Η Βρετανία, χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σύμμαχος του ΝΑΤΟ, μπλόκαρε το διάβημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τα Ηνωμένα Έθνη αναφορικά με την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία.
Η επίσημη δικαιολογία των Βρετανών, που δεν πείθει όμως κανέναν, αναφέρει ότι το έκαναν επειδή επιθυμούν την αποφυγή πρόκλησης εντάσεων και διατάραξης των υπηρεσιών των Ηνωμένων Εθνών.
Συγκεκριμένα και σε δήλωσή του προς το Kυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, εκπρόσωπος του Φόρεϊν Όφις ανέφερε πως “το Ηνωμένο Βασίλειο δεν υποστήριξε το διάβημα της ΕΕ στα Ηνωμένα Έθνη διότι ήταν μία ασυνήθιστη διαδικασία με κίνδυνο πρόκλησης εντάσεων και διατάραξης της εξυπηρέτησης των συνομιλιών λύσης από τα Ηνωμένα Έθνη”.
Ο εκπρόσωπος του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών στο Λονδίνο πρόσθεσε πως το Ηνωμένο Βασίλειο “θέλει να μειώσει τις εντάσεις και να ενθαρρύνει τις πλευρές να συνεχίσουν τις συνομιλίες για λύση”.
Σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ, ο εκπρόσωπος επανέλαβε πως το Λονδίνο “αναγνωρίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου να αξιοποιήσει τα ορυκτά αποθέματα στην ΑΟΖ της και παραμένει θέση μας ότι τέτοιοι πόροι θα πρέπει να αξιοποιηθούν προς όφελος όλων των κοινοτήτων στην Κύπρο”.
Η δήλωση προσθέτει: “Λυπούμαστε που η ανακοίνωση της Τουρκίας για ερευνητικές δραστηριότητες στην ανατολική Μεσόγειο έχει προκαλέσει εντάσεις και καλούμε όλες τις πλευρές να αποφεύγουν εμπρηστικές ενέργειες ή δηλώσεις.
“Το περιστατικό υπογραμμίζει τη σημασία μιας συνολικής λύσης. Ελπίζουμε επομένως ότι οι συνομιλίες για λύση θα μπορέσουν να συνεχιστούν το συντομότερο δυνατό. Το Ηνωμένο Βασίλειο υποστηρίζει σθεναρά τις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών να διευκολύνουν μία διαρκή λύση”.
Πρώτον, όλη αυτή η βρετανική βρομιά είναι απαράδεκτη, γιατί η Τουρκία δεν έχει καμιά δουλειά να κάνει έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ. Και η αξιοποίηση των κοιτασμάτων προς όφελος όλων των κοινοτήτων στην Κύπρο είναι ευθύνη της κυπριακής κυβέρνησης, όχι της Τουρκίας η οποία δεν αποτελεί κάποια κοινότητα στην Κύπρο αλλά δύναμη κατοχής.
Ωστόσο, οι Βρετανοί παίζουν βρόμικα διότι θέλουν οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο να αναγνωριστούν ότι έχουν ΑΟΖ, δηλαδή, οι Βρετανοί θέλουν και αυτοί μερίδιο από τα κοιτάσματα της Κύπρου. Και έτσι, από εκεί που δεν το περίμενε ο σουλτάνος της Άγκυρας, βρήκε συμμάχους στους Βρετανούς, τους εγκληματικούς αποικιοκράτες που εξαιτίας των συνόρων που χάραξαν σε Μέση Ανατολή και Μεσοποταμία σήμερα καίγεται όλη η περιοχή.
Στον χάρτη που ακολουθεί βλέπετε (στον μικρό) με κόκκινο χρώμα τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο και στον μεγάλο τις διεκδικήσεις των Βρετανών:
Σε σχετικό άρθρο του παλαιότερα, ο Έλληνας καθηγητής ειδικός στη γεωπολιτική, Νίκος Λυγερός, έχει γράψει για τις βρετανικές διεκδικήσεις στην ΑΟΖ:
Η ΑΟΖ της Κύπρου δεν έχει μόνο και μόνο οικονομικές επιπτώσεις.
