Σε παράκρουση οι Τούρκοι, μετά τις ήττες που έχουν υποστεί από το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) στα περίχωρα της Αλ Μπαμπ στη βόρεια Συρία, απαίτησαν την αεροπορική υποστήριξη του Διεθνούς Συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ στις μάχες που διεξάγουν ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος.
Και είναι να απορεί κανείς. Η Τουρκία έχει 668 πολεμικά αεροπλάνα από τα οποία τα 240 είναι F-16. Δεν της φτάνουν για να βομβαρδίσει και να νικήσει μόνη της το Ισλαμικό Κράτος στην Αλ Μπαμπ;
Ή μήπως η Τουρκία προσπαθεί να εμπλέξει στην αποτυχημένη εκστρατεία της τον Διεθνή Συνασπισμό, όταν ο Διεθνής Συνασπισμός έχει ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι δεν υποστηρίζει την τουρκική επίθεση στην Αλ Μπαμπ.
Ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, δήλωσε τη Δευτέρα ότι “τώρα είναι οι πιο σημαντικές στιγμές στην Αλ Μπαμπ. Για μια ακόμη φορά θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι ο Διεθνής Συνασπισμός θα πρέπει να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο στην Αλ Μπαμπ, όπου οι ένοπλες δυνάμεις μας μάχονται με το Ισλαμικό Κράτος”.
Δεν είναι απολύτως κατανοητό γιατί ο Διεθνής Συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ πρέπει να “υπακούσει” στις εντολές του Ερντογάν, ειδικά όταν ο Διεθνής Συνασπισμός του είπε να μην πάει στην Αλ Μπαμπ κι εάν πήγαινε θα ήταν μόνος του.
Και τέλος πάντων, να το δούμε και λίγο διαφορετικά, ποιος είναι ο Ερντογάν για να διατάζει μέσω του εκπροσώπου του τις ΗΠΑ να πολεμήσουν για λογαριασμό του; Και το υφάκι συνεχίστηκε από τον Καλίν:
“Η μη παροχή εναέριας υποστήριξης από τον Διεθνή Συνασπισμό είναι πράγμα απαράδεκτο. Αλλά θα υπογραμμίσω ότι είμαστε αποφασισμένοι και η επιχείριση θα ολοκληρωθεί με κάθε μέσο, ανεξάρτητα από το τι θα κάνουν οι τρομοκράτες”.
Σαφώς και όλο αυτό το ανάγωγο και δεσποτικό υφάκι των Τούρκων φανερώνει τον πανικό τους, τα αδιέξοδά τους και την παρανοϊκή μεγαλομανία τους.
Το Ισλαμικό Κράτος έχει αιχμαλωτίσει μια σειρά από τουρκικά Λέοπαρντ και έχει καταστρέψει άλλα [δείτε εδώ].
Οι τουρκόφιλοι μισθοφόροι ισλαμιστές, που έχει βάλει ο Ερντογάν “μπροστινούς” να πολεμάνε, στην πρώτη ευκαιρία το βάζουν στα πόδια και ύστερα οι Τούρκοι μαζεύουν πτώματα δικών τους φαντάρων.
Οι φωτογραφίες με τα τουρκικά τανκς που πήραν λάφυρα οι τζιχαντιστές κάνουν τον γύρο του διαδικτύου. Ο εξευτελισμός του τουρκικού στρατού είναι πλήρης.
Ο Καλίν όμως είπε και άλλα. Πράγματα που πρώτη φορά ακούμε.
Ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία έχει συμφωνήσει με τις ΗΠΑ ότι οι μισθοφόροι ισλαμιστές της, αφού απελευθερωθεί η Αλ Μπαμπ από το Ισλαμικό Κράτος, θα συμμετάσχουν στην επιχείριση για την απελευθέρωση της Ράκα, της ντε φάκτο πρωτεύουσας των τζιχαντιστών στη Συρία.
Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Την επιχείριση για την απελευθέρωση της Ράκα, με την ονομασία “Οργή του Ευφράτη”, διεξάγουν οι υπό κουρδική διοίκηση Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) με την υποστήριξη του Διεθνούς Συνασπισμού.
Οι SDF έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να πολεμήσουν για τη Ράκα εάν εμπλακεί η Τουρκία ή οι μισθοφόροι της στην επιχείριση.
Επίσης, στο μέτωπο στο βόρειο Χαλέπι οι μισθοφόροι των Τούρκων επιτίθενται συνεχώς στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) και ο ο Ερντογάν μόλις προχθές διακήρυξε ότι μετά την Αλ Μπαμπ θα επιτεθεί στη γειτονική της πόλη Μανμπίτζ που κατέχουν οι SDF.
Πώς λοιπόν οι Τούρκοι και οι σύμμαχοί τους ισλαμιστές θα ξεκινήσουν για τη Ράκα με τους Κούρδους ανάμεσα; Κι εάν συμφώνησαν κάτι τέτοιο κρυφά με τους Αμερικανούς, αυτό το έκαναν με την παλιά κυβέρνηση που φεύγει σε λιγότερο από μήνα.
Δίχως να μπορεί εύκολα κανείς να διακρίνει που βρίσκεται η αλήθεια από το ψέμα, κρίνοντας όμως τους Τούρκους εκ προοιμίου ως γνωστούς προβοκάτορες και ψεύτες, το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Ερντογάν όσο πιο βαθιά εμπλέκεται στη Συρία τόσο πιο βαθιά σκάβει και τον λάκκο του.
Μπορεί ο σουλτάνος της Άγκυρας να νομίζει ότι επιτιθέμενος προλαβαίνει τις ειλημμένες αποφάσεις για διαμελισμό της χώρας του, αλλά στην πραγματικότητα τις επισπεύδει, όταν μάλιστα κάνει παγκόσμια επίδειξη της ανικανότητας του στρατού του στα μέτωπα της Συρίας.
Γιατί εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι τις ήττες και τις αποτυχίες τις υφίστανται οι “ειδικές δυνάμεις” των Τούρκων, επαγγελματικός και υποτίθεται ελίτ στρατός, όχι κληρωτοί. Φανταστείτε δηλαδή το υπόλοιπο, όχι η “ελίτ”, σε τι χάλια βρίσκεται.