Την Παρασκευή στην εφημερίδα Yenicag δημοσιεύθηκε άρθρο που υπογράφει ο Αχμέτ Τακάν, στο οποίο προειδοποιεί την τουρκική γνώμη για την “ελληνική απειλή” μπροστά στην οποία βρίσκεται η Τουρκία και η οποία είναι τόσο σοβαρή, όσο η απόφαση των ΗΠΑ να παράσχουν βαρύ οπλισμό στις κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) στη Συρία.
«[…] Σαν να μην έφταναν τα 18 νησιά και η 1 βραχονησίδα που έχει καταλάβει η Ελλάδα στο Αιγαίο, αποκαλύφθηκε ότι η Ελλάδα, η οποία αναβιώνει τα σχέδιά της για κατάκτηση της Ανατολίας, έχει ονομάσει μία στρατιωτική μονάδα “Σμύρνη” και μία άλλη “Πόντος”, γράφει ο Τακάν και συνεχίζει:
«Η μεραρχία πεζικού, στην οποία η θρασεία Ελλάδα, που κάνει φανερές τις προθέσεις και τους στόχους της, έχει δώσει το όνομα “Σμύρνη” βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Θεσσαλονίκης στην περιοχή της Βέροιας, και η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία “Πόντος” βρίσκεται στα βόρεια της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή του Κιλκίς.
»Γίνεται κατανοητό, ότι με το να δοθούν στις ελληνικές μονάδες τα ονόματα “Σμύρνη” και “Πόντος”, πραγματοποιείται η ξεκάθαρη περιγραφή του στόχου.
»Ο Έλληνας Αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής επισκέφτηκε στις 26 Απριλίου την Μεραρχία Πεζικού “Σμύρνη” και την Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία “Πόντος”.
»Αφού ανύψωσε το ηθικό των στρατιωτών ανήρτησε φωτογραφίες και κείμενα από την επίσκεψη στην ιστοσελίδα του ΓΕΣ διακηρύσσοντάς το σε όλον τον κόσμο. Και οι δικοί μας παρακολουθούσαν όπως πάντα!…
Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείο Άμυνας Ουμίτ Γιαλίμ, γνωστός γραφικός που υποκινεί το θέμα με τα υποτιθέμενα 18 “τουρκικά νησιά” που κατέλαβε η Ελλάδα στο Αιγαίο, δηλώνει στο ίδιο άρθρο:
«Στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουμε Μεραρχία με το όνομα “Αθήνα” ή Ταξιαρχία με το όνομα “Θεσσαλονίκη”.
»Γιατί ο Ερντογάν και η κυβέρνηση του ΑΚΡ παραμένουν σιωπηλοί και δεν αντιδρούν στις πρακτικές της Ελλάδας;
»Την περίοδο του Ερντογάν και της κυβέρνησης ΑΚΡ παραχωρήθηκαν στον Ελληνικό στρατό 18 τουρκικά νησιά και 1 τουρκική βραχονησίδα.
»Είναι μήπως και η Σμύρνη και η Μαύρη Θάλασσα ανάμεσα στα εδάφη της πατρίδας μας που θα παραχωρηθούν;», διερωτάται ο Ουμίτ Γιαλίμ.