Και ξαφνικά, από την έκρηξη του πολιτικού ηφαιστείου της τελευταίας περιόδου εμφανίζεται ένα κομμάτι… λάβας που παρουσιάζεται στη δημόσια σφαίρα ως κάτι νέο, αλλά στην πραγματικότητα έρχεται από το χρονοντούλαπο της πολιτικής ιστορίας του τόπου: Βασίλης Λεβέντης ή αλλιώς Ενωση Κεντρώων.
Ενας ξεχασμένος πολιτικός, που ανα-γεννήθηκε και μεγάλωσε ουσιαστικά μέσα στην ιδιωτική τηλεόραση στην πιο trash εκδοχή της, εμφανίζεται σήμερα ως ο υπεύθυνος αρχηγός ενός προσωποπαγούς κόμματος, που επαινείται από τα μέσα για το ήθος του, την εντιμότητά του, το πολιτικό του ένστικτο και για τις υποτιθέμενες προφητείες του.
Το θριαμβευτικό αποτέλεσμα των εκλογών του προηγούμενου Ιανουαρίου, στις οποίες συγκέντρωσε 110.000 ψήφους (1,79%), φαίνεται πως ήταν μόνο η αρχή.
Βάσει όλων των τελευταίων δημοσκοπήσεων, η Ενωση Κεντρώων έχει βάσιμους λόγους να αισιοδοξεί για την είσοδό της στο κοινοβούλιο, την ίδια ώρα που ο αριθμός των νέων εγγραφών στο κόμμα διαφημίζεται πως άγγιξε το 1.000%, ενώ στο πολιτικό γραφείο του προέδρου καταφτάνουν διάφοροι πρώην πολιτευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, επιχειρηματίες και απλοί πολίτες, που ελπίζουν να μπουν στα ψηφοδέλτια του κόμματος.
Τηλεοπτικό προϊόν
Ανατρέχουμε στην ιστορία του Βασίλη Λεβέντη και αναρωτιόμαστε τι έχει αλλάξει και πώς μια μάλλον περιθωριακή φιγούρα που κραύγαζε για τους καναλάρχες, μετατράπηκε μέσα στο τελευταίο οκτάμηνο στον νέο ευνοημένο των media.
Αποτελεί άραγε ο Βασίλης Λεβέντης ένα ακόμα τηλεοπτικό προϊόν που θα καταναλωθεί με όρους θεάματος, συνιστά σύμπτωμα παρακμής και αποπολιτικοποίησης ή θα γίνει ένας ακόμα χρήσιμος παίκτης στο κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο;
Πώς γίνεται κόμματα, όπως το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου ή ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη να αδυνατούν, σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται, να κατέβουν στις εκλογές λόγω οικονομικών δυσκολιών και ο 64χρονος πια λεβέντης Βασίλης να τα καταφέρνει;
Πάντως, το τελευταίο διάστημα αρκετοί ένοικοι των εφοπλιστικών γραφείων στην Ακτή Μιαούλη στον Πειραιά, μεγαλοδικηγόροι και πολιτικοί μηχανικοί (όπως ο ίδιος) στο κέντρο της Αθήνας διερωτώνται πού εξαφανίστηκε ο Β. Λεβέντης. Αυτός που συχνά χτυπούσε την πόρτα των γραφείων τους, ζητούσε οικονομική ενίσχυση, κάνοντας και κήρυγμα περί… διαπλοκής.
Από το παλιό ΠΑΣΟΚ
Με την ενεργό πολιτική ασχολείται για πρώτη φορά το 1974 ως ιδρυτικό μέλος και έπειτα υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Λίγο νωρίτερα, φοιτητής του Πολυτεχνείου ακόμα, είχε βγάλει και έναν δίσκο 45 στροφών, στον οποίο ερμήνευε δύο τραγούδια («Τα παιδιά του Πειραιά» και «Αχόρταγη Αλέκα»).
Μετά το 1981 εκδηλώνει έντονες διαφωνίες, καθώς θεωρούσε ότι το κόμμα -μετά τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης- σταδιακά απομακρυνόταν από τις αρχές του.
