Ο Σέρκο Ομέρ (Sherko Omer), ο γιος ενός επιτυχημένου επιχειρηματία από το ιρακινό Κουρδιστάν, πήγε στη Συρία για να ενταχθεί στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό στον αγώνα του εναντίον της κυβέρνησης Άσαντ, αλλά τελικά βρέθηκε μπλεγμένος με το Ισλαμικό Κράτος, ανήμπορος να φύγει.
Το Ισλαμικό Κράτος του ανέθεσε καθήκοντα “τεχνικού επικοινωνίας” και εργάστηκε στο γραφείο Τηλεπικοινωνιών του Ισλαμικού Κράτους στη Ράκα της Συρίας, μέχρι που κατάφερε να αποδράσει.
Αυτά που αποκάλυψε είναι πολύ πιο σημαντικά από όσα θα μάθαινε κανείς από υπηρεσίες πληροφοριών, αφού ήταν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας σε πολλά περιστατικά.
Το περιοδικό Newsweek που του πήρε συνέντευξη κατέληξε ότι το Ισλαμικό Κράτος βλέπει την Τουρκία ως σύμμαχό του.
“Οι οπλαρχηγοί του Ισλαμικού Κράτους μας έλεγαν να μην φοβόμαστε τίποτα επειδή υπάρχει πλήρης συνεργασία με τους Τούρκους, είπε ο Ομέρ. Μάλιστα ο ίδιος εξήγησε ότι αυτό το γνώριζαν όλοι οι τζιχαντιστές που πέρναγαν τα σύνορα με την Τουρκία.
“…το Ισλαμικό Κράτος έπρεπε να είναι σύμμαχος με τους Τούρκους αφού μόνο μέσω της Τουρκίας ήταν δυνατό να περάσουν οι τζιχαντιστές για να εισβάλουν στις βόρειες κουρδικές πόλεις του Ιράκ και στη Συρία”.
“Εγώ ο ίδιος προσωπικά σύνδεσα οπλαρχηγούς του Ισλαμικού Κράτους, τόσο από πεδία μαχών όσο και μέσα από τη Ράκα, με Τουρκία για να συνομιλήσουν και αυτό συνέβη πολλές φορές…” λέει ο Ομέρ.
“Σπάνια τους άκουγα να μιλάνε αραβικά, και αυτά τα μίλαγαν μόνο όταν συνομιλούσαν με τους στρατολόγους τους στην Τουρκία, συνήθως μιλούσαν τουρκικά επειδή οι άνθρωποι που βρίσκονταν στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν Τούρκοι αξιωματούχοι και οι τζιχαντιστές όταν μιλούσαν με τους Τούρκους ήταν ιδιαίτερα σοβαροί στην ομιλία τους…”.
Ο Ομέρ μετατέθηκε με μια ένοπλη ορδή για να πολεμήσει ενάντια στις κουρδικές δυνάμεις στη Σερακάνιγια (Serekaniya), στη βορειοανατολική Συρία, και περιέγραψε πώς ταξίδεψαν μέσω Τουρκίας μια φάλαγγα από φορτηγά των τζιχαντιστών, με απόλυτη ασφάλεια, για να μπουν στη συνέχεια στη Συρία από το πέρασμα Σεϊλανπινάρ (Ceylanpinar).
Μάλιστα, πριν περάσουν τα σύνορα για να ξαναμπούν στη Συρία, λέει ότι “ο οπλαρχηγός μου από το Ισλαμικό Κράτος μας διαβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι όλα θα πήγαιναν μια χαρά επειδή υπήρχε συνεργασία με τους Τούρκους. Συχνά μάλιστα μίλαγε από τον ασύρματο στα τουρκικά”.
“Την ώρα που θα περνάγαμε το συνοριακό πέρασμα στο Σεϊλανπινάρ, οι Τούρκοι στρατιώτες από έναν πύργο – φυλάκιο μας έριξαν φως με προβολέα. Ο οπλαρχηγός μάς είπε να μείνουμε ψύχραιμοι, στις θέσεις μας και να μην κοιτάμε τον προβολέα. Στη συνέχεια μίλησε στον ασύρματο στα τουρκικά, ο προβολέας έφυγε από πάνω μας και λίγη ώρα μετά περάσαμε τα σύνορα με ασφάλεια”.
Στη Σερακάνιγια ο Ομέρ ξέφυγε από το Ισλαμικό Κράτος και παραδόθηκε στους Κούρδους. Χρειάστηκε να περάσουν πολλοί μήνες πριν βεβαιωθούν οι Κούρδοι ότι δεν ήταν ένοπλος και δεν είχε συμμετάσχει σε βιαότητες.