Μέλη της… ανύπαρκτης Ομάδας Έψιλον δηλώνουν οι πέντε που συνελήφθησαν στην Καλαμάτα για τις δύο βομβιστικές επιθέσεις, στην Τράπεζα της Ελλάδος στην Καλαμάτα και στο Άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στον Μυστρά.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας “Θάρρος”, η ομάδα των πέντε σχεδίαζε και άλλες επιθέσεις με εκρηκτικούς μηχανισμούς σε Εισαγγελία, Αστυνομία, Εφορία και άλλες κρατικές υπηρεσίες και τράπεζες, ενώ είχαν σκοπό να ανέβουν στο βουνό και να ξεκινήσουν… αντάρτικο!
Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Καλαμάτας, ο οποίος τους άσκησε ποινική δίωξη και τις επόμενες ημέρες θα απολογηθούν στην Ανακρίτρια.
Υπενθυμίζεται πως πρόκειται για έναν 52χρονο ηλεκτρονικό που τα τελευταία χρόνια ζούσε στην Καλαμάτα και 4 νεαρούς από τη Δράμα, ηλικίας από 28 έως 34 ετών.
Οι… υπερήρωες της Ομάδας Έψιλον κατά τη μεταγωγή τους.
Ηγετικό ρόλο φαίνεται να έχει ο 52χρονος Καλαματιανός, ενώ παρουσιάζονται ως μέλη της… ανύπαρκτης Ομάδας Έψιλον.
Εξήγησαν την επίθεση με τον εκρηκτικό μηχανισμό στην Τράπεζα της Ελλάδος, ως εναντίωση στο κεφάλαιο και τη μασονία και στο άγαλμα του Παλαιολόγου ως εναντίωση κατά του Βυζαντίου.
Πρόκειται προφανώς για άτομα που δεν… στέκουν καλά στα μυαλά τους, αφού εάν γνώριζαν την ελάχιστη ιστορία θα ήξεραν ότι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είχε αφορισθεί από την Ορθοδοξία ως “ουνίτης” (ενωτικός), ο ίδιος μάλιστα κατηγορούνταν ως ο “Έλλεν (Έλληνας) Κωνσταντίνος”.
Αλλά και η εναντίωση στη Μασονία αντλείται προφανώς από κάποια ακροδεξιά ιδεοληψία, αφού ο Σπυρίδων Νάγος, ένας εκ των φερόμενων ως ιδρυτών της ανύπαρκτης Ομάδας Έψιλον, σύμφωνα με τη σχετική “νεομυθολογία”, εκτός από κορυφαίος σοσιαλιστής ήταν και υψηλόβαθμος Τέκτονας μέλος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.
Αλλά και η ίδια Ομάδα Έψιλον, της οποίας ισχυρίζονται ότι είναι μέλη της, πρόκειται για μια φανταστική οργάνωση, δημιούργημα συγγραφέων του “φανταστικού” στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Οι συλληφθέντες υποστηρίζουν ότι επέλεξαν την Καλαμάτα για την ιστορικότητά της και επειδή “από εδώ ξεκίνησε η Επανάσταση”.
Στο αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσαν βρέθηκε πλούσιος εξοπλισμός για να συνεχίσουν τις επιθέσεις τους, όπως παραδέχθηκαν πως είχαν σκοπό.
Ειδικότερα, αποκάλυψαν στους αστυνομικούς που τους ανέκριναν, πως στόχος τους ήταν να διαμένουν μόνιμα στο βουνό (είχαν εφοδιασθεί και με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό) και να κατεβαίνουν μόνο για να υλοποιήσουν κάποιοι νέο χτύπημά τους και να επιστρέφουν στο βουνό, με επίκεντρο των επιθέσεών τους την Καλαμάτα.
Μάλιστα για την υλοποίηση των πρώτων τους επιθέσεων βρίσκονταν στην Καλαμάτα, εδώ και περίπου μια εβδομάδα. Ωστόσο, δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν όλα τα σχέδιά τους, καθώς πριν προλάβουν να φύγουν για το βουνό, είχαν ήδη πέσει στα χέρια της Ασφάλειας Καλαμάτας, η οποία άμεσα και με σωστές κινήσεις αξιοποίησε όλα τα στοιχεία και πρόλαβε χειρότερες καταστάσεις.
Ποιος ήταν ο Σπυρίδων Νάγος, μυθικός “ιδρυτής” της Ομάδας Έψιλον
Ο Σπύρος Νάγος γεννήθηκε στις 13-8-1868 στο Κακούρι της Αρκαδίας. Κυριότερη παιδαγωγός υπήρξε η μητέρα του. Λόγω της ευφυίας και της δραστηριότητάς του, έφυγε από το πατρικό του, χωρίς καμιά χρηματική ενίσχυση και πήγε στην Τρίπολη, απ’ όπου τελικά, πήγε στην Αθήνα.