Το 1982 θέτει υποψηφιότητα για δήμαρχος του Πειραιά. Το 1984 ιδρύει -όπως ακόμα λέει υπερήφανα- το πρώτο οικολογικό κόμμα στην Ελλάδα, ενώ ο συνδυασμός που δημιούργησε με τον τίτλο «Ελεύθεροι» συμμετείχε στις ευρωεκλογές της ίδιας χρονιάς, αποσπώντας 8.816 ψήφους και ποσοστό 0,15%.
Φεύγει οριστικά από το ΠΑΣΟΚ το 1985, διότι θεωρεί προδοτική την εισχώρηση του κόμματος στις αρχές της ελεύθερης οικονομίας!
Το 1986 θέτει υποψηφιότητα για δήμαρχος Αθηναίων, λαμβάνοντας 2.352 ψήφους και ποσοστό 0,57%.
Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 1989 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε τότε τοποθετήσει στο έμβλημα του κόμματος, δίπλα από τον πυρσό, ένα ουράνιο τόξο, το οποίο ο Λεβέντης θεωρούσε δικό του έμβλημα.
Υστερα από έντονες διαμαρτυρίες, κατεβαίνει υποψήφιος με τη Ν.Δ. στη Β’ Αθηνών. Κατατάχθηκε 29ος από τους 31…
Το 1990 ιδρύει τον τηλεοπτικό σταθμό Κανάλι 67, που μετονομάστηκε σε Κανάλι 40.
Το 1992 ιδρύει την Ενωση Κεντρώων, ώστε να θυμίζει την Ενωση Κέντρου και τον Γεώργιο Παπανδρέου.
Ιστορία γράφουν τη δεκαετία του ‘90 οι περιβόητες οργισμένες ατάκες-κατάρες του («να πάθουν καρκίνο ο Μητσοτάκης και ο Ανδρέας»), οι φάρσες που δεχόταν, όπως και η απόπειρα γελοιοποίησής του από τον δημοσιογράφο και μετέπειτα υπουργό Πάνο Παναγιωτόπουλο.
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, στενός συνεργάτης του Λεβέντη και πρόεδρος της Νεολαίας του κόμματος είναι ο γνωστός… δημοσιογράφος και πλέον υποψήφιος με τη Χρυσή Αυγή, Αρης Σπίνος, από τους αγιογράφους της εγκληματικής συμμορίας.
Ο Βασίλης Λεβέντης πουλάει το κανάλι στα τέλη του 2000 στον Γιώργο Κουρή.
Ο σταθμός μετονομάζεται Extra Channel και αργότερα Extra Channel 3.
Ο ίδιος διατηρεί το 20% των μετοχών του καναλιού και μια τρίωρη εβδομαδιαία εκπομπή.
Αργότερα, σε μια αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, χάνει μεγάλο μέρος των μετοχών του, αλλά κρατάει την εκπομπή του.
Σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, όπου έλαβε μέρος, δεν ξεπέρασε ποτέ το 0,7%. Τον Ιανουάριο όμως του 2015 φτάνει στο 1,79% με 110.826 πολίτες να τον ψηφίζουν. Πώς τα κατάφερε; Στη Θεσσαλονίκη, όπου ξεπερνά ακόμα και το ΠΑΣΟΚ, είναι γνωστό πως στις τελευταίες εκλογές, απογοητευμένοι (από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.) οπαδοί του ΠΑΟΚ και πρώην ψηφοφόροι αυτών των κομμάτων έδωσαν σύρμα για… λεβέντικη ψήφο.
Πολιτικός λόγος και ακροατήριο
Ο πολιτικός του λόγος πλέον, στα 64 του χρόνια, έχει μαλακώσει, το στραβωμένο ύφος έχει δώσει τη θέση του στην εικόνα του στωικού, του σταθερού στις απόψεις του πολιτικού, που περίμενε υπομονετικά τη σειρά του, για να δικαιωθεί.
