Ο Λαφαζάνης “απειλεί” την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ: “Δεν υπογράφουμε μνημόνιο!”

Ως προαναγγελία ανταρσίας στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να θεωρηθούν οι εξαγγελίες που έκανε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος μιλώντας σε ενεργειακό φόρουμ ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπογράψει νέο μνημόνιο.

«Εδώ που φτάσαμε όλες οι επιλογές είναι δύσκολες, αλλά η πιο ανυπόφορη θα είναι μία επιλογή λεηλασίας του λαού μας» σημείωσε μεταξύ άλλων ο κ. Λαφαζάνης, ο οποίος εμφανίστηκε ωστόσο ιδιαίτερα επιφυλακτικός για συμφωνία ενώ αναφέρθηκε και στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, λέγοντας ότι δεν μπορεί το “όχι” να μετατραπεί σε ταπεινωτικό “ναι”, είπε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης μιλώντας σε ενεργειακό φόρουμ.

Ο επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας ξεκαθάρισε ότι δε πρόκειται να προχωρήσει σε καμία ιδιωτικοποίηση δημόσιας ενεργειακής εταιρείας, λες και είναι αυτός ολόκληρη η κυβέρνηση της χώρας, ωστόσο είπε ότι η κυβέρνηση δεν σταματά τις επενδύσεις στον κλάδο.

Δήλωσε, μάλιστα, ότι είναι όραμα της κυβέρνησης μία Ελλάδα που θα αναπτύσσεται σε μία παραγωγική και κοινωνική κατεύθυνση».

Παράλληλα παραδέχθηκε ότι αυτούς τους 6 μήνες έγιναν λάθη, τονίζοντας ότι “παρά τα λάθη και τις αστοχίες μας η κυβέρνηση κινείται στη σωστή κατεύθυνση και η Ελλάδα θα σταθεί στα πόδια της για να παίξει ένα ενεργητικό ρόλο στην περιοχή μας”.

Διαβάστε την ομιλία του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτη Λαφαζάνη, στο Forum “Η διείσδυση του Φυσικού Αερίου στην Ελλάδα, ως δύναμη ανάπτυξης και σταθερότητας για τη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης”:

“Η σημερινή εκδήλωση διεξάγεται σε πολύ κρίσιμες και δύσκολες ώρες για την πατρίδα μας.

Δεν ήρθαμε όμως εδώ για να διεκτραγωγήσουμε απλώς την κατάσταση στον τόπο μας.

Δεν ήρθαμε για να καταγγείλουμε ότι κανένας ίσως λαός σε ειρηνική περίοδο δεν υπέστη τόσα μαρτύρια και δεν δέχτηκε τόσους εκβιασμούς και τελεσίγραφα από τους λεγόμενους εταίρους του όσο ο ελληνικός λαός τα τελευταία πέντε χρόνια.

Δεν ήρθαμε ακόμα για να καταγγείλουμε με όλες τις δυνάμεις μας ότι η καθήλωση του ΕLA από τους κεντρικούς τραπεζίτες της Ευρώπης, η οποία οδήγησε σε αναγκαστικό κλείσιμο τις τράπεζες, ισοδυναμεί, όσο συνεχίζεται, με βαρύτατη εγκληματική πράξη κατά της οικονομίας μας και εξόντωσης των πιο έντιμων και φτωχών στρωμάτων του λαού μας.

Νομίζω ότι εκφράζω τα αισθήματα όλων των παρευρισκομένων αν θα έλεγα ότι είμαστε εδώ στη σημερινή ημερίδα για να αναδείξουμε με την παρουσία μας και παρά τις δυσκολίες, κυρίως ένα μήνυμα αισιοδοξίας.

Ένα μήνυμα ελπίδας και προοπτικής.

Το μήνυμα της σημερινής εκδήλωσής μας είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει και αυτή τη μεγάλη άνιση μάχη όπως τόσες άλλες που έδωσε με ηρωισμό και πείσμα στο παρελθόν και τις κέρδισε.

Αυτή η αισιοδοξία μας δεν είναι αφελής ούτε εκτός τόπου και χρόνου.

Μπορεί να βασιστεί και βασίζεται στη νέα εθνική αφύπνιση και ανάταση που βλέπουμε να έρχεται στο προσκήνιο το τελευταίο διάστημα από τον λαό μας.

