Σε πρωτοφανές παραλήρημα ψεμμάτων και κακώς εννοούμενης ρωσοφιλίας (και μάλιστα με τη Ρωσία του εθνικιστή Πούτιν, όχι την “αριστερή” ΕΣΣΔ) επιδόθηκε ο Κώστας Ήσυχος μιλώντας στο ρωσικό κρατικό πρακτορείο “Σπούτνικ”.
Ο Κώστας Ήσυχος, ισχυρίστηκε αναληθώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πολλές εναλλακτικές λύσεις πέραν του τρίτου πακέτου οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ, όμως δεν διάλεξε ούτε μία από αυτές.
«Δεν ανήκουμε στο δογματικό κόσμο, όπου μπορεί να βρεθεί μόνο μία λύση. Είχαμε πολλές εκδοχές, αλλά δεν επιλέχθηκε ούτε μία από αυτές» δήλωσε ο Κώστας Ήσυχος, υποστηρίζοντας ότι κάποιες από τις άλλες εκδοχές λύσης του ελληνικού προβλήματος «συμπεριελάμβαναν τις πολυμερείς και διμερείς σχέσεις με τις χώρες των BRICS, τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Ν. Αφρική και την επανεξέταση των σχέσεων της Ελλάδας με την ΕΕ και την Ευρωζώνη».
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του στελέχους της Λαϊκής Ενότητας, που αναμεταδίδει το ρωσικό πρακτορείο ΡΙΑ-Νόβοστι, το τρίτο μνημόνιο μπορεί να ακυρωθεί, ενώ στόχος του νέου κόμματος στις εκλογές θα είναι «να υπερασπιστεί το γνήσιο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υπέστη μια πλήρη μετάλλαξη τους τελευταίους μήνες».
Κατά τον Κώστα Ήσυχο, η Λαϊκή Ενότητα διακήρυξε την ετοιμότητά της να σχηματίσει συνασπισμό με τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες απαιτούν την ακύρωση της συμφωνίας της ελληνικής κυβέρνησης και των διεθνών δανειστών.
«Θα εργαστούμε με οποιεσδήποτε πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν κύρος στο λαό και επιθυμούν να καταργήσουν το τρίτο πακέτο οικονομικής βοήθειας, που επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό» δήλωσε ο Κώστας Ήσυχος, χαρακτηρίζοντας το 3ο μνημόνιο «αποικιακή πολιτική» και «άρνηση μεγάλου μέρους της κυριαρχίας, η οποία παραδόθηκε στους πιστωτές».
Και τώρα η απόδειξη των ψεμμάτων του Κώστα Ήσυχου, που δεν ντρέπεται όχι απλά να είναι ψεύτης αλλά και πολιτικός απατεώνας.
Ισχυρίστηκε ότι υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις αντί για το τρίτο μνημόνιο για οικονομική βοήθεια. Αναφέρθηκε στους BRICS, τη Ρωσία την Κίνα και τους υπολοίπους της εν λόγω παρέας.
Για να δούμε. Η Κίνα ήταν κάποια εναλλακτική;
Δευτέρα 29 Ιουνίου 2014: Η Κίνα ανησυχεί και θέλει να μείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη
H κινεζική κυβέρνηση «επιθυμεί η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη» και να επιτευχθεί μία συμφωνία (δηλαδή μνημόνιο) μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της, δήλωσε τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός της Κίνας Λι Κετσιάνγκ, ο οποίος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στις Βρυξέλλες.
«Αυτό που εύχεται η Κίνα, είναι να δει μία Ευρώπη ενωμένη, μία Ευρώπη ευημερούσα και ένα ισχυρό ευρώ» υπογράμμισε ο ίδιος, καθώς «αυτό δεν εξυπηρετεί μονάχα τα συμφέροντα της Ευρώπης αλλά επίσης εκείνα της Κίνας» και του υπόλοιπου κόσμου.
Πάει η Κίνα! Σωστά ψεύτη και πολιτικέ απατεώνα Κώστα Ήσυχε;
Για να δούμε. Οι BRICS, όλοι μαζί, ήταν εναλλακτική;
Τετάρτη 29 Ιουλίου 2014: BRICS: Ποτέ δεν τέθηκε θέμα βοήθειας της Ελλάδας
Για συμπάθεια των χωρών BRICS στην Ελλάδα έκανε λόγο σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα l’Humanité ο Τζέρεμι Κρόνιν, υπουργός Δημοσίων Έργων της Νότιας Αφρικής και ένθερμος υποστηρικτής των συνεργασιών Nότου – Nότου, μιλώντας για τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν.
Ο ίδιος εκτιμά ότι κάθε προσπάθεια να χαραχτεί μια εθνική πορεία σχετικά κυρίαρχη που να βασίζεται σε μια δημοκρατική εντολή, πρέπει να τιμωρείται ως προεκλογική προειδοποίηση προς την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και παντού όπου δρουν αντικαπιταλιστικά κόμματα.
