Στρατηγική για ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ

Σε λιγότερο από δυο εβδομάδες έχουμε εκλογές.

Στα κανάλια «αναστενάζει» ο απολιτίκ «πολιτικός» διάλογος, ο δήθεν νέος δικομματισμός «αγκομαχεί», δεν τραβάει, είναι πασίδηλο.

Οι αναλυτές των δημοσκοπικών ευρημάτων πεισματικά αρνούνται να προσεγγίσουν την μοναδική δημοσκοπική πραγματικότητα, ότι δηλαδή, το μόνο κόμμα που ανεβαίνει είναι το ΠΑΣΟΚ και η μοναδική πολιτική αρχηγός, της οποίας η δημοφιλία συνεχώς βελτιώνεται, είναι η Φώφη Γεννηματά.

Η εμμονή τους σε ερμηνείες περί το που βρίσκονται οι αναποφάσιστοι, πόσο χαλαρή είναι η ψήφος, ποιες οι συσπειρώσεις, είναι λάθος, εξυπηρετούν σκοπιμότητες του νέου ψευδοδικομματισμού.

Δεν είναι στις προθέσεις μου σε αυτό το κείμενο, να ερμηνεύσω το γιατί αποφάσισαν, όσοι αποφάσισαν το 2010 να θέσουν το ΠΑΣΟΚ σε καραντίνα και να του «φορτώσουν» όλα τα κακά της οικούμενης, εξακολουθούν να ακολουθούν την ίδια στάση.

Το βέβαιο είναι όσο κι αν μερικοί συνεχίζουν να το αρνούνται οτι το ΠΑΣΟΚ έχει πάλι τη δυνατότητα και την ικανότητα να γίνει η νέα ατμομηχανή αλλαγών που χρειάζεται η χώρα, μια νέα «μαμή» της ιστορίας, η μια νέα εμβρυουλκός για να περάσουμε σε μια νέα Ελλάδα.

Για μένα, το άμεσο, το ενδιαφέρον είναι, το πώς το ίδιο το ΠΑΣΟΚ διαχειρίζεται τον χρόνο, προγραμματίζεται καθορίζει στρατηγική και τακτική για την νέα πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται, με πρώτο ορόσημο τις εκλογές.

Για μένα η στρατηγική απλώς αύξησης ενος ποσοστού σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές δεν είναι αρκετή παρά το γεγονός οτι θα ερμηνευθεί ως νίκη και ως ένα βαθμό αυτό θα είναι αληθές.

Η γραμμή, που οφείλει κατά την άποψή μου να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ, είναι να απευθυνθεί σε όσους για τουλάχιστον τριάντα χρόνια, αποτελούσαν σταθερό πολιτικό, κοινωνικό στήριγμα του ΠΑΣΟΚ και τώρα, κινούνται είτε στην αποχή, είτε στο λευκό και άκυρο, είτε στον ΣΥΡΙΖΑ το ΠΟΤΑΜΙ, ή οπουδήποτε.

Πριν προχωρήσω στις σκέψεις, στις προτάσεις μου, για το πώς πρέπει να διαχειριστεί πολιτικά το χρόνο μέχρι τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, θα προσθέσω κάποια δεδομένα που θα ενισχύσουν τις απόψεις μου.

Ο Τσιπρας, απέκλεισε από τα ψηφοδέλτια τους ΔΗΜΑΡίτες.

Ο Τσιπρας, απέκλεισε απ τα ψηφοδέλτια τον Μητρόπουλο και περιόρισε τους ΠΑΣΟΚογενείς.

Ο Τσίπρας, άρχισε να κολακεύει τους ΠΑΣΟΚους, διαχωρίζοντας την εποχή Άνδρεα Παπανδρέου, αλλά και περιορίζοντας τις επιθέσεις και την κριτική προς την Φώφη Γεννηματά.

Περιμένω βέβαια να μας πει πόσα από τα σαράντα χρόνια δεν πήγαν χαμένα, μιας και κατά Τσίπρα του σήμερα, υπάρχουν και καλές εποχές του ΠΑΣΟΚ.

Οι λόγοι είναι προφανείς.

Ο Τσίπρας στοχεύει στην δεύτερη θέση, δεν θέλει να κερδίσει τις εκλογές, θέλει να «δέσει» τον ΣΥΡΙΖΑ σε σεβαστά ποσοστά, δηλαδή σε κόμμα ικανού μεγέθους, δεν θέλει να μπει στην διαχείριση του μνημονίου που ο ίδιος έφερε στην χώρα.

Ο Τσίπρας γνωρίζει, ότι το ΠΑΣΟΚογενές του ακροατήριο, είναι το πολύ μιας τριετίας, το πολύ να έχει ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ μια φορά, είναι προσωρινό ακροατήριο, είναι ασταθές, δεν έχει «δέσει».