Μπορεί να βασιστεί και βασίζεται στο νέο σύγχρονο και μεγάλο πατριωτικό, δημοκρατικό και προοδευτικό ρεύμα, το οποίο σαρώνει απ’ άκρου εις άκρον τη χώρα και την κοινωνία μας και πρώτα απ’ όλα χαρακτηρίζει τον λαϊκό κόσμο του τόπου μας και τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα.

Αναφέρομαι στο ακαταμάχητο λαϊκό ρεύμα που εκφράστηκε στο δημοψήφισμα, ανεξάρτητα από αυτό που ψήφισε ο κάθε πολίτης.

Ένα ρεύμα αξιοθαύμαστης αντοχής και επιμονής στις δυσκολίες, το οποίο διεκδικεί να στήσει ξανά την Ελλάδα στα πόδια της και να την ανασυγκροτήσει κοινωνικά και παραγωγικά.

Η Ελλάδα επιδιώκει να επιτύχει άμεσα μια συμφωνία με τους «θεσμούς».

Θέλουμε μια συμφωνία, όμως, που να σέβεται την αξιοπρέπεια της χώρας και του λαού μας και να ανοίγει παράθυρα για μια διέξοδο από τη σημερινή κρίση.

Δεν θέλουμε στα δύο αποτυχημένα μνημόνια να προσθέσουμε και ένα τρίτο μνημόνιο σκληρής λιτότητας, βασάνων και στερήσεων του ελληνικού λαού, χωρίς μάλιστα να δίνεται καμιά προοπτική στον τόπο.

Θέλω να τονίσω προς όλες τις κατευθύνσεις: η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε ομηρία από κανέναν. Και κάνουν βαρύτατο λάθος και ατόπημα όσοι στην Ευρώπη τη θεωρούν όμηρο.

Η Ελλάδα επίσης δεν βρίσκεται με το «πιστόλι στον κρόταφο» ούτε βρίσκεται υπό εκτέλεση, έτοιμη να αποδεχθεί τα όποια τετελεσμένα της προσφέρουν όσο καταστρεπτικά και αν είναι.

Βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου όσοι θεωρούν ότι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός δεν έχουν καμιά άλλη επιλογή από το να συνυπογράψουν τη «θανατική» τους καταδίκη.

Οι ευρωπαϊκοί κύκλοι που σκέπτονται έτσι, είναι οι κύκλοι εκείνοι που ετοιμάζονται να γράψουν ξανά, με μεγάλο θύμα την Ελλάδα, την πιο μαύρη ίσως σελίδα της Ευρώπης μετά τον πόλεμο.

Η Ελλάδα δεν διαθέτει μια και μόνο επιλογή για το μέλλον της: να δεχθεί μια απαράδεκτη συμφωνία με τους «θεσμούς».

Αντίθετα, έχουμε ως χώρα πολλές επιλογές.

Ξέρουμε ότι εδώ που φτάσαμε όλες οι επιλογές που έχουμε είναι δύσκολες και δύσβατες.

Η χειρότερη, όμως, η πιο εξοντωτική, η πιο ταπεινωτική και ανυπόφορη, είναι μια συμφωνία παράδοσης, λεηλασίας και υποταγής της χώρας και του λαού μας.

Αυτή την επιλογή δεν θα την κάνουμε ποτέ.

Όχι μόνο γιατί θα φέρει ακόμα μεγαλύτερο πόνο και δάκρυα στους Έλληνες πολίτες, αλλά και γιατί είναι μια επιλογή χωρίς αύριο και προοπτική.

Το ΟΧΙ του ελληνικού λαού και αναφέρομαι σε ΟΛΟ τον ελληνικό λαό, ανεξάρτητα από το τι ψήφισε στο δημοψήφισμα, δεν πρόκειται να μετατραπεί σε ταπεινωτικό ΝΑΙ σε καινούρια μνημονιακά κρεματόρια.

Συζητάμε πολύ και συχνά τα τελευταία χρόνια καταστροφολογικά σενάρια για τη χώρα.

Πολύ λίγο, όμως ή και καθόλου, ασχολούμεθα με τις ανεξιχνίαστες δυνατότητες που διαθέτει η πατρίδα μας.

