Ο Τζαμίρ Ουάλας είναι δέκα ετών και γεννήθηκε χωρίς χέρια. Δύο χρόνια πριν, αποφάσισε ότι θέλει να παίξει στην φιλαρμονική του σχολείου. Το συζήτησε με τη δασκάλα της μουσικής και αυτή τον ενθάρρυνε να παίξει τρομπέτα. Στις πρώτες δυσκολίες ο Τζαμίρ δεν το έβαλε κάτω. Η δασκάλα του τον παρότρυνε συνεχώς “συνέχισε, δεν έχει σημασία αν θα τα καταφέρεις, αλλά αν σου αρέσει συνέχισε, προσπάθησέ το”. Μετά από πολύ προσπάθεια, και με την βοήθεια ενός τοπικού μαγαζιού που έφτιαξε ειδικό stand για την τρομπέτα, ο Τζαμίρ κατάφερε να παίξει τρομπέτα με τα πόδια του, στο κονσέρτο του σχολείου.