Στοχευμένες χαρακτηρίζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου τις επιθέσεις των τελευταίων δύο ημερών που δέχτηκε για τις αποφάσεις της σε ότι αφορά την παρουσία της Αστυνομίας στην Βουλή, και όχι μόνο, με ανακοίνωση της στην αναφέρεται στον ρόλο της Αστυνομίας σε μία Δημοκρατία:
“Η Βουλή, με πρωτοβουλίες της Προέδρου της, έχει σε αυτήν την περίοδο αναλάβει δράση σε μείζονα ζητήματα διεκδίκησης δικαιωμάτων του λαού και του δημοσίου και διαλεύκανσης υποθέσεων που κάποιοι προσπάθησαν να συγκαλύψουν:
1) Συστήθηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, η οποία διενεργεί λογιστικό έλεγχο του Χρέους εξετάζοντας τη νομιμότητά του και εντός των επομένων ημερών (17-18 Ιουνίου 2015) θα ανακοινώσει τα προκαταρκτικά της συμπεράσματα, αλλά και θα προβεί σε ακροάσεις προσώπων (11 και 15 Ιουνίου 2015). Την Επιτροπή χαιρετίζει ο Ειδικός Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ με επίσημη ανακοίνωσή του και το έργο της στηρίζουν προσωπικότητες, φορείς και συλλογικότητες από όλον τον κόσμο.
2) Συγκροτήθηκε και αναβαθμίσθηκε η Επιτροπή Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών, ενώπιον της οποίας προ ημερών έγινε εκτενής αναφορά στις ελληνικές αξιώσεις, που επίσημα υπολογίζονται, με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, σε ύψος ακόμη και μεγαλύτερο του ύψους του δημοσίου χρέους (278-340 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν το δημόσιο χρέος φέρεται να ανέρχεται στα 325 δισεκατομμύρια ευρώ).
3) Ανασύρθηκαν προς εξέταση από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, της οποίας προεδρεύει η Πρόεδρος της Βουλής, δύο μείζονα σκάνδαλα, το σκάνδαλο Siemens και το σκάνδαλο της λΊστας Λαγκάρντ και ήδη άρχισε η εξέταση του πρώτου.
Σήμερα ήταν προγραμματισμένη η δεύτερη κατά σειρά συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για την υπόθεση Siemens. Ήταν, λοιπόν, απολύτως αναμενόμενο ότι θα επινοηθεί και θα κατασκευασθεί «μείζον ζήτημα» λειτουργίας της Προέδρου της Βουλής, που προεδρεύει της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας. Το θέμα αυτή τη φορά είχε το συγκλονιστικό περιεχόμενο «Δεν άφησε να χρησιμοποιήσουν τις τουαλέτες της Βουλής οι άνδρες των ΜΑΤ».
Επειδή το φως της δημοσιότητας είδαν διάφορα ρεπορτάζ, καταγγελίες, διαρροές που αποδίδονται σε «κύκλους της Προέδρου» ή «κύκλους της ασφάλειας της Βουλής», διευκρινίζονται τα εξής, προς πάσα κατεύθυνση:
1) Η Πρόεδρος της Βουλής και η Βουλή δεν ομιλούν μέσω «κύκλων»
2) Μοναδική αρμόδια αστυνομική δύναμη για την ασφάλεια της Βουλής είναι η Φρουρά της Βουλής.
3) Η οπλοφορία οιουδήποτε προσώπου εντός του χώρου της Βουλής, πέραν των εχόντων άδεια μελών της Φρουράς, απαγορεύεται
4) Η είσοδος προσώπων στο χώρο της Βουλής πραγματοποιείται σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες για την Ασφάλεια και δεν εξαιρείται της εφαρμογής των κανόνων αυτών ούτε το αστυνομικό προσωπικό
5) Πρόσωπα που διεκδικούν να εισέρχονται στο χώρο της Βουλής χωρίς έλεγχο ταυτότητας και οπλοφορώντας προδήλως διεκδικούν την παραβίαση των κανόνων ασφαλείας της Βουλής. Αστυνομικοί οι οποίοι διεκδικούν να εισέρχονται στο χώρο της Βουλής ανά δυάδες ή και τετράδες οπλοφορώντας και χωρίς να υποβάλλονται σε έλεγχο ταυτότητας γνωρίζουν ότι διεκδικούν την παραβίαση των κανόνων ασφαλείας της Βουλής.
Με αυτά τα δεδομένα, τα οποία είναι γνωστά και συνομολογημένα από το αρμόδιο Υπουργείο σε σχέση με τις δυνάμεις που υπάγονται στην ευθύνη του, προξενεί κατάπληξη το γεγονός ότι, για πολλοστή φορά, υποδαυλίζεται με δηλώσεις του αρμοδίου Αν. Υπουργού, η εκ μέρους Αστυνομικών Δυνάμεων αμφισβήτηση των κανόνων ασφαλείας της Βουλής ή της αρμοδιότητας της Φρουράς της Βουλής και τροφοδοτείται αντιπαράθεση της Αστυνομίας προς το Κοινοβούλιο ή και διαρκείς επιθέσεις προς την Πρόεδρό του.
Η δήλωση «ο ένας θεσμός πρέπει να σέβεται τον άλλον», που έγινε από τον Αν. Υπουργό που προΐσταται των Αστυνομικών Δυνάμεων αφ’ ενός υποβαθμίζει το Κοινοβούλιο, που αποτελεί πυλώνα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και μία εκ των τριών ανεξάρτητων λειτουργιών της Δημοκρατίας, αφ’ ετέρου αναβιβάζει τις αστυνομικές δυνάμεις σε ισότιμο θεσμό με τη Βουλή και εκ τρίτου, δυστυχώς, μεταφράζεται στην πράξη αλλά και μέσω της εξειδίκευσής της ως πλήρης άρνησης σεβασμού στη λειτουργία του Κοινοβουλίου, στο οποίο οι αστυνομικές δυνάμεις διεκδικούν να έχουν «ελευθέρας» χωρίς κανέναν έλεγχο και ενοχλούνται από το γεγονός ότι σε αυτήν την περίοδο έχει εφαρμοσθεί ο νόμος ως προς όλους.
Επειδή οι καιροί είναι πονηροί και ουδείς δικαιούται να παριστάνει τον ανυποψίαστο καλό θα ήταν ο καθένας να περιορίζεται και να υπηρετεί τον θεσμικό του ρόλο στη Δημοκρατία και να μην μετατρέπεται σε αυτόκλητο αναμορφωτή του πολιτεύματος.