Πολύ λίγο συζητάμε για τα φυσικά και γεωστρατηγικά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Ελάχιστα σχεδιάζουμε το οτιδήποτε που αφορά την παραγωγική μας ανασυγκρότηση.

Ελάχιστα επίσης κάνουμε λόγο για το ανθρώπινο δυναμικό μας, τις δεξιότητες, την εφευρικότητα και την επινοητικότητά του.

Και κυρίως καθόλου δεν ψάχνουμε νέες ευκαιρίες για να φέρουμε τη χώρα στο προσκήνιο και σε νέους πρωτοπόρους ρόλους.

Η δημόσια συζήτηση είναι φανερό ότι πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό, ιδιαίτερα μέσα στις σημερινές δυσκολίες, όσο και αν αυτό χρειάζεται μια νέα πολιτική κουλτούρα και μια μεγάλη αντιπαράθεση με τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης της πλύσης εγκεφάλου και της πολιτικής διαπλοκής.

Ένας από τους τομείς, ίσως ο καθοριστικότερος και με τις περισσότερες δυνατότητες, που μπορεί να συνεισφέρει σε νέες ευκαιρίες για να μπει η χώρα μας σε νέα αναπτυξιακή τροχιά, είναι ο τομέας της ενέργειας συνολικά και ειδικότερα οι ενεργειακοί δρόμοι και πρώτα απ΄ όλα οι δρόμοι του φυσικού αερίου.

Πολύ περισσότερο που η ενέργεια αποκτά όλο και πιο μεγάλη και πιο καθοριστική σημασία για το μέλλον των σύγχρονων οικονομιών και κοινωνιών σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

Η Ελλάδα συνομολόγησε πρόσφατα στο οικονομικό φόρουμ της Πετρούπολης μια συμφωνία με τη Ρωσία, την οποία συνυπέγραψαν οι υπουργοί ενέργειας της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ρώσικης Ομοσπονδίας.

Με τη συμφωνία αυτή μπαίνουν οι βάσεις για να κατασκευαστεί και να λειτουργήσει, με την πολιτική στήριξη Ελλάδας και Ρωσίας, ένας μεγάλος και σύγχρονος αγωγός φυσικού αερίου, που θα διέρχεται από τη χώρα μας και θα μεταφέρει δια μέσου της Μαύρης Θάλασσας και της Ευρωπαϊκής Τουρκίας, ρώσικο φυσικό αέριο, 47 δισ. κυβικών μέτρων περίπου, με κατεύθυνση την Ευρώπη.

Η συμφωνία αυτή, η οποία, όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια, είναι επωφελής για τη χώρα μας, αλλά και για την περιοχή μας και την Ευρώπη, δεν έπεσε από τον ουρανό.

Ήταν αποτέλεσμα σκληρών προσπαθειών και επίπονων συζητήσεων και κυρίως υπήρξε το αποτέλεσμα ισχυρής πολιτικής απόφασης και δραστήριων πρωτοβουλιών που είχαν στόχο να ανοίξει η χώρα μας καινούριους ορίζοντες στις διεθνείς πολιτικές, οικονομικές και ενεργειακές της σχέσεις.

Η κυβέρνησή μας, με τις πρωτοπόρες και τολμηρές πρωτοβουλίες της, μπόρεσε, παρά τις αντιξοότητες, τις αντιδράσεις, την κρίση και την ρευστότητα, να αλλάξει σημαντικά το ενεργειακό τοπίο και να διαμορφώσει νέα πολιτικά ενεργειακά δεδομένα στην περιοχή μας και την Ευρώπη.

Η ελληνική στάση δείχνει ότι μια μικρή χώρα, μπορεί να αναλάβει, αν διαθέτει κατάλληλη πολιτική στρατηγική, ένα ευρύτερο θετικό ρόλο, επηρεάζοντας τις εξελίξεις, τους ενεργειακούς σχεδιασμούς, τις επιλογές και τους συνδετικούς δρόμους στην Ευρώπη για το καλό της συνεργασίας, της ευημερίας και της σταθερότητας.

Μια τέτοια διακρατική συμφωνία για τον αγωγό δεν θα μπορούσε να γίνει δυνατή, αν η Ελλάδα δεν ήταν αποφασισμένη να χαράξει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και μια ανεξάρτητη στρατηγική διεθνών οικονομικών και ενεργειακών σχέσεων.

