Ενώ η ΕΕ εκφράζει μέσω του Επιτρόπου της για το προσφυγικό Δημήτρη Αβραμόπουλου ικανοποίηση που η Ελλάδα έστω και σταδιακά εφαρμόζει τη συμφωνία του Δουβλίνου για παροχή ασύλου, που οι μετεγκαταστάσεις προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία προς τις χώρες της ΕΕ σταδιακά αυξάνονται, που οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα του Σέγκεν παραμένουν περιορισμένοι και, τέλος, που η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία σε γενικές γραμμές εφαρμόζεται, οι εντάσεις στα Ελληνικά νησιά κι όχι μόνο συνεχίζονται με αυξητικούς ρυθμούς.
Τελευταίο κρούσμα η πορεία διαμαρτυρίας το βράδυ της Τετάρτης στην Χίο, όπου κάτοικοι του νησιού, εναντιώθηκαν στην παραμονή των προσφύγων στο νησί τους.
Οι διαμαρτυρίες των τοπικών κοινωνιών δεν εκφράζονται μόνο με πορείες, αλλά και με αντιρρήσεις στην ενσωμάτωση στην δημόσια εκπαίδευση των παιδιών προσφύγων που διαμένουν στην Ελλάδα.
Πάνω από 60000 πρόσφυγες είναι εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, με τα νησιά να «φιλοξενούν» κοντά στο 1/3 κάνοντας ασφυκτικές τις συνθήκες διαβίωσης τόσο των προσφύγων όσο και των τοπικών κοινωνιών.
Σύμφωνα με την συμφωνία που υπογράφτηκε τον Μάρτιο ανάμεσα στην ΕΕ και την Τουρκία, η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να μεταφέρει πρόσφυγες νέους από τα νησιά στην ενδοχώρα.
Αν συμβεί αυτό, τότε η συμφωνία καταρρέει. Αυτό το ζήτημα τέθηκε εξάλλου και στην συνάντηση Τσίπρα Ερντογάν, στην οποία υπήρξε συμφωνία.
Στην ίδια συνάντηση ο Τούρκος Πρόεδρος, έθεσε τον προβληματισμό του για την στάση της ΕΕ στην συμφωνία, δηλώνοντας ότι φοβάται πως σε πολλές από τις ευρωπαϊκές χώρες δεν υπάρχει διάθεση για συνέχιση της συμφωνίας.
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το IBNA, o Ταγίπ Ερντογάν, θεωρεί ότι οι Ευρωπαίοι θα προσπαθήσουν να ακυρώσουν την συμφωνία ρίχνοντας το βάρος του φταιξίματος στην Ελλάδα ή στην Τουρκία. Κάτι που αναμφίβολα θα φέρει σε δυσχερή θέση Ελλάδα και Τουρκία.
Οι δυο χώρες, θέλουν να συνεχιστεί η συμφωνία που υπογράφτηκε τον Μάρτη στις Βρυξέλλες.
Παρόλο που η Τουρκία δοκιμάστηκε από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, οι προσφυγικές ροές παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με τις ροές των ιδίων μηνών του 2015.
Αυτό όμως που φοβίζει την Ελληνική κυβέρνηση, είναι η ένταση που μεγαλώνει μέσα στα κέντρα φιλοξενίας αλλά και στις τοπικές κοινωνίες.
Οι κακές συνθήκες διαβίωσης στους οικισμούς τον προσφύγων, η μεγάλη διάρκεια παραμονής και η έλλειψη ελπίδας για το κοντινό μέλλον τους, προκαλεί ένταση και φοβίζουν την κυβέρνηση μεμονωμένες πράξεις βίας, που θα κάνουν ανεξέλεγκτη την κατάσταση στα κέντρα φιλοξενίας.
Ενδεχόμενες πράξεις βίας με αποτέλεσμα τον θάνατο προσφύγων και πολύ περισσότερο Ελλήνων ή Ευρωπαίων εργαζομένων ή μη στις περιοχές όπου βρίσκονται οι πρόσφυγες, θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου δημιουργώντας χαοτικές συνθήκες, που δύσκολα μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Όπως είναι φυσικό, προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να υπάρξει αποσυμφόρηση των νησιών, να αναβαθμιστούν οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, να ενταθούν οι προσπάθειες επανεγκατάστασης και επιστροφής των προσφύγων και να συμμετάσχει η ΕΕ στις υποχρεώσεις της, κάτι που δεν έχει κάνει μέχρι τώρα.