Μπορεί να μην είναι άμεσα κατανοητό λόγω του ορισμού της ΑΟΖ, όμως οι στρατηγικές επιπτώσεις υπάρχουν.
Ένα απλό παράδειγμα είναι οι αγγλικές βάσεις τις οποίες παρουσιάζουν πειστικά και επίμονα ως κυρίαρχες.
Ενώ στην πραγματικότητα ο θεσμός που καθορίζει τις βάσεις είναι απλώς μια κρατική ενοικίαση, ανεξαρτήτως αν η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ζήτησε ποτέ το ανάλογο χρηματικό ποσό από το Ηνωμένο Βασίλειο και δίνει πάντα άδεια για στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή Ακάμα.
Ας εξετάσουμε λοιπόν τη δράση της ΑΟΖ πάνω σε αυτό το πλαίσιο. Οι διακρατικές συμφωνίες με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ το 2003, το 2007 και το 2010 έχουν δημιουργήσει μια συνεχόμενη διαχωριστική γραμμή στην νότια ΑΟΖ της Κύπρου, δηλαδή στη μοναδική που έχουν πρόσβαση οι αγγλικές βάσεις.
Αν τις μελετήσουμε λεπτομερέστερα θα αντιληφθούμε υπολογίζοντας τις γενικευμένες κυψέλες των διαγραμμάτων Voronoi, ότι η βάση της Δεκέλειας είναι εγκλωβισμένη ως προς την ΑΟΖ της, διότι οι καθαρά κυπριακές περιοχές, ακόμα και με τα λεγόμενα του αγγλικού φορέα, την κλείνουν, ενώ η βάση του Ακρωτηρίου μέσω της ΑΟΖ της θα αγγίζει και τις 3 ΑΟΖ της Αιγύπτου, του Λίβανου και του Ισραήλ.
Με άλλα λόγια, η πρώτη βάση είναι εκτός πλαισίου και δεν την αφορούν τα επόμενα επιχειρήματα.
Η δεύτερη βάση όμως λόγω των διακρατικών συμφωνιών της Κύπρου έχει όχι μόνο απορριφθεί, όπως το δείχνει ο χάρτης των διαγραμμάτων, αλλά η ΑΟΖ αποδεικνύει de facto και de jure ότι αυτή η βάση δεν έχει ούτε περιορισμένη ΑΟΖ, ενώ είναι κατοικημένη.
Κατά συνέπεια, η έννοια της ΑΟΖ αποδεικνύει ότι η βάση αυτή δεν είναι κυρίαρχη κι όπως οι δύο βάσεις έχουν το ίδιο καθεστώς αυτή η έλλειψη ιδιότητας μεταβιβάζεται και στην άλλη.
Συνοπτικά λοιπόν οι αγγλικές βάσεις δεν είναι κυρίαρχες. Αυτή η μη συμβατική απόδειξη, αφού χρησιμοποιούμε το Δίκαιο της Θάλασσας για να εξετάσουμε την ξηρά, βέβαια με την προϋπόθεση ότι η τελευταία έχει πρόσβαση στη θάλασσα είναι αποτελεσματική λόγω της δυναμικής της ΑΟΖ.
Έτσι η ΑΟΖ λύνει έναν προβληματισμό που συνεχίζει να επηρεάζει τον κυπριακό λαό λόγω της αδράνειας. Ενώ κάθε γεώτρηση αποδεικνύει ότι οι αγγλικές βάσεις δεν έχουν πια ρόλο στη διαμόρφωση του πλαισίου της ΑΟΖ. Τώρα πλέον δεν είναι ανάγκη να ακούμε τα λεγόμενα του καθενός, αρκεί να κοιτάζουμε τον χάρτη της περιοχής μέσω της τοποστρατηγικής.