Ερωτηθείς για το αν η Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (NDB) των χωρών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) έχει προσφέρει επίσημα τη στήριξή της στην Ελλάδα ο Κρόνιν απαντά πως πριν από το δημοψήφισμα στην Ελλάδα, γινόταν λόγος η νεοσύστατη τράπεζα των BRICS να μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης.
«Απ “όσο γνωρίζω, το θέμα αυτό ουδέποτε τέθηκε επίσημα από τις BRICS, ούτε μεμονωμένα, από έναν από τους εταίρους. Υπάρχει βέβαια μια συμπάθεια για την Ελλάδα εκ μέρους των μελών της BRICS, αυτό είναι ένα βασικό κίνητρο για την εμπλοκή τους και για να μπορεί έγκαιρα αυτή η τράπεζα ανάπτυξης να επιτρέπει στα μέλη και σε τρίτες χώρες να διαφεύγουν από τον ασφυκτικό κλοιό των θεσμικών οργάνων του Bretton Woods και των ιμπεριαλιστικών χρηματοπιστωτικών ολιγοπωλίων. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να υπερβάλουμε την ικανότητα ενός μόνου οργάνου, που ιδρύθηκε πολύ πρόσφατα» ανέφερε.
Στην ερώτηση αν η Ελλάδα μπορεί ακόμη να βρει υποστήριξη εκτός Ευρώπης ο Κρόνιν τόνισε ότι «από πολλές απόψεις, η σημερινή πραγματικότητα της ΕΕ αντανακλά την παγκόσμια πραγματικότητα, με οικονομίες του κέντρου (κυρίως τη Γερμανία), ημιπεριφερειακές οικονομίες (Ελλάδα, Ιρλανδία) και περιφέρειες (ένα μεγάλο μέρος της ανατολικής Ευρώπης). Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για μια παγκόσμια αντικαπιταλιστική αλληλεγγύη και μια προάσπιση της εθνικής και δημοκρατικής κυριαρχίας».
Πρόσθεσε πως «η συνέργεια των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών (και άλλων κεντροαριστερών ευρωπαϊκών κομμάτων) στην υποστήριξη του προγράμματος των μέτρων λιτότητας για την Ελλάδα είναι ιδιαίτερα διδακτική, όπως είναι, εξάλλου, η ιστορική ευθύνη του ΠΑΣΟΚ για ένα μεγάλο μέρος της σημερινής κρίσης».
Όταν ρωτήθηκε για το πώς βλέπουν οι χώρες του νότου τις κρίσεις δημοσίου χρέους στην Ευρώπη, ο Τζέρεμι Κρόνιν εξέφρασε την εκτίμηση ότι ένα σχέδιο Β ήταν και παραμένει ο μόνος δρόμος διεξόδου, παρότι τέτοιες επιλογές μπορεί ν΄αποδειχθούν δύσκολες.
Πάνε και οι BRICS! Σωστά ψεύτη και πολιτικέ απατεώνα Κώστα Ήσυχε;
Για να δούμε. Η Ρωσία ήταν εναλλακτική;
Τρίτη 30 Ιουνίου 2015: Τα λέγαμε εμείς! Οι Ρώσοι μας (ξανα)πούλησαν!
Για μια ακόμη φορά στην ελληνική ιστορία οι Ρώσοι, αφού πρώτα «έπαιξαν» μαζί μας, στην πιο κρίσιμη στιγμή μας πούλησαν.
Η εξεύρεση λύσης για την κρίση χρέους της Ελλάδας δεν είναι θέμα της Ρωσίας αλλά της Αθήνας και των πιστωτών της, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ.
«Είναι πρόβλημα της Ελλάδας. Είναι θέμα των σχέσεων της Ελλάδας με τους πιστωτές της, δεν είναι δικό μας θέμα», δήλωσε ο Ρώσος κυβερνητικός εκπρόσωπος σε δημοσιογράφους.
Πάνε και οι Ρώσοι! Σωστά ψεύτη και πολιτικέ απατεώνα Κώστα Ήσυχε;
Και για να τελειώνουμε με τις μυθοπλασίες Λαφαζάνη και λοιπών “καθαρών αριστερών” σχετικά με τη Ρωσία.
Διαβάστε το άρθρο που έγραψε στο Tribune, ο Πρόεδρος του Ελληνορωσικού Συνδέσμου Θοδωρής Ψαλιδόπουλος:
Καμία συνεργασία με τη Ρωσία δεν θα έβαζε τέλος στη λιτότητα και τα μνημόνια
Οι ελληνορωσικές σχέσεις βρέθηκαν τον τελευταίο καιρό πολύ κοντά στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Κυβέρνησης και των διεθνών δανειστών, όπως και της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης σχετικά με τις επιπτώσεις της νέας δανειακής σύμβασης στην αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Ένας αντικειμενικός παρατηρητής θα διαπιστώσει, ωστόσο, ότι το πολιτικό περιεχόμενο αυτής της επίμονης επικαιρότητας δεν έχει αποβεί προς όφελος της συνεργασίας μεταξύ Αθηνών και Μόσχας.
