Η Δευτέρα Παρουσία στο Ισλάμ και ο μονόφθαλμος Αντίχριστος

Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν στη Δευτέρα Παρουσία όπου ο καθένας θα δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του.

Το Κοράνι βρίθει με τις αναφορές στη Δευτέρα Παρουσία, την θεωρεί ως το τελευταίο στάδιο όλων των ζωντανών όντων.

Αυτές οι αμέτρητες αναφορές έχουν έναν πολύ σημαντικό σκοπό: την ενθάρρυνση των πιστών ώστε να πράττουν, από μόνοι τους, σωστά και να απομακρύνονται από τις κακές συμπεριφορές, με άλλα λόγια να ασκούν αυτοέλεγχο στις πράξεις τους.

Κι επειδή ο άνθρωπος, από την φύση του, αγαπά να αποκτήσει τα αγαθά του κόσμου, και ξεχνάει συχνά εκείνη την ημέρα που θα δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του, ήταν χρήσιμο και απαραίτητο το Κοράνι να αναφέρεται συχνά στην Δευτέρα Παρουσία, ώστε να υπενθυμίσει στους ανθρώπους για εκείνη την ημέρα, και να ξυπνήσει την συνείδησή τους.

Ο Αλλάχ, δεν υπάρχει Θεός παρά μόνο Αυτός, θα σας συναθροίσει για την αναμφίβολη ημέρα της ανάστασης (22)

Το Κοράνι απαντάει σε όσους αρνούνται την Δευτέρα Παρουσία, υποστηρίζοντας ότι είναι κάτι αόρατο, και επομένως δεν είναι σίγουρο.

Πες: ο Αλλάχ σας δίνει ζωή, ύστερα σας πεθαίνει, κι ύστερα σας συναθροίζει για την ημέρα της κρίσης, για την οποία δεν υπάρχει καμία αμφιβολία (23)

…και μας έδωσε -ο άπιστος- ένα παράδειγμα, για την δημιουργία, ξεχνώντας την δημιουργία του, λέγοντας: ποιος μπορεί να ξαναζωντανέψει τα ξερά κόκαλα πες τα ξαναζωντανεύει εκείνος που τα έπλασε την πρώτη φορά, που είναι γνώστης για το κάθε δημιούργημα είναι ο ίδιος που έχει δημιουργήσει για σας από τα πράσινα ζωντανά δέντρα φωτιά, που εσείς ανάβετε μα δεν μπορεί αυτός που δημιούργησε τους ουρανούς και την γη να δημιουργήσει κι άλλα παρόμοια με αυτά; Σίγουρα ναι, αφού είναι ο μεγαλύτερος δημιουργός και γνώστης μόλις μια διαταγή του εάν θελήσει κάτι: ας γίνεις, κι αυτό φτάνει για γίνει πραγματικότητα (24)

Το Κοράνι με πολλά επιχειρήματα αποδεικνύει την ύπαρξη της Δευτέρας παρουσίας, μιλώντας για απτά πράγματα για όλους: φύση, αστέρια, θάλασσα, ανθρώπινο σώμα, ανθρώπινες συμπεριφορές.

Λεπτομέρειες Δευτέρας Παρουσίας:

Δοκιμασία τάφου, και το ερώτημα των 2 αγγέλων…

Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο κάθε άνθρωπος μετά το θάνατό του, δοκιμάζεται στον τάφο, από 2 αγγέλους, οι οποίοι τον ρωτάνε για το Θεό, την πίστη, το ιερό βιβλίο, και τον προφήτη του.

Ο πιστός απαντάει επιτυχώς σε όλα αυτά τα ερωτήματα, ενώ αυτός που δεν πίστευε απαντάει: “δεν ξέρω…”

Το αν θα απαντήσει κανείς επιτυχώς ή ανεπιτυχώς στα ερωτήματα, δεν εξαρτάται από καμία δεξιότητα ούτε ρητορική δεινότητα, αλλά μόνο από την θεϊκή υποστήριξη, την σωστή πίστη, και τις καλές πράξεις που έπραξε .