Μετράμε πρόχειρα πάνω από 30 τηλεοπτικές εμφανίσεις τις τελευταίες 45 μέρες σε κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, όπου θα ονειρευόταν να εμφανιστεί τα προηγούμενα χρόνια, με τον ΣΚΑΪ -και όχι μόνο- να δείχνει μια ιδιαίτερη αγάπη για το πρόσωπό του.
Πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος του αφιερώνει μια ολόκληρη εκπομπή. Λίγο μετά τον εκλογικό του θρίαμβο, ο Νίκος Χατζηνικολάου ζητά δημοσίως συγγνώμη, εκ μέρους του συνόλου του δημοσιογραφικού χώρου, για τον μειωμένο χρόνο παρουσίασης των θέσεών του (27/1/2015, Real fm).
Στις 31 Ιανουαρίου εμφανίζεται στη δημοφιλή εκπομπή τού «φίλου του από τα παλιά» Θέμου Αναστασιάδη στον ΑΝΤ1. Λίγες μέρες αργότερα, του ξεφεύγει στον τηλεοπτικό αέρα πως εισέπραξε τα χρήματα της κρατικής επιχορήγησης, παρότι συστηματικά στο παρελθόν υποστήριζε ότι δεν θα τα πάρει.
Tους μήνες που ακολουθούν ο Λεβέντης καλείται σε τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μέσα πολύ συχνά ως σχολιαστής των πολιτικών εξελίξεων και κυρίως της διαπραγμάτευσης με την τρόικα.
Στις 9 Φεβρουαρίου 2015, μεταξύ άλλων, δηλώνει ανοιχτά πως επιθυμεί από το 2009 οικουμενική κυβέρνηση τεχνοκρατών. Προσθέτει και κάτι ακόμα: «O Σαμαράς πήγε να κάνει πέντε σοβαρά πράγματα, αλλά τον έλεγαν κατοχικό πρωθυπουργό και δεν τον άφησαν. Ο Παπαδήμος θα θριάμβευε, αλλά του έβαλαν πολιτικά πρόσωπα για υπουργούς μέσα και τον εμπόδισαν».
Στις 24 Απριλίου του 2015 εμφανίζεται αρωγός στον αγώνα των εργαζομένων των μεταλλείων, ώστε να μη σταματήσει η επένδυση της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός».
Επισκέπτεται τη Χαλκιδική και δηλώνει ότι είναι ο πρώτος πρόεδρος κόμματος που βρίσκεται και με τη φυσική του παρουσία δίπλα στους εργαζομένους των μεταλλείων, οι οποίοι φυσικά τον ευχαρίστησαν.
Σοβάρεψε…
«Τώρα σου φαίνεται σοβαρός. Πολύ πιο σοβαρός από κάποιους άλλους καλεσμένους που περιφέρονται στα πάνελ σαν μαϊντανοί κι έχουν καταντήσει τη Βουλή τσίρκο. Ζούμε αυτά που προέβλεψε. Ψηφίσαμε ανθρώπους που αποδείχθηκαν γραφικότεροι του Λεβέντη που λοιδορούσαμε» (Λ. Σταμπούλογλου, protagon.gr, 10/6/2015).
«Τα είχατε πει εσείς, κύριε πρόεδρε», του λένε σχεδόν απολογητικά ο ένας μετά τον άλλο οι παρουσιαστές, όταν τον προσκαλούν, σχεδόν πάντα μόνο του, για κάποια συνέντευξη.
Στις 8 Ιουνίου μιλάει επί 11 λεπτά στο κεντρικό δελτίο του Star για την πορεία της διαπραγμάτευσης, καταγγέλλοντας τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.
Λίγες μέρες αργότερα φτάνει στο σημείο να απειλεί (ταυτιζόμενος με πολύ γνωστότερους πολιτικούς, όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος) τον Αλέξη Τσίπρα με ειδικά δικαστήρια σε περίπτωση εξόδου της χώρας από το ευρώ.