Θέση και απόφασή μας είναι η Ελλάδα να πάψει να υπάρχει ως «αγκιστρωμένο ψάρι», ως «οικόπεδο» και ως «άβουλο παρακολούθημα» της στρατηγικής και των οποιοδήποτε προτεραιοτήτων συγκεκριμένων ισχυρών δυτικών κέντρων.

Θέση και απόφασή μας είναι να αναπτύξουμε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και μια πολυδιάστατη πολιτική διεθνών οικονομικών και ενεργειακών σχέσεων, η οποία θα προσανατολίζεται και στους τέσσερις ορίζοντες, χωρίς δογματισμούς, αγκυλώσεις και μονομέρειες.

Επιδιώκουμε μια νέα διεθνή στρατηγική που θα έχει ως μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση του εθνικού και οικονομικού συμφέροντος της Ελλάδας σε συνδυασμό με την εξυπηρέτηση της συνεργασίας, της ευημερίας, της σταθερότητας και της προόδου όλων των λαών και χωρών της ευρύτερης περιοχής μας.

Η διακρατική συμφωνία Ελλάδας – Ρωσίας για τον αγωγό θέτει τις βάσεις προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για ένα έργο του οποίου οι προκαταρκτικές πράξεις έχουν ήδη ξεκινήσει.

Αυτό που για άλλη μια φορά θέλω να τονίσω είναι ότι ο «νότιος ευρωπαϊκός αγωγός», ένα από μεγαλύτερα έργα στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, είναι ένα έργο επωφελές όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά ιδιαίτερα και πολλαπλά ωφέλιμο για την Ελλάδα.

Το έργο αυτό θα κοστίσει περίπου 2 δισ. ευρώ και θα ολοκληρωθεί στα τέλη του 2018, στηρίζοντας στο μεσοδιάστημα αρκετές ελληνικές επιχειρήσεις που θα πάρουν μέρος στην κατασκευή του αγωγού, ενώ θα δημιουργήσει και περίπου 20.000 θέσεις εργασίας, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό σε περίοδο μεγάλης ανεργίας.

Ο αγωγός αυτός θα προσφέρει πολλά στη χώρα ιδιαίτερα με τη λειτουργία του.

Συγκεκριμένα θα προσφέρει σημαντικά δημοσιονομικά οφέλη, αφού η δημόσια ελληνική εταιρεία, που θα συμμετέχει στο σχήμα διαχείρισης του αγωγού, θα εισπράττει μεγάλα ποσά από τις «ταρίφες» του αερίου, ενώ οφέλη θα έχουμε και από τις ευνοϊκές τιμές φυσικού αερίου, χωρίς να συνυπολογίζουμε στα οικονομικά και τα οφέλη από την πολιτική και γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας μας.

Πέραν αυτών, η κατασκευή και η διαχείριση του αγωγού, παρότι η σχέση αφορά μια μεγάλη και μια μικρή χώρα, συνιστά ένα πρότυπο παράδειγμα ισότιμης συνεργασίας.

Και αυτό διότι στη διαχείριση του αγωγού, που η κατασκευή του θα χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από ρώσικα κεφάλαια, θα συμμετέχουν ισότιμα, 50-50, μια ελληνική και μια ρωσική, εξ ολόκληρου δημόσιες εταιρείες.

Η ελληνική εταιρεία θα είναι η Δημόσια Επιχείρηση Ενεργειακών Επενδύσεων, η οποία δημιουργήθηκε με νόμο που ψηφίστηκε σήμερα στη Βουλή και η ρώσικη εταιρεία θα είναι η Veb Capital, θυγατρική της γιγάντιας και φερέγγυας Τράπεζας Ανάπτυξης και Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων της Ρωσίας.

Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι το έργο του αγωγού είναι και πρόκειται να μείνει ένα καθαρό έργο, δημοσίου αποκλειστικά συμφέροντος.

Θα είναι ένα έργο χωρίς μίζες, χωρίς λεφτά κάτω από το τραπέζι και χωρίς σκοτεινές και αδιαφανείς συναλλαγές.

Και το τελευταίο ευρώ που θα ξοδευτεί από την κατασκευάστρια εταιρεία θα πάει αποκλειστικά και μόνο για το καλό του έργου και για την αποκόμιση ωφελειών για τον ελληνικό και ρώσικο λαό και μόνο. ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!