Ο Αλλάχ στερεοποίει τους πιστούς, με τον σταθερό λόγο, στην εγκόσμια ζωή και στην Δευτέρα Παρουσία (25)

Η ευημερία και το βάσανο του τάφου…

Όσοι περάσουν επιτυχώς την εξέταση των 2 αγγέλων, περνούν ευχάριστα μέχρι την ανάσταση για την Δευτέρα Παρουσία, ενώ όσοι απαντούν: “δεν ξέρω”, περνούν δύσκολα με πόνους και βάσανα.

Αντίστοιχα, όσοι περνούν ευχάριστα, επιθυμούν να ξεκινήσει η ανάσταση όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί βλέπουν καθημερινά την ύψιστη θέση τους στο παράδεισο. Ενώ οι αποτυχόντες επιθυμούν η ανάσταση να μην γίνει ποτέ, γιατί βλέπουν καθημερινά την κατώτερη θέση στην οποία θα καταλήξουν, στην κόλαση.

Η ευημερία και το βάσανο του τάφου δεν εξαρτώνται βέβαια από το αν θάβεται κανείς ή όχι. Αρκετοί νεκροί μένουν άταφοι και δεν θάβονται ποτέ, άλλοι πέφτουν θύματα θηρίων, ή πολέμου, και δεν βρίσκονται καν οι σωροί τους, σε αυτούς δεν ισχύει ο νόμος εξέταση του τάφου;

Προφανώς ισχύει, γιατί ο νόμος δεν εξαρτάται από την ύπαρξη της σωρού.

Ο Προφήτης έμαθε στους συνοδούς του να παρακαλέσουν τον Αλλάχ να τους σώσει από εκείνη την τρομερή δοκιμασία ζητήστε από τον Αλλάχ να σας σώσει από τα βάσανα του τάφου (26)

Έτσι, οι νεκροί παραμένουν στους τάφους τους μέχρι την ημέρα της κρίσης, όπου ξαναζωντανεύουν και σηκώνονται όλοι για να δουν μπροστά στα μάτια τους τα αποτελέσματα των πράξεων τους.

Ο νεκρός μπορεί ακόμα να τιμωρείται, στο τάφο του, για κάποιες πράξεις όπως συκοφαντία, κακές πράξεις που δεν θεωρούνται σοβαρές.

Ενδείξεις την Δευτέρας Παρουσίας

Αν και η Δευτέρα Παρουσία είναι άγνωστη σαν ημερομηνία, κάποιες ενδείξεις αναφέρονται για τον ερχομό της, μερικές ενδείξεις καλούνται μικρές, ενώ άλλες είναι οι μεγάλες ενδείξεις που ακολουθούνται από τα πρώτα γεγονότα της έσχατης ημέρας.

Μικρές ενδείξεις:

– Η προφητεία του Μουχάμμαντ, είναι προειδοποίηση ότι η έσχατη ημέρα πλησιάζει, αφού είναι η τελευταία προφητεία, που δεν ακολουθείται από καμία άλλη.

Ο Προφήτης λέει σχετικά: η προφητεία μου και η έσχατη μέρα, είναι σαν αυτά, και έδειξε την απόσταση ανάμεσα δυο δάχτυλα του, που σημαίνει ότι έρχεται πολύ σύντομα.

– Άλλες ενδείξεις για την έσχατη ημέρα είναι κάποιες ανώμαλες συνθήκες, π.χ. κακή συμπεριφορά παιδιών προς τους γονείς τους, πολλοί σκοτωμοί, πολλοί σεισμοί, πολλοί ψευδοπροφήτες, πολλή άγνοια και λίγη γνώση, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.

Οι μεγάλες ενδείξεις της Έσχατης Ημέρας:

– Η έξοδος του ηλίου από δύση.

Είναι από τα πρώτα ασυνήθιστα φαινόμενα που προηγούνται της έσχατης μέρας, και από τα πιο φανερά.

Με την εμφάνιση των φανερών ενδείξεων της έσχατης ημέρας, όλοι οι άνθρωποι σπεύδουν να ασπαστούν την πίστη του μονοθεϊσμού και να μετανιώσουν, εκείνη την στιγμή όμως, δεν τους ωφελεί σε τίποτα, γιατί ήδη οι ευκαιρίες για μετάνοια έχουν εξαντληθεί.

