Εάν ο Ερντογάν θέλει να τον «βομβαρδίσει» ο Τραμπ ας μας στείλει πρόσφυγες ως «αντίποινα»

Η απόφαση του Αρείου Πάγου, του ανώτατου Δικαστηρίου, να μην εκδώσει στην Τουρκία τους οχτώ ικέτες Τούρκους στρατιωτικούς χαρακτηρίστηκε “ιστορική”.

Πράγματι, είναι ιστορική, όχι όμως γιατί αποτελεί κάποιο ιστορικό γεγονός, αλλά γιατί σέβεται το πανάρχαιο έθιμο του ελληνικού έθνους να μην εκδίδονται οι ικέτες.

Επίσης είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές αξίες και την έννοια του κράτους δικαίου.

Ο ελληνικός λαός τη δέχτηκε με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Πέρα όμως από τα συναισθήματα των πολιτών είναι και μια απόφαση που η Ελλάδα έχει την ισχύ να επιβάλλει. Ισχύ πρωτίστως στρατιωτική.

Διάβασα τις “ανησυχίες” που εξέφρασε μερίδα του γερμανικού Τύπου εξαιτίας αυτής της απόφασης.

“Θα μπορούσε (…) να δυσχεράνει τις ούτως ή άλλως τεταμένες σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας”, γράφει το Spiegel.

«Τώρα αρχίζουν τα προβλήματα για την ελληνική κυβέρνηση», τονίζει το Spiegel. «Γιατί η Αθήνα θα αντιμετωπίσει το μένος της Τουρκίας…».

Δεν αντιλαμβάνομαι ποιο μένος και ποιας Τουρκίας ακριβώς θα αντιμετωπίσει η Αθήνα.

Της υπό οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης Τουρκίας;

Της Τουρκίας που διεξάγει δύο πολέμους που δεν μπορεί να κερδίσει, ένα στο εσωτερικό της ενάντια στους Κούρδους αντάρτες του PKK κι έναν άλλο στη βόρεια Συρία δυτικά του Ευφράτη;

Μιας Τουρκίας που όχι μόνο δεν έχει υπεροπλία έναντι της Ελλάδας στην πολεμική αεροπορία και στο πολεμικό ναυτικό αλλά δεν έχει ούτε πιλότους να πετάξουν τα πολεμικά της αεροσκάφη, επειδή τους φυλάκισε ο Ερντογάν ως “πραξικοπηματίες” και εκλιπαρεί τους Ρώσους να βομβαρδίζουν στη Συρία υποστηρικτικά στις χερσαίες επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού;

Ποιο μένος και ποιας Τουρκίας;

Μιας Τουρκίας που βρίσκεται μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου σε ανεπίσημο εμφύλιο πόλεμο μεταξύ ισλαμιστών και γκιουλενιστών, ισλαμιστών και κεμαλικών;

Μιας βαθιά διχασμένης Τουρκίας που είναι όλοι εναντίον όλων;

«Σαν πρώτο βήμα η Αθήνα περιμένει ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει ως αντίποινα τα μεταναστευτικά κύματα», εξηγεί η Tageszeitung του Βερολίνου.

Δεν ξέρω ποια είναι η Αθήνα, που επικαλείται η γερμανική εφημερίδα, που “περιμένει” τέτοιου είδους αντίποινα.

Αυτό που ξέρω είναι ότι η Αθήνα, δηλαδή το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, έχει διαμηνύσει εδώ και κάποιο καιρό στην Τουρκία -δια στόματος Δημήτρη Βίτσα– ότι η χρήση προσφυγικών ροών ως αντίποινα θα θεωρηθεί “επιθετική ενέργεια”.

Η Αθήνα έχει προειδοποιήσει τον Ερντογάν ότι τα “φημολογούμενα” αντίποινά του με ροές προσφύγων θα θεωρηθούν πολεμική ενέργεια και ως τέτοια θα απαντηθούν. Ο Ερντογάν έδειξε ότι έλαβε το μήνυμα.

Όπως έλαβε και το άλλο μήνυμα από τον Νίκο Κοτζιά, όταν μας είχε “ζαλίσει” μια περίοδο με τα “σύνορα” της καρδιάς του. Δεν ξαναμίλησε ο Ερντογάν για “σύνορα καρδιάς” όταν του απάντησε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών ότι “και τα δικά μας σύνορα της καρδιάς φτάνουν μέχρι την Ινδία”.

Εάν όμως ο Ερντογάν νομίζει ότι η Ελλάδα δεν θα απαντήσει στρατιωτικά, ότι “μπλοφάρουμε”, επειδή έτσι του είπαν ή έτσι κρίνει από μόνος του, οφείλω να του επισημάνω έναν παράγοντα που μέχρι πριν μια εβδομάδα δεν τον είχε. Ποιον; Τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ ακούει “πρόσφυγες” και “φρικάρει”. Ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει πει για την Άνγκελα Μέρκελ ότι «αυτή η κυρία είναι μια σκέτη καταστροφή», κρίνοντας τους χειρισμούς της στο προσφυγικό το 2015, όταν ο Ερντογάν “άδειασε” περισσότερους από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και λαθρομετανάστες στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας.

Ο Ντόναλντ Τραμπ επίσης ακούει “ισλαμιστές” και επίσης “φρικάρει”. Ο Ερντογάν είναι ισλαμιστής. Και δεν είναι μόνο ισλαμιστής, είναι και υψηλόβαθμος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, της ίδιας οργάνωσης που ο Τραμπ σκοπεύει, όπως λέγεται, να χαρακτηρίσει τρομοκρατική οργάνωση.

Εάν λοιπόν ο Ερντογάν αρχίσει να “αδειάζει” πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά ως “αντίποινα”, η Ελλάδα το πιθανότερο που θα κάνει είναι να ενημερώσει τον Αμερικανό Πρόεδρο ότι ο ισλαμιστής και υψηλόβαθμος ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, χρησιμοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους πρόσφυγες, πολλοί εξ αυτών ισλαμιστές και τζιχαντιστές, ως αντίποινα για να επιτεθεί σε μια δυτική και χριστιανική χώρα σύμμαχο των ΗΠΑ.

Εάν αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη νέα κυβέρνηση της Ουάσιγκτον ας το κάνει κι ας αναλάβει τις ευθύνες του.

Η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς έχει ξεκαθαρίσει ότι θα αντιμετωπίσει τέτοια αντίποινα ως επιθετική ενέργεια.

Ας μας κάνει τη μεγάλη χάρη λοιπόν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να απαντήσουμε στην επιθετική του ενέργεια όχι μόνοι μας αλλά με τον Αμερικανό Πρόεδρο στο πλευρό μας.

Προσωπικά δεν βρίσκω κανένα λόγο να ανησυχεί η Αθήνα από “αντίποινα” Ερντογάν. Ο μόνος στην περιοχή που πρέπει πραγματικά να ανησυχεί είναι ο Ερντογάν…

*Στην κεντρική φωτογραφία βλέπετε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να κάνει τον χαιρετισμό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, δηλαδή τα τέσσερα δάχτυλα ανοιχτά και ο αντίχειρας μέσα στην παλάμη.