Το έργο του «νότιου ευρωπαϊκού αγωγού» με ρώσικο αέριο δεν στρέφεται εναντίον καμίας τρίτης πλευράς και δεν είναι στενά ανταγωνιστικό προς οποιοδήποτε άλλο ανάλογο έργο στη χώρα μας και τον ευρωπαϊκό χώρο.

Η εναντίωση στον αγωγό αυτό με καθαρά πολιτικά κριτήρια, που υπαγορεύονται από πολιτικές σκοπιμότητες, εξυπηρετεί μόνο νέο-ψυχροπολεμικές διαιρέσεις και προκαταλήψεις, που είναι άκρως δυσμενείς έως επικίνδυνες για την Ευρώπη, τη σταθερότητα, την ειρήνη και το ευρωπαϊκό μέλλον.

Αντίθετα, ο «νότιος ευρωπαϊκός αγωγός» είναι ένας καλός αγωγός ειρήνης, συνεργασίας ενεργειακής ασφάλειας, σταθερότητας και επάρκειας.

Ο αγωγός αυτός θα εξυπηρετεί πολλές ευρωπαϊκές χώρες και εκατομμύρια καταναλωτές και επιχειρήσεις και κυρίως θα εξυπηρετεί τις ανάγκες τους σε προσιτές τιμές.

Γνωρίζετε ασφαλώς ότι από τη χώρα μας έχει σχεδιαστεί να περάσει και θα κατασκευαστεί το επόμενο διάστημα και ένας άλλος αγωγός φυσικού αερίου από τον οποίον θα μεταφέρεται αέριο προερχόμενο από το Αζερμπαϊτζάν, ο λεγόμενος ΤΑΡ.

Η κυβέρνησή μας, όπως είναι επίσης γνωστό, στηρίζει και αυτόν τον αγωγό. Όπως σκοπεύει να στηρίξει και τον αγωγό, που είναι ακόμα στη φάση μελέτης, και ο οποίος σχεδιάζεται να φέρει φυσικό αέριο από την ανατολική Μεσόγειο, τον λεγόμενο East Med.

Η Ελλάδα, έτσι, φιλοδοξεί να γίνει χώρος διαφοροποίησης των δρόμων και των πηγών προέλευσης του φυσικού αερίου, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για τους καταναλωτές και τις ευρωπαϊκές οικονομίες.

Φυσικά, όπως από τον ρώσικο αγωγό, έτσι και από τον ΤΑΡ, τον αγωγό με αζέρικο φυσικό αέριο, επιδιώκουμε με δίκαιο τρόπο να διασφαλίσουμε τα μέγιστα δυνατά οφέλη για την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό.

Γι’ αυτό, με πρωτοβουλία της κυβέρνησής μας, και χωρίς να μειώνουμε τη στήριξή μας τον αγωγό, διεξάγουμε αυτή την περίοδο διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση του ΤΑΡ, πάνω σε τρία εύλογα αιτήματά μας.

Πρώτον: Τη διασφάλιση ικανοποιητικών αποζημιώσεων στους αγρότες, των οποίων η γη απαλλοτριώνει ο αζέρικος αγωγός.

Δεύτερον: Την πραγματοποίηση συμφωνίας για την τροποποίηση της όδευσης του αζέρικου αγωγού (ΤΑΡ) στη βάση των αιτημάτων των τοπικών κοινωνιών.

Τρίτον: Την αποκόμιση ικανοποιητικών αντισταθμιστικών ωφελειών από τη διέλευση του ΤΑΡ, τόσο για τον προϋπολογισμό του κράτους, όσο και για τους δήμους, από τους οποίους διέρχεται ο αγωγός.

Ελπίζουμε ότι η διοίκηση του ΤΑΡ θα ανταποκριθεί θετικά στα δίκαια και εύλογα αιτήματά μας, τα οποία δεν αφορούν μόνο τη χώρα μας, αλλά και κάτι εξαιρετικά σημαντικό: τη στήριξη του αγωγού από τον ελληνικό λαό.