…την ημέρα που εμφανιστούν μερικά σημεία του Κυρίου σου, καμία ψυχή δεν ωφελείται, με το να πιστέψει τότε, εάν δεν έχει πιστέψει πιο πριν ή έχει πράξει καλά στην πίστη της (27)

– Η έξοδος του τετράποδου ζώου

Αυτό το τετράποδο βγαίνει σαν συνέχεια με τα υπόλοιπα ασυνήθιστα φαινόμενα που εμφανίζονται τις τελευταίες ημέρες του κόσμου.

Το τετράποδο, ως αφύσικο ζώο, έχει την δυνατότητα να μιλάει, και να αναγνωρίσει την πίστη του καθένα, ώστε να του αποκαλύψει αν είναι πιστός ή άπιστος.

Βέβαια το τετράποδο από μόνο του δεν έχει την ιδιότητα ομιλίας, αλλά χάρη στις δυνατότητες που του χαρίζει ο Θεός, εκτελεί τέτοιες αφύσικες πράξεις.

…κι εάν πέσει το βάσανο πάνω τους- τους άδικους- τους βγάζουμε από την γη ένα ζώο που τους μιλάει, και δηλώνει ότι οι άνθρωποι δεν πίστευαν- με πεποίθηση- στα σημεία μας (28)

– Η εμφάνιση του Αντίχριστου.

Ο Αντίχριστος εμφανίζεται τις τελευταίες ημέρες του κόσμου, είναι από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες που δέχονται οι άνθρωποι τότε.

Πραγματοποιεί ψεύτικα θαύματα προκειμένου να πείσει τον κόσμο ότι είναι θεός και να αλλάξει την πίστη τους.

Τα θαύματα του είναι πράγματι, μια αληθινή δοκιμασία, αφού μπορεί να ζωντανέψει νεκρούς που έχει θανατώσει ο ίδιος, μπορεί να κάνει ποτάμια νερού και φωτιάς να αναβλύζουν, διατάζει τον ουρανό να βρέχει, ή να σταματήσει.

Όσοι τον ακολουθήσουν θα εφημερεύσουν -προσωρινά- κι όσοι τον διαψεύσουν θα περάσουν δύσκολα.

Πολλοί θα τον ακολουθήσουν, οι αληθινοί πιστοί όμως δεν ξεγέλιουνται και δε θα μπορέσει με τίποτα να τους πείσει. Άλλωστε θα είναι μονόφθαλμος και δεν θα μπορεί να θεραπεύσει ούτε τον εαυτό του.

Μετά από κάποιο διάστημα ο Αντίχριστος αρχίζει και χάνει τις δυνάμεις του, και αδυνατεί να κάνει θαύματα.

– Η εμφάνιση του Ιησού

Ο Ιησούς εμφανίζεται πριν το τέλος του κόσμου, ενώ βρίσκεται ακόμα ο Αντίχριστος, φανερώνει τα ψέματα του, τον σκοτώνει, και κυβερνάει τον κόσμο με τον νόμο του Θεού.

Αργότερα ο Ιησούς πεθαίνει και θάβεται.

– Η εμφάνιση φυλών Γιαζούζ και Μαζούζ.

Οι Γιαζούζ και Μαζούζ είναι φυλές που αναφέρονται στο Κοράνι: μέχρι που απελευθερωθούν οι Γιαζούζ και Μαζούζ, και που τρέχουν από κάθε κατεύθυνση σπέρνοντας την καταστροφή (29)

– Η αρχή της Έσχατης Ημέρας

Η αρχή της Έσχατης Ημέρας ξεκινάει με αλλαγή των γνωστών νόμων της φύσης, και με παράξενα φαινόμενα στους πλανήτες και στην φύση.

Έτσι, ο ουρανός υφίσταται ρωγμές, τα αστέρια σκορπίζονται και χάνουν την ισορροπία τους, οι πλανήτες συγκρούονται και χάνουν την τροχιά που ακολουθούσαν, οι φυσικοί νόμοι που δεσπόζουν στη γη ακυρώνονται, τα βουνά γίνονται ασταθή και χάνουν τη βαρύτητα τους.

