έκλαιγε ένα μωρό χτυπούσαν τη μητέρα και της έλεγαν να το κάνει να σταματήσει», λέει.

«Τέσσερις ώρες μας είχαν έξω, στο δάσος. Άλλοι αποκοιμήθηκαν, κάποιοι προσπαθήσαμε να στρώσουμε κουβέρτες για να ξαπλώσουμε αλλά ήταν υγρές και όλοι έτρεμαν από το κρύο. Ακόμη κι εμείς που είμαστε άνδρες δεν μπορέσαμε να το αντέξουμε», λέει, τονίζοντας πως «επί τέσσερις ώρες δεν ήξερα ποιο ήταν το μέλλον μου».

Ύστερα απ’ αυτό το διάστημα, σύμφωνα με τον Μοχάμεντ, τούς έβαλαν σε στρατιωτικά οχήματα και, όπως και στην περίπτωση του Χάλεντ, τούς οδήγησαν σε κάποιο σημείο του φράχτη, όπου, όπως λέει, οι στρατιώτες άνοιξαν μια τρύπα απ’ όπου τούς περνούσαν στην άλλη πλευρά των συνόρων.

«Ένας από τους στρατιώτες μιλούσε λίγα αραβικά και μας είπε: «θέλουμε να σας βγάλουμε από εδώ όπως τους αρουραίους. Όπως μπήκατε παράνομα θα σας αναγκάσουμε να βγείτε από εδώ, επίσης, παράνομα», υποστηρίζει ο Μοχάμεντ.