Εκεί, ένας φιλότιμος και ευσυνείδητος δάσκαλος τον μόρφωσε μέχρι του σημείου να είναι σε θέση να διαβάζει και να ερμηνεύει Ισοκράτη και Ξενοφώντα. Αφού έκανε διάφορα επαγγέλματα, έγινε ζαχαροπλάστης
Αναμείχθηκε με τον συνδικαλισμό και εξελέγη αντιπρόσωπος της συντεχνίας των ζαχαροπλαστών. Την ίδια εποχή συγκροτήθηκε και ο πρώτος δημοκρατικός πυρήνας με τους Φλογαΐτη, Χοϊδά και Γ. Φιλάρετο, ο οποίος εξέδιδε τότε τον “Ριζοσπάστη”, φορέα των δημοκρατικών και σοσιαλιστικών αρχών, στις οποίες είχε προσχωρήσει και ο φλογερός και ενθουσιώδης Νάγος.
Θαύμαζε τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης και η τριλογία “Ελευθερία – Ισότης – Αδελφότης” έγινε το βίωμά του. Προέβη σε αγώνα αφύπνισης και εξέγερσης του αδικημένου εργάτη. Εγκαταλείπει τότε το επάγγελμα του ζαχαροπλάστη και γίνεται τυπογράφος. Συντάσσει, εκδίδει και κυκλοφορεί μόνος του την πρώτη στην Ελλάδα σοσιαλιστική εφημερίδα, το “Άρδην”.
Πρωτεργάτης και ρήτορας της πρώτης συγκεντρώσεως στους στύλους του Ολυμπίου Διός της Εργατικής Πρωτομαγιάς, καταδιώκεται από την Αστυνομία και κατάσχεται το φύλλο του. Καταφεύγει στην Κεφαλλονιά. Συλλαμβάνεται στην Ζάκυνθο. Με επέμβαση φιλελεύθερων στοιχείων του νησιού, αφήνεται ελεύθερος.
Εκεί, συνδέεται με τους ριζοσπάστες και τους προοδευτικούς κύκλους, στους οποίους ανήκαν και οι τέκτονες της Αγγλικής Στοάς “Αστήρ”, στην οποία είχαν μυηθεί οι περισσότεροι Φιλικοί του 1821.
Το 1904 μυήθηκε στην τότε Στοά “Μαραθών”. Ήταν ο πρώτος Σεβάσμιος της στοάς “Προμηθεύς”.
Συνέταξε ψήφισμα με το οποίο ζητούσε να καθιερωθούν:
H οκτάωρη εργασία.
Η αργία της Κυριακής.
Η κατάργηση της προσωπικής κράτησης, και
Η απονομή σύνταξης σε όσους εργάτες συμπληρώνουν το πεντηκοστό έτος της ηλικίας τους, ή τους παθόντες ή ανίκανους για κάθε εργασία.
Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, διορίστηκε υπάλληλος των Ταχυδρομείων Αθηνών και για αρκετά χρόνια, εξελέγετο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Δημοσίων Υπαλλήλων. Το 1918 προσλήφθηκε σε τραπεζικό ίδρυμα στην Αθήνα με τον βαθμό του Τμηματάρχη.
Αφού πέρασε από τριάντα επτά επαγγέλματα, όπως έλεγε αστειευόμενος, διορίστηκε Διευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πειραιώς, την οποία διοργάνωσε και διηύθυνε.
Στον Τεκτονισμό ο Νάγος αναδεικνύεται και αναγνωρίζεται από όλους, σαν γνήσιος εμπνευσμένος Μύστης Δάσκαλος με σπάνια ηγετικά προσόντα.
Η ικανότητά του να ερμηνεύει σύμβολα, η γλυκύτητα του χαρακτήρα του, και οι εμπνευσμένες διδασκαλίες του έδωσαν νέα ζωογόνο πνοή στους Τεκτονικούς κύκλους, μερικοί των οποίων και σήμερα ακόμη πορεύονται σύμφωνα με τις ανεκτίμητες και σοφές υποθήκες του.
Όσοι συνεργάστηκαν μαζί του και τον γνώρισαν από κοντά, πάντοτε θυμούνται με θαυμασμό την ανωτερότητα του ήθους του, την αστείρευτη καλωσύνη του, τις απέραντες γνώσεις του και την δύναμη της πάντοτε ορθής κρίσης του.