Ποιοι τον ψηφίζουν
«Η Ενωση Κεντρώων δεν είναι ένα κλασικό κόμμα με καθορισμένη οργάνωση, δεν έχει μία και καθορισμένη ιδεολογία, είναι ένα πρόσωπο, ο Βασίλης Λεβέντης. Στοχεύει στην απολιτική ψήφο, στον πολιτικό κυνισμό, στους απογοητευμένους από το πολιτικό σύστημα και είναι σαφές πια πως έχει την ανοχή των μέσων. Θεωρώ δεδομένο όμως πως η υποστήριξη που έχει δεν είναι μόνο επικοινωνιακή, αλλά υπάρχουν και άλλες -άγνωστες ακόμα- πηγές χρηματοδότησης», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο καθηγητής Κοινωνικής και Πολιτικής Ανάλυσης του ΕΚΠΑ, πρόεδρος του Τμήματος ΕΜΜΕ, Γιώργος Πλειός.
«Με εξαίρεση το ΚΚΕ, η Ε.Κ. εμφανίζει σήμερα εισροές από όλα τα υπόλοιπα κόμματα. Η ποικιλομορφία είναι ορατή στο ποσοστό μετατόπισης προς Ε.Κ. από ψηφοφόρους του Ιανουαρίου, τόσο της Χ.Α. όσο και του Ποταμιού (5%)», τονίζει ο Γ. Κωνσταντινίδης, επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, προσθέτοντας πως η Ε.Κ. λαμβάνει αξιόλογα ποσοστά, τόσο μεταξύ των υποστηρικτών του «Ναι» όσο και του «Οχι» στο δημοψήφισμα.
Ο Λεβέντης απευθύνεται στον εκτεταμένο όγκο των απογοητευμένων από τα πεπραγμένα των κομμάτων που διαχειρίστηκαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια, αλλά και των λοιπών κοινοβουλευτικών κομμάτων. «Για 40 χρόνια ψήφιζες τους ίδιους, ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ. Μην πιάνεσαι κορόιδο, γίνε Λεβέντης. Στις 20 Σεπτεμβρίου διώχνουμε τους κλέφτες, όλοι μαζί Λεβέντες», ακούγεται σε ένα από τα προεκλογικά σποτ του.
Οι προτάσεις του
Ο Λεβέντης θεωρεί ότι η Ελλάδα πτώχευσε, γιατί δεν έκανε μεταρρυθμίσεις. Εξυμνεί τη Μέρκελ, γιατί κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά υπόσχεται και αυτός ότι με τις δικές του προτάσεις θα ξεφύγουμε σύντομα από τα Μνημόνια.
«Αν πιστεύει ο ελληνικός λαός ότι με το Οχι θα φοβηθεί η Μέρκελ, τότε θα βρεθεί και ο λαός και η κυβέρνηση στα κρύα του λουτρού!», έλεγε πριν από το δημοψήφισμα, βρίζοντας όσους ψηφίζουν «Οχι» και βάζοντας στην ίδια κατηγορία και στην ίδια πρόταση φασίστες και αριστερούς.
Σήμερα κάνει λόγο για απολύσεις 1.500 εργαζομένων στη Βουλή, «που είναι παράνομα διορισμένοι συγγενείς βουλευτών», ζητά να επιστρέψουν οι 12.000 αποσπασμένοι του Δημοσίου και να μπει ανώτατο όριο σύνταξης τα 1.500 ευρώ.
Χρησιμοποιεί συχνά τον όρο κλέφτες, όπως και η Χρυσή Αυγή, χωρίς όμως να έχει ανάλογο ρατσιστικό λόγο σε θέματα μεταναστών.
«Τη σύνταξη τη βουλευτική θα την κόψουμε, θα κόψουμε τα χρήματα των κομμάτων από το κράτος, θα κόψουμε τα χρήματα των ΜΚΟ από το κράτος, αυτές θα παίρνουν λεφτά μόνο από ιδιώτες. Προτείνουμε μείωση των βουλευτών στους 150, θητεία 12 έτη για κάθε βουλευτή. Τα μνημόνια υπερπροστατεύουν το Δημόσιο και ρίχνουν όλα τα βάρη στον ιδιωτικό τομέα», ισχυρίζεται.