…κι όταν φυσηχτεί η σάλπιγγα, όλοι όσοι είναι στους ουρανούς και στη γη πεθαίνουν-εκτός από όσους θέλει ο Αλλάχ…ύστερα θα φυσηχτεί για δεύτερη φορά, και να όλοι τους σηκώθηκαν όρθιοι περιμένοντας τις διαταγές μας (30)

Το προηγούμενο εδάφιο μιλάει για δυο γεγονότα ορόσημα στο τέλος του κόσμου, το πρώτο σημειώνεται όταν ο άγγελος Ισραφήλ φυσήξει για πρώτη φορά, τότε όλα τα όντα πεθαίνουν. Ο κόσμος αναμένει μέχρι ο Ισραφήλ να ξαναφυσήξει στη σάλπιγγα για το ξεκίνημα της ανάστασης…

– Η ανάσταση

Η ανάσταση ξεκινά αφού ο Ισραφήλ φυσήξει στη σάλπιγγα για δεύτερη φορά, τότε-με τη θέληση του Θεού- η κάθε ψυχή επιστρέφει στο σώμα που κατοικούσε, το σώμα αποκτά πάλι τη μορφή του και όλοι οι άνθρωποι σηκώνονται από τους τάφους τους.

…είπαν: αλλοίμονο μας, ποιος μας σήκωσε από τους τάφους μας; Αυτά είναι ό,τι έχει δεσμευτεί ο Αλλάχ(31) …και επαληθεύτηκαν οι απόστολοι (32)

Συνάθροιση και λογαριασμός

Συνάθροιση σημαίνει να οδηγηθούν όλοι οι άνθρωποι και τα πνεύματα προς το χώρο όπου θα παραμείνουν μέχρι να δώσει ο καθένας τον λογαριασμό για όσα έχει πράξει στην ζωή του.

Τρομερή ημέρα…

Είναι από τις πιο τρομερές ημέρες που μπορεί να δει και να φανταστεί κανείς, όλοι οδηγούνται γυμνοί, ξυπόλητοι, κι ίσως αναρωτιέται κανείς για το τι μπορεί να γίνει με τόσους ανθρώπους σε τέτοια κατάσταση; Μήπως κοιτάει ο ένας τον άλλον;

Την ίδια ερώτηση έκανε η Αϊσα, γυναίκα του Προφήτη, όταν τον άκουσε να περιγράφει τα όσα πρόκειται να γίνουν εκείνη την ημέρα. Η απάντηση του ήταν: τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από το να κοιτάει ο ένας τον άλλον…

Αναμένοντας το λογαριασμό

Το διάστημα που παραμένουν τα πλάσματα αναμένοντας να δώσουν λογαριασμό για τις πράξεις τους είναι πολύ επίπονο και στενάχωρο. Επομένως ζητούν όλοι να γίνει ο λογαριασμός όσο δύσκολο και να είναι…

Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές οι άνθρωποι ζητούν από τους αποστόλους και τους προφήτες να μεσολαβήσουν στον Αλλάχ ώστε να ξεκινήσει την διαδικασία του λογαριασμού. Ο κάθε απόστολος τους παραπέμπει στον επόμενο, μέχρι να φτάσουν στον Προφήτη Μουχάμμαντ που δέχεται την παράκληση και μεσολαβεί στον Θεό. Η παράκληση γίνεται δεκτή και ξεκινάει η διαδικασία.

Ο λογαριασμός

Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι την Έσχατη Μέρα ο κάθε άνθρωπος θα δώσει λογαριασμό για τις πράξεις του, και θα ανταμειφθεί ή θα τιμωρηθεί αντίστοιχα.

…εκείνη την Ημέρα, ο Αλλάχ τους αποδίδει τον αληθινό τους λογαριασμό, και διαπιστώνουν ότι ο Αλλάχ είναι Η Φανερή Αλήθεια (που έκανε πράξη ότι υποσχόταν) (33)

Ο λογαριασμός δεν αμελεί το παραμικρό που έχει πράξει ο καθένας μας:

… όποιος κάνει καλό – έστω όσο ένα μόριο στο βάρος του- βρίσκει την ανταμοιβή του* κι όποιος κάνει κακό-έστω όσο ένα μόριο στο βάρος του- θα βρει την τιμωρία του (34)