Ο τολμηρός αυτός ερευνητής, από νωρίς στράφηκε στην μελέτη των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων.
Με τη μυστηριακή του κατάρτιση κατόρθωσε να σπουδάσει την γλώσσα των συμβόλων και να το ερμηνεύσει με τόση επιτυχία.
Η ικανότητά του αυτή τον βοήθησε να ερμηνεύει με μεγάλη ευχέρεια την αρχαία ελληνική και ξένη Μυθολογία, πίσω από την οποία ήταν κρυμμένα τα βαθειά νοήματα των δυνάμεων και των νόμων της Κοσμογονίας, για να τα προφυλάξουν από την βεβήλωση και την παρανόηση από αδύνατες και ανώριμες διάνοιες.
Πηγή των κοσμοθεωριών, πίστευε ότι ήταν τα προελληνικά Μυστήρια, από τα οποία οι Θεολόγοι ποιητές και φιλόσοφοι διδάχθηκαν και άντλησαν τα στοιχεία της κοσμοθεωρίας τους, που δόθηκαν μετέπειτα στους ιστορικούς χρόνους και διατυπώθηκαν στα φιλοσοφικά συγγράμματα.
Θαύμαζε τον Ορφέα και τον Μέγα Πυθαγόρα, των οποίων τα σωζόμενα κείμενα μελετούσε συνεχώς. Ζωντάνεψε την αρχαία ελληνική σκέψη και φιλοσοφία.
Ανέσυρε από τα βάθη των αιώνων και από τα άδυτα των αρχαίων μυστηρίων αλήθειες, τις ανασυνέθεσε και παρουσίασε πλήρες φιλοσοφικό και βιονομικό σύστημα με το οποίο εξηγούσε όλα τα αινίγματα της ζωής και του πνεύματος, αλλά και ικανοποιούσε την πιο ανήσυχη και απαιτητική σύγχρονη σκέψη.
Ουσία, Μορφή και Συνείδηση, έλεγε, συνθέτουν την αρμονική έκφραση της όλης Φύσεως, που αποτελεί το Παν. Από το Παν προέρχεται ο άνθρωπος. Όπως οι αριθμοί δεν έχουν τέρμα, έτσι και η ατομική ψυχή δεν έχει τέρμα, είναι αθάνατη και αιωνίως πολλαπλασιάζει τις δυνάμεις που κρύβει μέσα της σε λανθάνουσα κατάσταση.
Ομάδα Έψιλον, ένα παραμύθι για αφελείς
Είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι η Ομάδα Έψιλον είναι ένα παραμύθι, δημιούργημα συγγραφέων του φανταστικού στις αρχές του 1990.
Σχετικά με τη νεομυθολογία της περιβόητης αλλά ανύπαρκτης Ομάδας Έψιλον μπορείτε να διαβάσετε εδώ: Η ομάδα Ε Τα «υπερόπλα» , Ιστορία , μέλη , στόχοι…
Ποια είναι η πραγματική Ομάδα Έψιλον
Με την ονομασία ομάδα Ε φέρεται αρχαιοελληνική ομάδα αγγειογράφων της μελανόμορφης αγγειογραφίας. Χρονολογείται το 560 – 540 π.Χ..
Το αρχικό Ε προέρχεται από τον Εξηκία, σημαντικότατο αγγειοπλάστη και αγγειογράφο της εποχής του. Η ομάδα αυτή ήταν ο σημαντικός πυρήνας εξέληξης της αρχαιοελληνικής αγγειογραφίας, και προηγείται χρονικά των έργων του Εξηκία.
Αν και επί το πλείστον σώζονται τα έργα ενός μόνο αγγειοπλάστη, οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι και άλλοι ανήκαν στην ομάδα αυτή.
Για τον λόγο αυτό, η ομάδα Ε είναι η σημαντικότερη ομάδα ανώνυμων τεχνήτων της ατρχαίας αττικής τέχνης, με έργα υψηλής ποιότητας. Εκτός αυτού ήταν οι πρώτοι που δεν αρκέστηκαν στην παραδοσιακή ζωγραφική του Λυδού, αλλά δημιούργησαν κάτι καινούργιο.
Η ζωγραφική της ομάδας Ε δεν έχει το πομπώδες σχήμα του Λυδού, ούτε και ζωφόρους. Προτιμούν να απεικονίζουν τον Ηρακλή να παλεύει με το λιοντάρι, ή με τον Γηρυόνη, και τον Θησέα με τον Μινώταυρο. Επίσης επινόηση των καλλιτεχνών αυτών είναι η ερωτική επογραφή (καλός), με πρώτη γνωστή αφιέρωση σε κάποιον έφηβο ονόματι Στησίας.