«Ο Λεβέντης αντιλαμβάνεται την Πολιτεία περισσότερο ως μια εταιρεία, χρησιμοποιεί ευλογοφανή πολιτικό λόγο, στην ανάλυσή του συναντάμε συχνά τη χρήση ηθικών όρων, ενώ απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά σε κοινωνικό ανταγωνισμό και ταξική ανάλυση. Είναι κάτι ανάμεσα στον Μπέπε Γκρίλο και το Ποτάμι», σχολιάζει ο Γιώργος Πλειός, που τον τοποθετεί στα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Μας θυμίζει πως ένα από τα πρώτα κόμματα-οργανώσεις που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα από την τηλεόραση ήταν ένα άλλο δεξιό κόμμα, ο ΛΑΟΣ…
«Οι αναφορές του Λεβέντη σε απολύσεις αργόμισθων δημοσίων υπαλλήλων ομοιάζουν περισσότερο στον λεγόμενο “λαϊκισμό του Κέντρου” παρά σε έναν μεταρρυθμιστικό λόγο», υποστηρίζει ο καθηγητής Γιάννης Κωνσταντινίδης, προσθέτοντας πως «η επιτυχία του Ιανουαρίου μαζί με την παρουσίαση των υψηλών δημοσκοπικών ποσοστών του τον ενέταξαν στο σετ επιλογών ψήφου, με συνέπεια η Ενωση Κεντρώων να θεωρείται μια υπαρκτή και νομιμοποιημένη επιλογή στις τρέχουσες εκλογές».
Οι «κωλοτούμπες» που του χάρισαν προβολή στα ΜΜΕ
1. Οι πρόσφατες ατάκες
► Οι αριστεροί είναι αποτυχημένοι πολίτες.
► Κάποια ζώα θέλουν και σύνταξη! Τώρα θα καταλάβουν και τα ζώα! Οι εισφορές είναι για να έχεις ανά πάσα στιγμή περίθαλψη – όχι για να παίρνεις σύνταξη.
► Για τη μεγάλη συγκέντρωση του «Οχι» είπε: «Συνάθροιση ακροδεξιών, χρυσαυγιτών, αριστερών, κάτι δραχμιστών, ένα άθροισμα λυσσασμένων σκυλιών».
► Ο όρος για να βγεις σε ένα κανάλι, είναι να σταματήσεις να καταγγέλλεις τους όρους της διαπλοκής.
► Σε δύο μήνες μπορώ να βγάλω τη χώρα από το Μνημόνιο και το 2017 μπορούμε να ξαναβγούμε στις αγορές.
► Στις 12 Ιουλίου επεδείχθη ένα μεγαλείο από τη Μέρκελ και σώθηκαν οι καταθέσεις και οι συντάξεις.
► Είμαι έτοιμος να συνεργαστώ με την κυβέρνηση, αλλά όχι με σύμπραξη.
► Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα. Εγώ δεν είμαι αντισυστημικός, εγώ είμαι συστημικός, αλλά όχι διεφθαρμένος.
► Εγώ το 10%-12% που θα μου δώσει η Ελλάδα, θα το κάνω 30%-40% στις επόμενες εκλογές.
2. Οι παλαιότερες δηλώσεις του
► Αν ήμουν κωλοτούμπας, θα ήμουν σε όλα τα κανάλια των μεγαλονταβατζήδων εκδοτών (2014).
► Ολοι στέκονται κλαρίνο μπροστά στον Μπόμπολα, τον Αλαφούζο, τον Κυριακού, τον Κοντομηνά, σε όλους. Ο μόνος που δεν το δεχόταν η καρδιά μου να γίνει τέτοια υπεξαίρεση του λαϊκού χρήματος και να μην το καταγγείλω, αφού το εντόπισα, ήμουν εγώ. Καταδίκασα τον εαυτό μου να μη με φιλοξενούν πουθενά (10/2/2015, Extra).
Πηγή: Κώστας Ζαφειρόπουλος – efsyn.gr