Στο Θεϊκό λόγο(35) που αναφέρεται στο βιβλίο του Μούσλιμ, ο Αλλάχ δίνει εξήγηση σε όσα πρόκειται να γίνουν εκείνη την Ημέρα:

Ω!! δούλοι μου!! Δεν υπολογίζω παρά μόνο τις πράξεις σας, και ύστερα τις αποδίδω σε σας…έτσι, όποιος βρει καλό αποτέλεσμα ας δοξάζει τον Αλλάχ. Και όποιος βρει κάτι άλλο, ας μην επιπλήττει παρά μόνο τον εαυτό του

Για τα παραπάνω το Ισλάμ επιμένει να κάνει ο καθένας μας τις καλύτερες πράξεις, αφού μόνο σ’ αυτήν τη ζωή μετρούν οι πράξεις.

Παρά τους πολύ μεγάλους αριθμούς ανθρώπων που μαζεύονται εκείνη την Ημέρα, ο καθένας δίνει λογαριασμό στον Αλλάχ ξεχωριστά, όπου του παρέχει την πιο δίκαιη δίκη.

Ο κάθε άνθρωπος λαμβάνει τις σελίδες όπου σημειώνονται οι πράξεις του, τις διαβάζει και μιλάει στον Θεό χωρίς μεσολάβηση τρίτων.

…εκείνη την Ημέρα, θα εκτεθείτε- στον Θεό- και καμία πράξη σας δεν θα μείνει κρυφή (36)

Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πιστοί αναγνωρίζουν τα λάθη και τις αμαρτίες τους, ενώ οι άπιστοι διαψεύδουν ακόμα και τον ίδιο τον Θεό για την κάθε λεπτομέρεια, προκειμένου να γλυτώσουν από την κόλαση.

Μερικοί άνθρωποι, χάρη στις καλές τους πράξεις, θα έχουν επιεική μεταχείριση, οι αμαρτίες τους δεν προβάλλονται μπροστά στους συνανθρώπους τους, αλλά συγχωρούνται και οδηγούνται στο παράδεισο.

Μερικοί αμαρτωλοί, λόγω απογοήτευσης, δεν πείθονται ότι έπραξαν τις αμαρτίες που καταγράφονται στις σελίδες τους, και συνεχίζουν να φιλονικούν με τον Θεό.

Αν και ο Αλλάχ ξέρει τα πάντα, και ξέρει πως είναι ένοχοι, δεν καταδικάζει κανέναν πριν αναγνωρίσει ο ίδιος τις αμαρτίες του. Πως; Ο Αλλάχ με τις απεριόριστες δυνατότητες του σωπαίνει την γλώσσα του αμαρτωλού, και δίνει στα διάφορα όργανά του την δυνατότητα να ομιλούν ξεκάθαρα, και να ομιλήσει το κάθε όργανο τις αμαρτίες που έπραξε.

Έτσι, το πόδι αναγνωρίζει πόσες φορές περπάτησε για παράνομη πράξη, το χέρι αναγνωρίζει πόσες φορές έκλεψε, ή πείραξε κάποιον άδικα, μέχρι που αναγνωρίζουν και τα μάτια, τα αυτιά, το δέρμα.

…μέχρις ότου (οι άπιστοι) φτάσουν σε αυτήν (την Κόλαση), μαρτυράνε η ακοή, η όραση, και το δέρμα τους για όλα όσα έχουν πράξει (37)

Οι μάρτυρες δεν είναι μόνο τα όργανα του ανθρώπου, μέχρι και τα διάφορα μέρη όπου οι παράνομες πράξεις έλαβαν χώρα γίνονται μάρτυρες για όσα είδαν και έζησαν…

…εκείνη την Ημέρα,(την Έσχατη Ημέρα) η γη διηγείται τα νέα(τις μαρτυρίες) της (38)

Η Όαση

Ο μουσουλμάνος πιστεύει ότι ο Προφήτης Μουχάμμαντ και οι πιστοί του θα έχουν το προνόμιο να πίνουν από μια μεγάλη όαση, εφόσον γίνει ο λογαριασμός και η ανάγνωση των ατομικών φυλλαδίων.

Από την όαση διώκονται ο άπιστοι και όσοι διέπραξαν σοβαρά αμαρτήματα.