Αυτό το ακροατήριο, είναι δεμένο με το ΠΑΣΟΚ, έχει ψηφίσει πολλές φορές ΠΑΣΟΚ, έχει συναισθηματικούς, πολιτικά εννοώ, δεσμούς με τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, είναι πικραμένο ή και οργισμένο, αλλά ασταθές ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Κολακεύει την εποχή Ανδρέα Παπανδρέου, δεν επιτίθεται στην Φώφη Γεννηματά, που συνεχώς βελτιώνει τη δημοφιλία της, τη δημόσια εικόνα της, διότι γνωρίζουν, ότι όταν χτυπάς κάποιον που ανεβαίνει, τότε χάνεις…

Αυτό κάνει ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ (δεινόν προς κέντρα λακτίζειν).

Τους ΔΗΜΑΡίτες τους απέκλεισε, όπως και τον Μητρόπουλο, όχι μόνο για τους λόγους που έχουν αναφερθεί, αλλά γιατί φοβάται την αμφισβήτηση από τους νεοφερμένους και κυρίως, από τότε που Μητρόπουλος, Κουρουμπλής κ.α., κάλεσαν τους ΠΑΣΟΚογενείς, να πυκνώσουν οργανωτικά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το παλιό ιερατείο του ΣΥΡΙΖΑ, φοβήθηκε τις εσωκομματικές ανατροπές δεδομένου ότι ο οργανωμένος ΣΥΡΙΖΑ, οι λεγόμενοι κομματικοί ταλιμπάν. κατά κύριο λόγο μετακόμισαν στον Λαφαζάνη.

Είναι λοιπόν προφανής οτι η στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, είναι να μείνει ισχυρός αλλά δεύτερος, να μην αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες.

Για λόγους οικονομίας χώρου αλλά και αναγνωσιμότητας του γραπτού μου, δεν κάνω αναλυτική αναφορά για στο ΠΟΤΑΜΙ, του οποίου τα υλικά προέρχονται και πολιτικά και στελεχιακά απ το παλιό σύστημα που καταγγέλλει, ενώ το ίδιο, είναι παράγωγό του.

Στο ΠΑΣΟΚ η επικρατούσα προς το παρόν εικόνα στα ΜΜΕ, είναι αυτή της προσπάθειας αιτιολόγησης για το τι έγινε απ το 2010 και μετά, κάτι που είναι σωστό, αλλά όχι αρκετό.

Σιωπή στο υβρεολόγιο για τα σαράντα «χαμένα» χρόνια της μεταπολίτευσης, που δεν καταλαβαίνουν οι ανόητοι που παίρνουν αυτή την θέση, πως ουσιαστικά ταυτίζονται με τις θέσεις της Χρυσής Αυγής, καθολικής διαδόχου της δικτατορίας.

Η στρατηγική που προτείνω, είναι η συνολική υπεράσπιση του ΠΑΣΟΚ, η στήριξη της διαχρονικής προσφοράς του, η πολιτική και συναισθηματική επανασύνδεση με όσους επανειλημμένα το ψήφισαν, η απόκρουση της προσπάθειας για αποτυχημένη 40ετία.

Η στρατηγική αυτή, πρέπει να συνοδεύεται με την αποκάλυψη του ρόλου των άλλων κομμάτων, να ανοίγει μέτωπα, να οριοθετείται, δεν πρέπει να επιτρέπει σε κανέναν να απαξιώνει το ΠΑΣΟΚ και την προσφορά του.

Η στρατηγική που προτείνω, είναι η «ολιστική στρατηγική», μεταφέροντας στην πολιτική ορολογία την αντίστοιχη επιστημονική ορολογία.

Συνδέει το παρελθόν, το παρόν, με το μέλλον.

Η μεγάλη στρατηγική, η ολιστική στρατηγική, όπως εγώ την προτείνω, δεν έχει άνω όριο, μπορεί να υποστεί κριτική εάν το αποτέλεσμα που προκύψει, δεν είναι εξαιρετικά καρποφόρο, παρότι θα είναι πολύ καλύτερο, από την στρατηγική μικρών οριζόντων.

Όμως το αποτέλεσμα της στρατηγικής που προτείνω, είναι πιο παραγωγικό και εμπεριέχει και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα της μικρής στρατηγικής, ως κάτω όριό της.
Τι προσδοκώ…

Όλες οι συζητήσεις και προτάσεις για την ανασυγκρότηση της δημοκρατικής παράταξης, δεν προσδοκούν στην επανασυσπείρωση όλων των δυνάμεων, που κατά καιρούς ψήφισαν ΠΑΣΟΚ;

Δεν απευθύνονται στους οπαδούς και διαχρονικά ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ;

Το ΠΑΣΟΚ, οφείλει να απευθυνθεί στο ακροατήριο, στα 2.800.000 των ψηφοφόρων, που διαχρονικά το στήριξαν και τώρα βρίσκονται διάσπαρτοι παντού και όχι μόνο στους ψηφοφόρους της τελευταίας τριετίας.

Η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, έχει τις ιδανικότερες προϋποθέσεις, η ίδια προσωπικά, για να απευθυνθεί στο μεγάλο ακροατήριο, δεν έχει μόνο τις προϋποθέσεις, αλλά και μπορεί!