Την ίδια ώρα, κυρίες και κύριοι, η Ελλάδα συμμετέχει και στηρίζει την κατασκευή του IGB, αγωγού φυσικού αερίου, που θα συνδέει τον ΤΑΡ, και θα ξεκινά από την Κομοτηνή με κατεύθυνση τη Βουλγαρία. Αυτός ο αγωγός, του οποίου η τελική επενδυτική απόφαση αναμένεται να ληφθεί από βδομάδα σε βδομάδα, είναι μέρος του λεγόμενου «κάθετου διαδρόμου», που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την Ελλάδα έως τη Ρουμανία και ενδεχομένως και σε άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.

Στο πλαίσιο αυτό, στηρίζουμε και τη δημιουργία ενός τερματικού LNG δημοσίου συμφέροντος στη Βόρεια Ελλάδα με κατεύθυνση τα Βαλκάνια, το λεγόμενο Aegean LNG.

Φιλοδοξία μας είναι η Ελλάδα να αποκτήσει απόλυτη ενεργειακή ασφάλεια και να καταστεί ένας μεγάλος χώρος άντλησης, παραγωγής και διέλευσης ενεργειακών αγαθών.

Θέλουμε την Ελλάδα να αναδειχθεί σε μια ειρηνική ενεργειακή γέφυρα λαών και χωρών και σε ένα μεγάλο πλουραλιστικό ενεργειακό κόμβο από τον οποίον δεν θα διέρχονται μόνο ενεργειακές πρώτες ύλες αλλά πρώτα απ’ όλα θα κατοχυρώνονται η ειρήνη, η σταθερότητα, η φιλία, η συνανάπτυξη, η συνεργασία και η πρόοδος στην περιοχή μας και την Ευρώπη.

Στο πλαίσιο αυτό η προσοχή μας δεν συγκεντρώνεται μόνο στους δρόμους του φυσικού αερίου και τις πολύ σημαντικές επενδύσεις που σχεδιάζονται στο πεδίο αυτό στη χώρα μας, πέρα από τον ΤΑΡ και το «Νότιο Ευρωπαϊκό Αγωγό», και από την ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ.

Ταυτόχρονα προτεραιότητα δίνουμε:

Πρώτον, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στον πιο αποτελεσματικό και επωφελή σχεδιασμό τους.

Δεύτερον, στην εξόρυξη υδρογονανθράκων τόσο στη στεριά όσο και υποθαλάσσια, ενώ αναμένουμε, ελπίζοντας σε κάτι θετικό, την έκβαση του διαγωνισμού για τα θαλάσσια οικόπεδα στη Δυτική Ελλάδα που λήγει στις 14 Ιουλίου.

Και τρίτον, δεν εγκαταλείπουμε την αξιοποίηση του εγχώριου λιγνίτη, ο οποίος δεν μπορεί να υποκατασταθεί ως ενεργειακή πρώτη ύλη, πράγμα που άλλωστε επιβεβαιώνει η παρούσα κρίση που διανύουμε και η οποία τον καθιστά εκ νέου πολύτιμο για την ενεργειακή τροφοδοσία της χώρας.

Στον τομέα της ενέργειας, παρά την κρίση, σημειώνεται σημαντική κινητικότητα και σημαντικές επενδύσεις αυτήν την περίοδο.

Η κυβέρνησή μας στηρίζει τη δημόσια παρέμβαση στην ενέργεια και στηρίζει πλήρως τις δημόσιες επιχειρήσεις που διαδραματίζουν ένα στρατηγικό ρόλο στην ενεργειακή στρατηγική της χώρας.

Θέλω να τονίσω και από αυτό το βήμα ότι δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιήσουμε καμιά δημόσια ενεργειακή μας επιχείρηση.

Η στήριξη που δίνουμε όμως στις δημόσιες επιχειρήσεις καθόλου δε σημαίνει ότι δεν είναι ευπρόσδεκτες οι ιδιωτικές επενδύσεις στην ενέργεια και σε όλους τους ιδιαίτερους τομείς της.

Κάθε άλλο. Διαμορφώνουμε ένα σταθερό και όσο το δυνατό πιο διαφανές πλαίσιο για τη δραστηριοποίηση των ιδιωτικών εταιρειών με επιδίωξη τη μέγιστη δυνατή εξυπηρέτηση του δημοσίου και κοινωνικού συμφέροντος.

Η ενέργεια μπορεί να γίνει μοχλός, ίσως ο κύριος και πιο ισχυρός μοχλός για τη διέξοδο της χώρας μας από την κρίση.

Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε. Κινούμαστε, όμως, στη σωστή κατεύθυνση».