Η όαση είναι μεγάλων διαστάσεων, πηγάζει από κάποια πηγή στον παράδεισο, το νερό της είναι λευκό, αρωματικό, κρύο, όποιος το πιει μια φορά δεν θα ξαναδιψάσει ποτέ.

Η Ζυγαριά

Οι πράξεις των ανθρώπων μετατρέπονται σε σώματα με όγκο και ζυγίζονται κανονικά, ώστε να επιτευχθεί η τέλεια δικαιοσύνη.

Αυτό γίνεται καθώς τελειώσει ο λογαριασμός, γεγονός που σημαίνει ότι γίνεται μόνο για να υπολογιστεί η αξία των πράξεων και όχι για λογαριασμό.
Από το ζύγισμα εξαιρούνται Προφήτες, άγγελοι και κάποιες κατηγορίες ανθρώπων.

Το μονοπάτι

Μετά τον λογαριασμό και το ζύγισμα των πράξεων, όλοι οι άνθρωποι, άγγελοι, χωρίς εξαίρεση, διαβαίνουν το μονοπάτι που κρέμεται πάνω από την κόλαση.

Η επιτυχία του καθένα στην διάβαση εξαρτάται από τις πράξεις του στην εγκόσμια ζωή, όποιος ήταν ενάρετος περνάει εύκολα, κι όποιος δεν έχει αρκετές καλές πράξεις βρίσκει ανάλογες δυσκολίες, ενώ κάποιοι με λίγες χρήσιμες πράξεις, ταλαιπωρούνται, πέφτουν, στραβοπατούν, και καίγονται από τις φλόγες της φωτιάς.

Όσοι δεν πίστευαν στον Θεό στην εγκόσμια ζωή ή δεν συγκαταλέγεται στις πράξεις τους καμία σωστή πράξη, πέφτουν στην κόλαση.

Όταν περάσουν όλοι οι πιστοί, μνημονεύουν τον Θεό και τον ευχαριστούν που τους έσωσε από την κόλαση.

Πριν περάσουν στο τελευταίο στάδιο και εισέλθουν στο παράδεισο, οι πιστοί σταματούν σε μια γέφυρα, εκεί ξεκαθαρίζουν ό,τι διαφορές είχαν μεταξύ τους, συγχωρούν ο ένας τον άλλον, ώστε όταν εισέλθουν στο παράδεισο να είναι τελείως αγνοί, καθαροί και να μη φέρουν τα παραμικρό μίσος ή άλλο μειονεκτικό πάθημα.

Τότε είναι έτοιμοι να εισέλθουν στον παράδεισο.

Κόλαση και παράδεισος

Ο μουσουλμάνος πιστεύει στην ύπαρξη της κόλασης και του παραδείσου, που είναι μέσα τιμωρίας και ανταμοιβής των ανθρώπων ανάλογα με τις πράξεις τους.

Οι απολαύσεις του παραδείσου είναι απεριόριστες, ενώ τα βάσανα της κόλασης είναι ανυπόφορα.

Στο Θεϊκό λόγο που περιγράφει τον παράδεισο λέει ο Αλλάχ:

…ετοίμασα στους ενάρετους μου πιστούς ό,τι δεν έχει δει μάτι, δεν έχει ακούσει αυτί, ούτε έχει περάσει από ανθρώπινο νου…

Όταν οι δύο ομάδες εισέλθουν στη κόλαση και στο παράδεισο αντίστοιχα, συνομιλούν μεταξύ τους, η κάθε ομάδα εκφράζει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, οι κάτοικοι του παραδείσου μιλούν για την ευτυχία τους, ενώ οι κάτοικοι της κόλασης εκφράζουν την μετάνοια τους για το απαίσιο τέλος που αντιμετώπισαν.

Εκεί ακούγεται μια φωνή μεταξύ των δυο ομάδων, που τους ανακοινώνει μια σημαντική πληροφορία: από εδώ και πέρα δεν πεθαίνει κανείς πια, γιατί επικρατεί η αιωνιότητα.
Τότε οι πιστοί νιώθουν μεγάλη ευτυχία, ενώ οι άπιστοι νιώθουν χαμένοι.

Πηγή: islam.gr