Η εκλογή της νέας Κυβέρνησης αναθέρμανε τις ρωσικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας.
Αλλά, η ρωσική πολιτική διακρινόταν από καθαρό ρεαλισμό.
Διευκρίνιζε σε όλους τους τόνους ότι ο κύριος όρος εποικοδομητικών εξελίξεων στις σχέσεις με την Ελλάδα ήταν ακριβώς η θέση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προσδιορισμένη ασφαλώς από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και τους δύσκαμπτους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς και κανόνες.
Τους φιλόφρονες λόγους προς τη νέα ελληνική ηγεσία δεν καθοδήγησε ποτέ η απόπειρα να προσχωρήσει η Αθήνα σε μιαν άλλη στρατηγική, εναλλακτική του προσανατολισμού και της θέσης της στην ΕΕ.
Αντιθέτως, το «κοινό μυστικό» ήταν εξαρχής ότι η Ρωσία θα συζητούσε για τη βοήθεια προς την Ελλάδα μόνο μετά από την επιτυχή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές της.
Όλα τα προηγούμενα ήσαν απολύτως γνωστά και καμίαν «αποκάλυψη» δεν συνιστούν.
Για ποιο συνεπώς λόγο ορισμένα στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας δεν θέλησαν να κατανοήσουν την υπεύθυνη ρωσική στάση είναι θέμα, το οποίο πρέπει να εξηγήσουν.
Πρόκειται για την αξιολόγηση των ταξικών χαρακτηριστικών της ευρωπαϊκής συνεργασίας, η οποία ίσως οδηγεί σε ένα άλλο σχέδιο για τη μορφή του κοινωνικού καθεστώτος;
Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί κάποιος να μη παρατηρήσει ότι αυτό, το οποίο καθ’ όλη τη διάρκεια των εκτάκτων συνθηκών της ελληνικής οικονομικής κρίσης έκανε τους Ρώσους πρεσβευτές στην Αθήνα να παραπονούνται δεν ήταν ποτέ το ταξικό περιεχόμενο των ελληνικών ιδιωτικοποιήσεων, όσο ακριβώς το γεγονός ότι οι πολιτικοί συσχετισμοί και οι εξαιτίας τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέτρεπαν τη ρωσική συμμετοχή σ’ αυτές.
Κακή υπηρεσία στη διεθνή θέση της χώρας προσέφεραν όσοι, ιδίως υπό το δριμύ καθεστώς των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους, περιέγραψαν τις ελληνορωσικές σχέσεις ως απειλή για την πορεία και τη συνοχή της ευρωπαϊκής συνεργασίας.
Όσοι άφησαν να εννοηθεί ότι ο δανεισμός από τη Ρωσία, χωρίς τους σκληρούς όρους της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου, θα αντιπροσώπευε σχεδόν ακόπως την ήττα ολόκληρης της συντηρητικής γερμανικής πολιτικής για την Ευρώπη.
Όσοι άφησαν να διαδοθεί σχεδόν συνωμοτικά ο υπαινιγμός ότι η ελληνορωσική ενεργειακή συνεργασία θα ήταν η αρχή του τέλους για τους παρόντες γεωπολιτικούς όρους στην Ευρώπη, η αρχή του τέλους για τη λιτότητα και τα μνημόνια στην Ελλάδα.
Όσοι πίστεψαν ότι με την προσφυγή στα ρωσικά κεφάλαια οι μεταρρυθμίσεις στο Κράτος και την οικονομία δεν θα ήσαν απαραίτητες και οι σκληρές δανειακές συμβάσεις θα μπορούσαν ευχερώς να ακυρωθούν.
Κακή υπηρεσία προσέφεραν όσοι θέλησαν να δουν τις ελληνορωσικές σχέσεις σαν μια δήθεν αυτόνομη από τον υπόλοιπο κόσμο ευκαιρία για να διασκεδαστούν τρέχουσες δυσκολίες ή να επιδειχθεί η ευφυΐα τους.
Η μεγάλη δύναμη των ελληνορωσικών σχέσεων είναι η κοινωνία των δύο χωρών, είναι η ευρωπαϊκή τους σημασία.
Αυτές τις δυνάμεις προσβάλλουν όσοι μεταχειρίζονται την ελληνορωσική φιλία με τον αμοραλισμό, ο οποίος μοιραίως εναπομένει σε πεποιθήσεις περαιωμένης αποστολής.
Οι ελληνορωσικές σχέσεις απαιτούν σοβαρότητα, ιδίως όταν η χώρα και ο κόσμος δοκιμάζονται τόσο σκληρά.